Salvador de Bahia - Ilha dos Vacas - Ilha do Bom Jesus, 14-4-2011
Hallo allemaal,
We hebben de afgelopen week weer verschillende leuke ervaringen opgedaan, maar laten we even teruggaan naar de laatste mail.
We hebben een hele nieuwe verstaging besteld en deze zou afgelopen maandag geïnstalleerd worden, maar ja we zijn hier in Zuid - Amerika en dan lopen de afspraken niet zoals bij ons...
We hebben wel alles met Norseman-terminals besteld, waardoor we later evt. zelf eenvoudig een nieuwe verstaging of reparatie kunnen uitvoeren. Tevens hebben we de hoofdverstaging, het voor en achterstag verzwaard van 8 mm naar 10 mm. De huidige verstaging was voorzien van geperste terminals, waardoor bij breuk of beschadiging je niets meer zelf kunt doen, maar alles moet uitbesteden en hopen dat er een walsinstallatie in de buurt is.
Onder aan de email heb ik voor de wat minder ervaren 'zeelui' op speciaal verzoek een vertaallijstje gemaakt, zodat nu hopelijk iedereen snapt waar wij het over hebben!
Mocht er nog meer tekst en uitleg gewenst zijn, dan is Google en Wikipedia een uitkomst.
Maar goed, we zijn vorige week Zaterdag vertrokken en de baai ingevaren. Lekker gezeild op de spinaker en uiteindelijk voor anker gegaan bij een onbewoond eiland, te weten Ilha das Vacas. Jammer genoeg was het eiland zo dicht begroeid dat we er niet dwars overheen konden, maar lekker over het witte strand lopen bij laag water was ook geen straf.
Het water was ook hier weer kristal helder en hebben de baard van de boot en deels de onderkant weer schoon gemaakt. Verder hebben we hier lekker gelezen, geluierd, gezwommen en genoten van de mooie omgeving.
Na 3 dagen hebben we weer een dagje lekker gezeild en diverse baaien en eilandjes bekeken en uiteindelijk hebben we een mooi anker plekje gevonden tussen 2 eilanden in.
Na netjes een rondje te hebben gedraaid rond de ankerplek het anker uit en heerlijk gegeten. Tijdens het afwassen begon het schip plotseling iets scheef te liggen en waren we door de wind naar de kant toe gewaaid en raakten we de grond. Jammer genoeg konden we hier niet meer af komen en aangezien we 2 dagen na nieuwe maan waren betekende dit extra laag water!
Om 23.00 uur lagen we onder ongeveer 45° op de zandplaat, geen positie om lekker samen in bed te liggen, dus Paulien heeft op de salonbank en ik in de kuip geslapen tot het schip om ca. 03.00 uur weer recht lag en daarna nog heerlijk in ons eigen bedje geslapen.
Ook hier hebben we lekker gezwommen, het eilandje Bom Jesus verkend en getracht een mooie boswandeling op een ander eiland te maken. Dit was echter niet zo geslaagd, omdat we in het bos continue werden aangevallen door een soort horzel, dus na een half uurtje weer terug naar de boot. We waren hier wel speciaal vroeg voor opgestaan (6 uur) om lekker in de koele ochtend te genieten van een mooie boswandeling.
Dus overdag maar weer lekker langs het strand lopen en veel zwemmen. Tijdens het zwemmen kwam ik in contact met een eiland bewoner, die kokkels en andere schelpdieren aan het opduiken was, vlak naast en onder onze boot.
Hij nodigde ons uit om 's middags een biertje te komen drinken, ik dacht bij een bar, maar het bleek in de achtertuin van zijn moeder te zijn. Aan een grote tafel zat zijn moeder, enkele zusters en een broer, natuurlijk alleen maar Portugees sprekend, en daar werden wij door deze mensen 'ondervraagd' naar onze verre reis alleen met dat bootje op die grote zee!!
Intussen had Antonio (die ons uitgenodigd had) 2 grote flessen bier bij de plaatselijke kroeg gehaald en hebben we daar heerlijk wat gedronken en ons verstaanbaar gemaakt in het Frans en met handen en voeten.
Daarna werden we door Antonio gevraagd om ook zijn huis te bekijken en zijn vrouw gedag te zeggen. Wij op blote voeten door de straatjes (deels zand en grind, af en toe een paar tegels of een stukje gestort beton wat men over had bij het bouwen van het huis) van dit dorpje.
Bij zijn huisje aangekomen werden we door zijn vrouw ook zeer hartelijk welkom geheten, de bank waar zij op zat werd ontruimd en daar moesten wij plaats nemen, een groot flatscreen tv werd aangezet met goud van oud muziek en we werden verwend met drankjes en andere lekkernijtjes, als of we oude vrienden waren die ze een tijd niet gezien hadden.
Het huisje zelf stelde niet veel voor, 4 buitenmuren, 1 binnen muur met 2 deurposten erin, 1 van de slaapkamer en een van de rommelkamer (hing een gordijn voor met daar achter een grote stapel wasgoed).
De woonkamer waar wij zaten was ongeveer 5 meter lang en 2,5 meter breed, gevuld met een houten tafel en 2 stoelen, daar tegen over een oud gammel kastje met enkele glazen en wat andere snuisterijen, daarnaast de tv-kast met de flatscreen en enkele cd en dvd's. Hier tegenover de bank waar wij op zaten en daarnaast nog een bankje en een krukje.
De vloer was betegeld met 3 verschillende niet bij elkaar passende tegels, maar wat geeft dat, het is wel lekker schoon en glad. De binnenmuur was ongeveer 2 meter hoog en reikte niet tot aan het plafond (dit was er niet) en je keek zo tegen de panlatten en de onderkant van de pannen aan! Hoe zo hebben wij het in NL goed, bij ons zouden dit soort woningen gesloopt worden!!
Achter had men een buitenkeuken en een klein plaatsje, waar ook een papaya-boom stond. Dit was de leefplek voor de 2 honden en de wasmachine was daar geparkeerd.
Na het afslaan van de nodige drankjes hebben we ze uitgenodigd om eens een kijkje bij ons aan boord te nemen, wat ze geweldig vonden. Ze waren onder de indruk van de ruimte aan boord en de luxe die wij hadden en hebben genoten van de muziek en drankjes bij ons aan boord.
Aangezien ze erg van de muziek uit de 60 - 80 jaren hielden heb ik de volgende dag een DVD voor ze gemaakt met populaire en klassieke muziek. Tevens hebben wij ze verwend met diverse kleine geschenkjes die voor ons aan boord toch overbodig waren.
Wel hebben we moeten beloven dat we deze week bij ze komen eten als de boot klaar is, dus het verhaal wordt vervolgd.
Op vrijdag hebben we weer een dagje gezeild en zijn de Rio Paraguacu opgevaren, daar weer een klein eilandje gevonden en op anker gegaan, nu een extra rondje gevaren in verband met de dieptes, maar overal minimaal 8 meter diep.
Het is onvoorstelbaar, maar op een afstand van nog geen 20 km van een miljoenenstad lig je midden in het oerwoud, volledige stilte op de vogels en andere dieren na.
Af en toe een klein bootje met vissers die langs komen en uitbundig zwaaien met een brede glimlach naar die buitenlandse boot, prachtig!!
We hebben hier ook enkele oranje vogels gezien die we nog niet hebben kunnen thuisbrengen. Iedere avond bij zonsondergang was het een gekwetter van honderden witte Ibissen die een plekje zochten in de mangrove aan de oever, echter als het donker is zijn ze zo goed als stil.
Ook hier hebben we tijdens de nacht het alarm bij de kajuit ingang ingeschakeld gehad, voor alle dakluiken hebben we roosters zitten, maar er is niets gebeurd. Wel hebben we 's ochtends tot 2 maal toe alarm gehad, maar dit bleek een zonnestraaltje te zijn die op de infrarood-detector het alarm activeerde.
Zondag zijn we op de motor terug gevaren naar Salvador en hebben om 18.00 uur Sander van het vliegveld opgehaald!
Hij blijft 6 weken bij ons om even lekker bij te tanken en lekker vakantie te vieren.
‘s Avonds zijn we gezellig naar de oude stad gegaan en hebben lekker met hem gegeten, maandagmiddag kwam de man van de verstaging langs om een en ander qua lengte op te meten en toen kwam hij erachter dat er verschillende onderdelen niet goed besteld waren. Natuurlijk precies de onderdelen waar ik hem bij opdracht op gewezen had, maar hij zei we hebben de tekening en de bij Selden weten ze welke mast het is met alle specificaties erop en eraan.
Vandaag ben ik even gigantisch tegen hem uitgevallen, na een opeen stapeling van irritatie op irritatie en keer op keer incorrecte toezeggingen. Vanochtend kwam hij om 09.30 uur om de onderverstaging en het tussenwand te vervangen, een van zijn medewerkers heeft van beide 1 stag uitgenomen en vanmiddag om 15.00 uur was er nog niemand bezig met het prepareren van de nieuwe verstaging, waarna bij mij de stekker er even uitging.
Nu was hij zelfs binnen de toegezegde 10 minuten bij ons aan boord en heb ik hem exact verteld wat ik van hem verwacht en wat niet. Alleen als hij zich daaraan houdt mag hij doorgaan, anders zullen we hem niet of gedeeltelijk betalen.
Jullie horen wel van het verder vervolg, want als het goed is gaan we morgen met Sander de baai in en komen pas volgende week terug om de rest van de verstaging te laten vervangen (na een telefoontje dat alles aanwezig is)!
Groeten van Paulien, Sander en René,
SY Viskus
Salvador de Bahia
Brazilië
Verstaging: staaldraden welke de mast op z'n plek houden
Terminals: rvs-connectors aan het uiteinde van de verstaging waarmee deze staaldraden aan de mast en het schip gemonteerd zitten.
Norseman-terminals: speciaal type terminals die niet aan de staaldraad gewalst worden met een walsinstallatie maar die men zelf door de speciale constructie handmatig aan een staaldraad kan monteren.
Salvador de Bahia, 31-03-2011
Hallo allemaal,
We zijn nu een week in Salvador de Bahia en hebben gelukkig weer het nodige meegemaakt.
Allereerst zijn we ongeveer 2 dagen bezig geweest om in te klaren, ondanks de reeds ingevulde documenten die de havenmeester tegen betaling voor ons had gemaakt . Anders had het misschien wel een week geduurd, want er wordt bijna nergens Engels, Frans of Duits gesproken!
Met de verstaging is het Braziliaanse tempo van pappen en nat houden begonnen en we zijn nu zo ver dat we nog steeds niets hebben en nog niets weten. Als alle toezeggingen uitkomen, horen we waarschijnlijk morgen iets meer en duurt het dan nog minimaal een week voordat er onderdelen uit USA ingevlogen zijn en dan moet een en ander nog samengeperst worden.
Dus we zijn hier nog wel 1,5 - 2 weken, maar we gaan morgen of Zaterdag het anker lichten en hier de baai verder verkennen, want er zijn eilanden genoeg.
De stad hebben we in enkele dagdelen bekeken en vinden het welletjes met deze warmte.
Gisterenavond werden we nog onprettig verrast, doordat er iemand tegen onze boot was aangevaren, waardoor aan Stuurboord een scepter onder 45 graden op de boot stond.
Hierdoor was de rand waar de scepter op staat knap beschadigd en de gelcoat lag her en der verspreid op het gangboord.
Natuurlijk ligt de dader weer op het kerkhof en heb ik gisteravond gelijk maar weer de zaak gedemonteerd, de scepter weg gebracht om de 16 mm montage pen recht te laten zetten of te voorzien van een nieuwe. Vandaag heb ik de gelcoat weer gerepareerd en gepolijst, dus weer een dag zonder een Dull Moment!
Van enkele mensen hebben we gehoord dat de blauwvintonijn een Wahoo is, nou in ieder geval was hij erg lekker!!
Zoals het er nu uitziet komt Sander ons binnen nu en 2 weken (gezellig!!!) bezoeken, omdat hij klaar is met zijn junior-co-schappen en pas eind Mei met zijn co-schappen gaat beginnen.
Hij komt naar Salvador en zullen met hem naar Rio de Janeiro en Ilha Grande zeilen en mogelijk het binnenland met hem gaan bezoeken!
Geniet allemaal van het mooie weer, dan doen wij dat ook en tot de volgende mail!!
Groetjes van Paulien en René
Salvador de Bahia, Brazil,
SY Viskus
Salvador de Bahia, 26-03-2011
Hallo allemaal,
Allereerst wil ik jullie allemaal nog bedanken voor de felicitaties en leuke reacties op onze site tijdens onze oversteek!! Geweldig!
De vorige update hebben wij vanaf de Atlantic gestuurd en waren toen nog van plan om in een keer door te steken naar Ilha Grande, ca. 100 mijl onder Rio de Janeiro.
Daar de windvoorspelling op een gegeven moment weer een periode van weinig tot deels tegenwind opgaf, hebben we de koers verlegd naar de kust van Brazilië, echter 2 dagen voordat we ergens zouden aankomen, constateerde ik dat het SB-onderstag problemen vertoonde.
De 8 mm dikke staalkabel is ter plaatse van de pers-terminal (de houder waar de staaldraad in geklemd zit) gedeeltelijk gebroken, waardoor er een grote kans bestaat dat de mast overboord gaat als de kabel geheel breekt.
Hierdoor hebben we de verstaging en de mast zo min mogelijk 'belast' door voor de buien te reven. Dit is al de 2e verstaging, want vorig jaar hebben we in Spanje het andere onderstag moeten vervangen, echter hier was de oorzaak een verkeerde buiging in de gewalste terminal.
De grote vraag is nu natuurlijk waarom deze verstaging kapot is gegaan en hoe dit te voorkomen? Andere vraag is gelijk, hoe staat het met de hoofdverstaging en kunnen we hiermee binnenkort het zelfde verwachten??
We zijn, zoals via Yotreps aangegeven, naar Salvador de Bahia gevaren en daar probleemloos aangekomen. Tijdens onze laatste zeemijlen hier de baai in werden we op zijn Zuid-Amerikaans ontvangen met veel vocht, niet van de drank maar met regenbuien waar in Nederland gelijk een weeralarm voor gegeven zou worden.
Het naar binnen varen was daarom extra vervelend, want het was donker, veel in en uitgaande schepen, harde wind ZW 7 met zeer hoge golven, zicht van ca. 100 - 150 meter, bril die continue bedekt was met regen, stad op de achtergrond met veel lichtvervuiling, dus de boeien waren zeer slecht te zien.
Uiteindelijk zijn we met behulp van de elektronische zeekaart goed naar binnen gekomen en om 23.45 uur UTC lagen wij voor anker.
Daarna hebben we eerst wat gegeten, heerlijk een glas wijn erbij en om 01.00 uur ging Paulien naar bed en zou ik nog even een mailtje naar de kinderen maken, Yotreps updaten en dan ook naar bed. Uiteindelijk maakte Paulien mij om 02.00 uur wakker, want ik lag met mijn hoofd op het toetsenbord te slapen.
Na heerlijk mijn bed in gekropen te zijn, werd ik een uurtje later weer gewekt door de boot, die door de wind gedraaid was en toevallig op een ondiep stuk terecht gekomen was, ondanks dat we vooraf een rondje hadden gedraaid.
Boot verlegd en een gat in de dag geslapen, vooral omdat de regen nog steeds met bakken uit de hemel kwam en we weinig zin hadden om ons te laten natregenen voor de inklarings-facalitieiten.
Aan het einde van de middag was het weer wat opgeklaard en zijn we op weg gegaan naar de Federale Politie vanwege de inklaring en ons visum. Daar aangekomen bleken deze maar tot 16.00 uur te werken en maandag zijn we de eerste die geholpen kunnen worden.
Ook de captainerie gaf geen gehoor, want we moesten eerst alle andere formaliteiten gedaan hebben, voordat zij ons willen of kunnen inschrijven.
Onderweg hebben wij bij een bank wat geld opgenomen en hebben ons daarna op een terrasje tussen tientallen Brazilianen genoten van een lekker koud glaasje bier, eten, live muziek en vooral genoten van de Braziliaanse manier van leven! Wat zijn wij in Europa dan een paar stijve harken!
De meeste mensen zijn hier wel arm, maar zeer behulpzaam en vriendelijk. Men spreekt hier alleen bijna geen Engels en alleen maar Portugees met een Braziliaans accent, dus conversatie is niet altijd even eenvoudig. Wat we tot nu toe gezien hebben van de oude stad is dat de meeste gebouwen erg slecht zijn onderhouden, veel mensen wonen echt in krotten of vervallen bouwsels, behalve de 'new' town, waar de torenflats van waarschijnlijk de bedrijven tot hoog in de hemel reiken.
Vandaag hebben we getracht wat fruit en groente te kopen, maar dat is hier in de oude stad bijna niet te koop, alle inwoners gaan hier met hun auto naar de shopping-centra's buiten de stad. Daarbij zijn de winkels hier op Zaterdag om 13.00 uur al dicht, dus laten we ons vanavond weer verwennen in een restaurantje of op een terrasje.
Inmiddels heb ik ook al de nodige navraag gedaan voor nieuwe verstaging, maar mogelijk dat ik hier wel een nieuw onderstag kan laten maken en kan vervangen, maar aangezien ze hier geen kraan hebben, kan ik de hoofdverstaging so wie so niet vervangen. Hiervoor moet de mast in een kraan rechtop gehouden worden, anders valt deze alsnog overboord!
Voor de statistici onder ons hierbij nog wat basis gegevens van onze oversteek:
Afstand: 2.180 mijl = 3.924 km
Zeiluren: 433 uur = 18,04 dag
Gemid. Snelheid: 5,03 mijl/uur
Motor uren: 88 uur = 3,67 dag
De Windpilot stuurautomaat heeft het leeuwendeel gestuurd, alleen als we op de motor voeren, heeft de Autopilot ons de goede weg op gestuurd.
Voor de rest is alle apparatuur het blijven doen, ik heb 1 keer onderweg de watermaker op een schommelende boot deels moeten demonteren om de keerklep te vetten.
De aangroei onder de boot is enorm, ondanks dat we in Mindelo de boot nog ontdaan hebben van de baarden, zeepokken en ander aangroeisel, in de hoop dat er onderweg niets zou bijkomen.
Het tegengestelde is hier echter gebeurd, mede door het warme water!
Onze ' milieuvriendelijke - antifouling' heeft hier weinig effect en is allen maar goed geweest voor de portemonnee van de verfleverancier.
We gaan hier op zoek naar het ergste gif om daarmee de onderkant te behandelen, want alle boten van hier hebben bijna geen aangroei, dus er is nog hoop!
We hebben enkele foto's van de vangst bijgevoegd en we horen graag wat voor vissen het zijn geweest! Wij dachten dus een blauwvintonijn en een zeesnoek, we horen het graag van de specialisten!
Groet vanuit Salvador de Bahia,
Paulien en René
SY Viskus
PS. We leven hier met 4 uur tijdsverschil (wintertijd), dus jullie slapen al weer bijna als wij dit bericht versturen.
Update vanaf het water
Wij hebben de afgelopen (2 weken al) heerlijk gevaren, wat jullie op de site via Yotreps heb kunnen zien. De eerste dag hadden we een beetje pech met de scheur in het grootzeil, maar na (zelf)-reparatie op een van de zuidelijke Kaap Verdische eilanden zijn we, na daar ook een nachtje geslapen te hebben in de baai, alweer aan de grote overtocht begonnen.
Vele draai winden maakte onze her-start niet eenvoudig, maar in de loop van de middag kregen we uiteindelijk toch de voorspelde wind en liepen we ruim 5,5 - 6 knopen richting Brazil.
De eerste dagen op zee is voor ons beide toch wat oncomfortabel, want Paulien is dan erg gevoelig voor zeeziekte en ik loop ook met een knoop in mijn maag en voel me ook niet 100%.
Maar gelukkig na 2 - 3 dagen is het van beide over en kunnen we ook binnen onder zeil alles doen.
Het wachtlopen gaat zonder problemen en ondanks alle aanbevelingen van andere zeilers en de adviezen in de boeken, hebben wij geen vast schema, ook niet voor de tijden dat er gegeten en gedronken moet worden.
Meestal begin ik met mijn wacht in de avond en gaat Paulien om ca. 22.00 uur haar kooi in. Als ik moe begin te worden en me ogen niet meer open kan houden, maak ik Paulien wakker en die neemt het dan van mij over. Voor haar geldt het zelfde, als ze het zat is, wisselen we elkaar af, zodat ook een deel van de ochtend 'geslapen' wordt.
We voelen ons hier wel bij en de enige verplichting die we ons zelf hebben opgelegd is het radio contact met meestal Nederlandse mede zeilers om 20.30 uur, daar wisselen we de posities uit, gebeurtenissen van de dag en kunnen er technische zaken uitgewisseld worden. Erg leuk om dan toch even met anderen weer te kunnen communiceren en te horen hoe het de ander vergaan is.
Mogelijk hebben jullie ook gehoord dat we een grote vis gevangen hebben (waarschijnlijk een blauwvintonijn) met een lengte van 1.30 mtr en een gewicht van 14 kg. De foto's zullen we straks op de site plaatsen en dan mag iedereen ook aangeven wat voor vis het is!
We hebben de afgelopen dagen dan ook veel vis gegeten en Paulien heeft er bijna iedere dag iets anders van weten te maken. De koelkast is nu bijna leeg en ik ga mijn hengel weer prepareren voor de volgende vangst.
We komen niet om van honger en dorst, want er staat voor ongeveer 3 tot 4 weken eten in Weckpotten klaar! De Seranno ham die we aan het bot gekocht hebben is perfect. Meestal snijden we 's middags een paar plakjes van de ham af voor bij de lunch of als tussendoortje, heerlijk en altijd lekker vers. Jammer dat er geen alcoholische versnapering bij geserveerd wordt, maar we hebben ons zelf wel een glaasje wijn bij het eten gegund.
Afgelopen 5 dagen hebben we erg veel met de Yanmar-zeilen moeten varen, aangezien er geen, weinig of een beetje tegen wind was. Dat wisten we van te voren, want het gebied rond de evenaar staat bekend om zijn zo genoemde Doldrums (wind stiltes).
Ieder beetje wind wordt benut, maar vandaag (19-03) was de wind echt op en erg warm (35 -36°C) en bijna de hele dag op de motor gevaren. Zo gauw als er iets wind is, zetten we de halfwinder of de spinaker op om daarmee de motor uit te kunnen zetten, want alleen het kabbelen van het water ligt beter in het gehoor dan de hele dag het gedreun van de motor.
We zijn wel blij, dat we ruim 200 ltr extra diesel aan boord hebben, anders hadden we niet zoveel op de motor kunnen varen.
Vanmiddag heb ik de laatste voorspellingen binnen gehaald en maandag krijgen we gelukkig weer wat meer wind, ENE 4.
Tot nu toe koersen we af op Rio de Janeiro (Ilha Grande), om vandaar uit weer stap voor stap naar boven te gaan, maar als de wind ons niet gunstig gezind is varen we eerder naar de kant en zien we wel hoe en wanneer we verder naar het zuiden afzakken.
Tot nu toe hebben we al 1567 Nm afgelegd en naar Ilha Grande is het nu nog 1184 Nm, nog ca. 1,5 week varen. Dit gebied moet een eldorado zijn voor zeilers, zwemmers, surfers, strand liefhebbers, snorkelaars, duikers, wandelaars, met vele eilandjes, natuur gebieden, schoon water, no stress, groene omgeving en natuurlijk lekker weer...
Over het weer hebben we absoluut niet te klagen, afgelopen 2 weken hebben we bijna iedere dag zon gehad, de temperaturen zijn overdag nu ongeveer 32 - 35 graden en 's nachts ongeveer 26 - 28 graden. Om te slapen zonder wind is erg warm, maar met een beetje bries door de slaaphut gaat het goed.
Zowel gisteren als eergisteren hebben we de 's middags om ca. 16.00 uur de motor uitgezet, de zeilen naar beneden en hop in je blote kont de plomp in gesprongen. Je hoeft hier niet bang te zijn dat je met de kop op de grond duikt, want het is hier ongeveer 4.800 mtr. diep, bijna blauwer dan blauw water van kristal, echt glas helder!
Het water is extreem warm, ca. 28 - 32 gaden, maar het is nat en toch lekker verfrissend!
We varen nu tussen Natal en Recife (huidige positie is 06°45,5Z en 032°50,7W), hebben nu (0.10 uur UTC dd. 20-03-2011)weer wind, E-3 en varen met halfwinder en grootzeil, koers 200° en 5,6 knopen, kijk maar op Google Earth.
We vervelen ons absoluut niet, want mensen vragen ons wel eens, wat doe je dan de hele dag, nou: slapen, eten, drinken, lezen, boot schoon maken (binnen en buiten), verstaging controleren, poetsen, zeilen, vissen, iedere dag is er wel een technisch klusje, navigeren, de vele emails beantwoorden, weersinformatie binnen halen, koken, afwassen, praktische handleidingen maken o.a. voor de SSB, tussen door de boordcomputer opnieuw moeten installeren, dus veel gegevens kwijt, want ja een backup maken deden we regelmatig voor de zaak, maar privé???, zwemmen en af en toe ook nog eens wat luieren!
We wensen jullie een fijn weekend,
groeten vanaf de Atlantic,
Paulien en René
SY Viskus
Oceaan oversteek
Een kleine oceaan oversteek update vanaf de grote plas via Amsterdam; het reilen en zeilen op de Viskus:
Nadat we Mindelo hadden verlaten op de motor (om uit de grote baai te komen), tussen de eilanden de zeilen gezet.
Door de acceleratie zone aldaar klapperde het grootzeil bij het zetten zo hard, dat er net boven de onderste zeillat een scheurtje ontstond, wat we pas uren later zagen. Dus grootzeil in en op de fok verder.
Zondagmiddag en avond lekker gezeild en maandag kregen we zelfs iets meer wind NE 5 - 7 en liepen we zelfs regelmatig 7 knopen.
Aangezien teruggaan geen optie was (tegen de wind in) hebben we de koers verlegd van 200 naar 165°, zodat we bij een van de zuidelijke Kaap Verdische eilanden in de luwte ons zeil konden repareren. Ook het 2e fok stond los in de andere fok en deze hebben we maar weggehaald want de kans dat ze elkaar kapot zouden schavielen was erg groot en de voorspelling voor de komende dagen is maandag aangepast, zodat we voorlopig geen voor de windse koers zouden varen.
Maandagmiddag (8 maart) liepen we om 17.00 uur een goed beschutte baai (alleen maar kleine vissers bootjes op de kant) en hebben daar het zeil netjes gerepareerd, evenals de connectie tussen de SSB en de PC weer hersteld. Heerlijk gezwommen, gegeten en lekker rustig geslapen!
De volgende ochtend om 9.45 uur weer weg, maar variabele wind kracht 1 à 2, doorgaans op de kop. Dus bijna 7 uur op de Yanmar-zeilen gevaren, af en toe wind, zeilen zetten, na 10 minuten weer weghalen etc. etc. Gelukkig kregen we 's avonds om 20.30 uur eindelijk de voorspelde wind, NE 4 en heerlijk gezeild.
Woensdag 9 maarttrok de wind af en toe nog wat aan en liepen we vaak weer ruim 7 knopen.
Vanmiddag om 13.30 uur een luide ratel van de hengel, maar kon de molen bijna niet opdraaien!! Zeilen ruimer gezet zodat de snelheid lager werd en bijna een uur bezig geweest om de vis binnen te halen. Zelfs de houder waar de hengel in stond brak af, maar gelukkig had ik de hengel met 2 borg lijnen vastgezet.
Uiteindelijk een mooie vis met de vishaak binnen gesleurd, bleek een blauw-vin-tonijn te zijn, 130 cm lang en ruim 14 kg!!
De foto's komen nog wel als we weer internet hebben.
We zijn de hele middag bezig geweest om de vis te fileren en Paulien heeft ook enkele Weckpotten met vis gemaakt. De rest ligt in 1 vriesbak (helemaal vol)en vanavond hebben we lekker een stuk gegeten (gebakken), heerlijk!!
Ja, Sander en Theo zullen wel jaloers zijn, maar de komende dagen zetten we geen hengel meer totdat we weer wat ruimte hebben.
Met het in slingeren gaat het best goed, ik heb maandag de vissen nog een klein beetje gevoerd, Paulien ook en vandaag had ze af en toe dat ze even naar buiten moest, maar het gaat al veel beter dan de eerste oversteek. Laten we hopen dat de rest van de reis zonder zeeziekte verloopt, we voelen ons in ieder geval goed!
Vanavond een eerste boot gezien die ons ruim van achteren kruiste, verder wel enkele boten op het scherm gezien via het AIS-systeem, maar erg ver van ons af.
Donderdag 10-03 hadden we erg mooi weer, veel zon (30° C) en vanaf 14.00 uur tot 20.00 uur met de spinaker gevaren, ruim 6 - 7 knopen en voor de nacht een uitgeboomd melkmeisje gevaren. Bijna de hele dag op de windpilot gevaren en en een dag afstand van 136 mijl.
Het wacht lopen gaat ons goed af, we hebben geen vaste tijden afgesproken, maar Paulien gaat om ca. 22.00 uur naar bed en als ik het zat ben of als zij 's nachts wakker wordt, dan wisselen we elkaar af.
Overdag lezen we veel en wordt er ook regelmatig een dutje gedaan om toch de gebroken nachtrust weer wat goed te maken.
Voor het avondeten had Paulien de tonijn gebakken in een lekker korstje, daarbij gebakken aardapeltjes en de laatste sla erbij gegeten.
Tijdens de wacht kwam er aan SB 's nachts een tanker onze richting op en minderde vaart om uiteindelijk stil te gaan liggen. Op de navigatie apparatuur was geen AIS informatie te zien en aan onze bakboordzijde zag ik in de verte een klein bootje met een wit flits lampje erop richting tanker varen, dat midden op de oceaan en midden in de de nacht?? Wat zijn die lui daar aan het uitspoken??
Vrijdag 11-03 weer mooi weer, gelukkig af en toe een wolkje en nog steeds lekkere wind, NE 4 - ENE 6 dus we varen op een redelijk rustige zee lekker door.
Door de hardere wind wordt de zee wel wat onrustiger en hebben golven van 2,5 - 3 meter, vooral in het begin van de avond trekt de wind aan en doordat er bijna geen maan is (heel kort, van 20.00 tot 22.30 uur en dan nog maar een streepje), zie je 's nachts niks en lopen we met een koplampje rond om de zeilen etc. te controleren.
Paulien heeft vandaag veel groente en fruit weggegooid omdat het nu al aan het rotten was, slechte kwaliteit!
Voor het avondeten heeft ze een tomatensaus gemaakt, met rijst en alweer vis, maar nog steeds heerlijk!
We varen nog steeds melkmeisje, nu wel op de autopilot in verband met de ruwe zee en windvlagen, vandaag 144 mijl afgelegd.
Zaterdag 12-03Vandaag was het extreem warm, te meer daar we bijna voor de wind varen en daardoor onze eigen wind deels dood varen, dus de bimini opgezet, heerlijk verkoelend.
Ik heb de zeilen vanochtend weer naar SB gezet, wel uitgeboomd omdat de wind meer en meer naar het oosten ging draaien.
Vanochtend ook de preekstoel gepolijst, aangezien met de las werkzaamheden de 0-klem niet goed vast zat en daar de nodige plekjes heeft ingebrand die lekker aan het corroderen waren.
In de middag hebben we op een slingerend schip elkaar toch nog geknipt en we zien er beide nog goed uit ook! Geen happen uit ons haar, beide oren zitten er nog aan en met die warmte is iets korter haar best wel lekker.
Tussendoor nog gelezen, gepuzzeld, boot een beetje schoon gemaakt met zoet water, iedere dag maken we water, controleer ik de watermaker, verstaging, de stuurautomaten etc. dus ons vervelen doen we absoluut niet.
Iedere avond hebben we op de korte golf contact met andere Nederlandse schepen en hoorden we dat de Calamares (onderweg naar de Carieb) ruim 2 dagen geen wind heeft gehad. Aangezien ze ook niet zo veel extra diesel bij zich hebben, moeten ze heel spaarzaam omgaan met de motor en hebben ze onder zeil maar een snelheid van 1 - 1,5 knopen....!
Voor de verandering hebben we vandaag weer vis gegeten, maar nu Sushi met een salade van worteltjes, kool, rozijntjes, appel en toch een lekker wijntje.
We hebben besloten om toch iets te mogen drinken tijdens het zeilen en drinken max. een halve fles wijn bij het avond eten, want vis moet tenslotte toch zwemmen ,al is het dan maar in een klein plasje.
We varen nu met gereefd grootzeil en uitgeboomde fok met een snelheid van gemiddeld 6 knopen per uur (NE 5) en hebben vandaag 138 mijl weg getikt.
We wensen iedereen een prettig weekend en via de website RenePaulien.reismee.nl kun je iedere dag onze positie en voortgang zien (mits we de informatie via de kortegolf zender kunnen versturen!
Groet,
Paulien en René.
Atlantic, 05°44'850 N en 028°12'060W
05-03-2011 Mindelo op Sao Vicente, Kaap Verdië
Hallo allemaal,
Vanaf het eiland Sal (Palmeira) zijn we met uiteindelijk toch nog NE 6 -7 vertrokken, maar als dat voor het lapje gaat valt het wel mee. De zee was wel wat knokkelig en in recordtijd kwamen we aan bij Boavista in de baai van Sal Rei.
Het was moeilijk binnenkomen, omdat er veel brekers voor de haven stonden en een aantal wrakken de moeilijkheidsgraad benadrukten.
Gelukkig konden we zonder de hulp van de Calamares naar binnenlopen, want zowel in Palmeira als voor Sal Rei konden we met behulp van startkabels de motor aan de praat krijgen.
Het ankeren was erg moeilijk, aangezien we een rotsbodem hadden, waardoor het anker bleef krabben. Voor de nacht hebben we beide boten met een lijn nog extra 'gezekerd' aan een boot die aan een mooring lag.
De volgende ochtend werden we vroeg wakker gemaakt door de bewakers van deze mooring-boot, welke aangaf dat ze geen lijn op de boot wilde hebben in verband met evt. breken van hun mooringlijn.
Toch wilden we graag iets van het eiland zien en hebben we beide een tweede anker in V-vorm uitgebracht en daarna naar de kant gegaan.
In Sal Rei hebben we een taxi genomen (verschrikkelijk toeristisch en daardoor erg hoge prijzen voor taxi's, squads en auto's) na het nodige afdingen.
Deze taxi heeft ons naar het noorden van het eiland gereden, mooie landschappen, bergketens, zandduinen en in een klein plaatsje gestopt en daar wat rondgelopen.
Er is daar werkelijk niets te doen en de mannen zijn overdag op het land aan het werk of aan het vissen, de rest zit of werkt binnen in de piepkleine huisjes.
Ook hebben we een schooltje bezocht waar de kinderen (ca. 15) van 3 leerjaren bij elkaar les kregen. Het meubilair kwam nog uit 1950 of eerder.
Terug in Sal Rei hebben we eerst lekker gegeten bij een klein restaurantje en om 16.00 uur waren we terug op de boot. Deze zeilklaar gemaakt en om 17.00 uur richting San Nicolao gevaren, ook weer met redelijke wind NE 5, alleen op de Genua met een gemiddelde van 5,5 knots. Wel hadden we veel kruiszeeën, waardoor het net een wasmachine leek, dus slecht geslapen!
De windvaan heeft ons perfect gestuurd tot onze aankomst in Tarrafal om ca. 9.15 uur, waarna we nog even lekker rustig hebben geslapen.
De volgende morgen naar de kant en alweer met een taxi naar de hoofdstad van het eiland via een mooie bergweg door ruige bergen, maar wel veel groener dan Boavista.
Op dit eiland wordt veel meer groente en fruit verbouwd, wat ook te zien was qua aanbod in de Mercado.
Na het plaatsje rondgelopen te hebben en een lekker kopje koffie, kwamen we in de winkel van Sinkel met een jonge Kaap Verdiaan achter de toonbank, die graag wilde weten waar we vandaan kwamen.
Nadat we Holland lieten vallen was zijn eerste reactie, ' O there it is fucking cold!'
Terug in Tarrafal zijn we een internet café binnengelopen en daar kwam ik erachter dat ik mijn GSM kwijt was. De eigenaar van het internetcafé heeft de taxichauffeur gebeld en deze was in 10 minuten bij ons terug en gelukkig lag mijn telefoontje tussen de stoel en de deur!!!!
Alweer lekker gegeten in een plaatselijk restaurantje en terug op de boot de watermaker gedemonteerd, aangezien deze niet meer functioneerde. Na verschillende delen met siliconenvet gesmeerd te hebben, liep deze gelukkig weer als een zonnetje.
Zaterdag 19-02-2011 om 9.00 uur vertrokken richting Sao Vicente, eerst 1,5 uur op de motor omdat het eiland de wind afdekte en daarna heerlijk naar Mindelo gezeild, waar we om 17.00 uur op anker gingen.
Zondag lekker aan boord gekeuveld, 's avonds op de Calamares heerlijk runderrollade gegeten, je moet toch laten zien dat je kok bent (geweest).
Maandag Mindelo bezocht en verschillende materialen getracht te kopen, maar dit is geen Nederland dus het meeste gewoon niet te krijgen. De mensen zijn wel enorm behulpzaam en wijzen je de weg, vaak lopen ze met je mee naar de winkel die ze bedoelen en doen daar hun best om datgene te krijgen waar we om vragen.
's Avonds zijn we op het trommelgeluid afgegaan en dit bleek een repetitie van een van de vele verenigingen te zijn voor de komende carnaval. Alle verenigingen trainen om het beste programma te presenteren en daarmee de hoofdprijs (ca. Euro 3.000,=) in ontvangst te mogen nemen, welke op de laatste carnavalsdag wordt uitgereikt, dus op 8-03-2011.
In Club Nautico daarna nog even lekker een biertje gedronken onder het genot van live-muziek.
Dinsdag hebben we met z'n vieren een auto gehuurd en allereerst naar de hoogste berg op het eiland gereden, de Monte Verde, echter deze lag geheel in de wolken.
Daarna naar Bahia das Gatas, Calhau en enkele andere dorpjes gereden, maar overal erg arm en hier en daar wat opbouw van resorts.
Dit betekent het einde van de kneuterigheid en mogelijk voor een aantal een wat rijker bestaan.
Op de terugweg hebben we in de pick-up laadbak nog 4 mensen meegenomen en gevraagd waar we hout konden kopen, aangezien de Calamares ook zo'n mooi slingerschot in hun bed wilde hebben. Deze mensen konden ons dat niet vertellen, maar Paulien zag iemand met een stuk hout lopen en deze man bracht ons naar een plaatselijke houtbewerkingsfabriek.
Samen met een oudere man op zoek naar wat we wilden en plotseling zegt deze tegen me 'godverdomme' om te tonen dat hij in Nederland had gewerkt en nog iets NL-sprak.
Nadat het hout gezaagd, gefreesd en geschuurd was moesten we een hoge rekening van 500,= Escudos betalen, zijnde ongeveer Euro 4,50 !!!
Op de terugweg naar de boot nog maar even lekker wat gedronken bij Club Nautico.
De volgende dag werden we tijdens het winkelen aangesproken door een jongen die niet om geld vroeg maar om schriften, want hij studeerde medicijnen en had geen geld om dit te kopen.
Hij wilde absoluut geen geld, want erg veel lieden die om geld voor eten en drinken vragen kopen hier drank of drugs van. Na hem voorzien te hebben van enkele collegeblokken hadden wij ook het gevoel weer een goede daad te hebben verricht!
Op het postkantoor bleken de bestelde LED-lampjes gearriveerd te zijn die we op La Gomera hadden besteld.
De verlichting op onze boot is nu bijna geheel van Led's (warm-white) en verbruikt nog maar een fractie van weleer, ca. 1,5 Amp voor de salon, kombuis, badkamer, TD en slaapkamer!! Voorheen ca.30 Amp., kost een beetje maar dan heb je ook wel wat.
Nadat ik 's avonds wilde skypen met de kinderen, bleek de boordcomputer niet meer op te starten en uiteindelijk de hele schijf geformatteerd en alles er nieuw opzetten, maar ook veel dingen kwijt waar we geen of geen goede backup van hadden gemaakt.
En zo kom je makkelijk de dag door, zonder je te vervelen, want het moet wel allemaal werken als je aan het varen bent.
Vrijdagavond zijn we naar het Mindelo-hotel geweest, waar het pré-carnaval feest om 23.00 uur van start ging. Na kaartjes te hebben gekocht wilden we om 23.05 naar binnen, echter werden we niet doorgelaten, omdat nog niet alles klaar was.
Van enkele omstanders hoorden we in het Nederlands dat dit normaal was en dat we pas om ca. 24.00 uur naar binnen zouden kunnen, dit bleek ook zo te zijn.
Pas om ca. 1.00 uur hadden de bandleden voldoende gedronken om te gaan spelen, waarna het drukker werd en de konten over de dansvloer wiegden. Wat zijn die mensen flexibel, daar kunnen wij nog veel van leren, maar wij hebben ook lekker gedanst tot ca. 3.00 uur.
Met een tuut in de oren naar bed en lekker geslapen.
Zondag is de Calamares uitgevaren, maar keerden na ca. 30 minuten weer terug omdat het log vast zat. Na dit verholpen te hebben zijn ze uitgevaren richting St. Maarten op de Cariben.
Maandagochtend zijn we de haven ingegaan, aangezien een montagepen van de preekstoel afgebroken was en gelast moest worden, waar we Werner voor gevraagd hadden die ook in San Sebastian de la Gomera voor ons gelast had.
Hij heeft ook een geleideoog gemaakt voor in de giek waar de giekrem op gemonteerd zit, zodat deze niet meer hangt te schavielen tegen de neerhouder.
Door de harde wind was het moeilijk lassen en Werner voelde zich niet erg lekker omdat hij de avond ervoor ergens een kippetje had gegeten die waarschijnlijk niet 100% was.
Na Werner teruggebracht te hebben heb ik de gaten in het geleideoog geboord en getapt, de preekstoel gemonteerd, hier en daar wat gel-coat gerepareerd en de zeerailing weer gespannen.
De boot hebben we de volgende ochtend lekker kunnen afspoelen, nadat we eerst met zout water het meeste zand hadden weggespoeld. Op een van de foto's is de zien hoeveel rood-bruin Saharazand er in 1 week op de boot geblazen is.
In de haven lagen we door de swel niet erg rustig en zijn we weer snel op anker gegaan, waardoor we geen schok bewegingen meer hebben van de lijnen aan het wiebelende ponton.
Woensdag hebben we de Ferry genomen naar Santo Antao, waar we een wandeling gemaakt hebben. Het eerste gedeelte was hoog tussen de bomen, langs vaak steile rotswanden en later werd het droger, vlakker, warmer en eentoniger.
Aangezien we wel om 17.00 uur in de haven terug moesten zijn, hadden we een wandeling uitgekozen van maar 3 uur. Deze tijden zijn niet aan te houden, want we hebben echt doorgelopen, maar 15 minuten pauze gehad om een broodje te eten en hebben er ruim 4,5 uur over gelopen! Wel vanaf 1600 meter naar beneden gelopen om de volgende dag bij te komen van alle spierpijn en blaren.
Van de havenreceptie inmiddels vernomen dat ons pakket op het vliegveld ligt en daar heeft een medewerker de BTW al betaald en ook onze papieren meegenomen. Met deze papieren moet ik naar de douane en hopelijk krijg ik ze op tijd terug, zodat we het pakket voor de carnaval vrij krijgen, anders wordt het pas volgende week Donderdag!
Gelukkig hadden de dames bij de receptie mij aangegeven dat het inklaringskantoor vrijdag al om 8 uur open was, dus een paar minuten na achten stond ik op de stoep en na vele instanties, zoals gemeente-, douane- en inklaring- balie's, werd ik om ca. 12.00 uur bij de fiscale politie met alle documenten en ruim Euro 50,= lichter gedropt. Een van de agenten werd gesommeerd om met mij naar het vliegveld te gaan, anders zou het pakket niet voor Donderdag 10-03-2011 vrijgegeven worden, dus ik met die vent in een taxi naar het vliegveld, hij naar binnen en na 15 minuten kwam hij met een plastic zak naar buiten met daarin de startmotoren! Perfect, wij terug en aan boord gelijk een van de motoren ingebouwd en lopen als een zonnetje!!
Hierbij nogmaals hartelijk dank aan Rogier, die de motoren en het snelle transport georganiseerd heeft !!!!
Gistermiddag hebben we nog wel wat carnavalsactiviteiten waargenomen, maar we waren te druk bezig om alvast de laatste verse spullen in te kopen.
's Avonds nog heerlijk gegeten in een leuk restaurantje en voor de deur werd op een groot plein al volop gedanst op de knetterharde muziek van een band die op een grote vrachtwagen geïnstalleerd was.
Op de boot teruggekomen was de wind bijna weg en hebben daarom 's nachts het fok laten zakken en in de rail op de voorstag 2 fokken gehesen, zodat we dubbele voorzeilen hebben staan.
De Genua heb ik over stuurboord gezet, aangezien we later mogelijk halve of ruime wind over stuurboord gaan varen.
Als we voor de wind varen boom ik de fok uit met de giek, de Genua met de mastboom en wanneer de wind teveel wordt kunnen we vanuit de kuip reven door de schoten iets te lossen en de voorzeilen iets in te draaien! We zullen het ervaren en laten weten.
Vanavond schijnt de stad volledig op zijn kop te staan, dus we gaan er lekker opuit!
Niet te veel drinken en niet te laat maken, want we willen morgen gaan beginnen aan de oversteek!!
We varen richting Brazilië, naar Salvador de Bahia of naar Rio de Janeiro, afhankelijk hoe comfortabel het onderweg is. Het verschil tussen beide plaatsen is maar 4 dagen varen en ca. 600 mijl, maar als jullie willen is het mogelijk iedere dag onze voortgang bekijken via de site, aan de rechterkant onder: LINKS. Hier heb ik een koppeling gemaakt naar de (dagelijkse) positie op zee via Yotreps. Gewoon aanklikken en dan verschijnt er een kaartje met onze posities.
Het kan zijn dat wij af en toe geen verbinding krijgen met een walstation via de SSB (korte golf radio) en kunnen dan ook geen actuele positie doorgeven, dus niet gelijk denken dat we verdronken zijn!
Als het lukt zullen we via de email ook berichten naar de kinderen doorsturen, welke deze dan op de website zullen zetten!
Tot later vanaf zee of vanuit Brazilië,
groeten van
Paulien en René,
SY Viskus
13-02-2011, Palmeira op de Cape Verden
Hallo allemaal,
Ons plan om vanaf La Gomera naar El Hierro te gaan is niet doorgegaan in verband met de weersomstandigheden, harde wind en regelmatig regenbuien.
Daarom hebben we die dagen in de haven van San Sebastian doorgebracht en hebben we Vrijdag 04-02-2011 om 11.45 uur de trossen losgegooid en met 3 Nederlandse boten (Vrijheid van Ella en Erik, Calamares van Emmy en Walter en wij) vertrokken richting Cape Verden.
We hadden goede wind en ook het weerraam zag er goed uit, ca. 7 dagen N - NE wind, 20 - 25 knopen (4 - 6 Beaufort).
Bij het naar buiten komen bleek de zee toch erg knokkelig te zijn, vooral veel kruiszeëen, maar zijn toch lekker doorgezeild in deze wasmachine...
Onderdeks was het voor ons de eerste 2 dagen slecht vertoeven en zelfs ik liep met een knoop in mijn buik en de 2e dag heb ik ook de vissen gevoerd.
Daarna ging het gelukkig beter (in vele boeken staat ook vermeld dat de mensen moeten inslingeren), zelfs het wachtlopen was niet zo zwaar meer.
We hadden met de andere boten afgesproken om op bepaalde tijden elkaar te spreken via de marifoon of korte golf radio. Zaterdagochtend hoorden we van Ella en Erik dat hun boot 's nachts van de stuurautomaat was afgelopen en een rondje had gemaakt. Mede door de woelige zee, het feit dat hun boot veel lager is en de grote hoeveelheid water die ze continue binnen kregen, hebben ze besloten om te keren en terug te gaan naar La Gomera.
Ze hebben hierdoor hun plannen gewijzigd en gaan niet meer naar Brazilië, maar richting Middellandse Zee!!
Erg jammer, want wij hadden toch een hele leuke gezellige tijd met elkaar doorgebracht en zouden ook samen de oceaan oversteken.
Op zondag 06-02-2011 (onze trouwdag, alweer 33 jaar) begon het eten ons steeds beter te smaken, nu geen lekker flesje wijn bij het avondeten, maar dat halen we wel weer in.
Maandag 07-02-2011 zag ik een boutje loskomen uit een van de wagens van de schootrail, fok ingedraaid (met de nieuwe lier), motor gestart om de boot op koers te houden, boutje weer vastgezet en alle andere wagens ook gecontroleerd.
Toen ik terugkwam in de kuip rook ik een brandlucht, dus vlug neer beneden, motorruimte open en verdikkie weer dikke rook wolken, kon de motor niet normaal uitzetten en heb in de dikke rook met de hand de motor uitgezet, stinken, ja zelfs na 3 dagen nog!
Weer de startmotor verbrand, deze gloeiend heet uitgebouwd en gelijk gedemonteerd om te redden wat er te redden valt.
Maar goed ook want sommige delen waren na afkoeling voorzien van een dikke harde verbrande koek van de schellak.
Aangezien we nu geen back-up meer hebben om de accu's te laden, alle stroomvreters uitgezet, zoals de koelkast, pc, AIS, stuurautomaat etc.
Om ons een beetje op te beuren verscheen er een grote groep dolfijnen meer dan een uur rond de boot, allerlei capriolen uithalend!
Dennis van de Bodyguard gaf me 's avonds via de SSB (korte golf radio) nog wat tips om te controleren, welke ik de volgende dag gedaan heb, maar zonder het gewenste resultaat.
De Calamares hebben we geïnformeerd en zij zijn naar ons toe gevaren en alle dagen in de buurt gebleven in verband met eventuele hulp!
Uiteindelijk heb ik de startmotor weer in elkaar gezet, met het grote zonnepaneel had ik al de hele dag al de startaccu geladen, want die had een aardige opduvel gehad.
Met veel kunst en vliegwerk wilde de motor aanslaan en hebben toen eerst de accu's goed opgeladen, want met af en toe zon en wind die we voor de windgenerator dood varen was dit toch wel nodig.
Gelukkig maakten we goede daggemiddelden, zelfs van 164 mijl per dag!
We hebben onderweg de positie regelmatig via de SSB doorgegeven naar onze site/webblog zodat jullie ons ook kunnen volgen (http://www.renepaulien.reismee.nl/, rechts op de pagina aanklikken onder 'LINKS' via Yotreps.
Woensdagmiddag schreeuwt Paulien mij opeens wakker, LAND IN ZICHT!!! En we zien inderdaad enkele heuvels/bergen in de verte opdoemen!
Na een snelle berekening konden we nog voor donker aanlopen, wat natuurlijk fijn is als je mogelijk geen motor hebt en een onbekende haven/baai in moet om te ankeren.
We waren wel (niet moedwillig) meer dan een uur uitgelopen op de Calamares, maar als het niet zou lukken, zouden we voor de haven op anker gaan om hen op te wachten voor een sleepje.
Gelukkig wilde de motor weer starten, dus geen probleem om op anker te gaan en om 19.00 uur lagen wij vast.
Daarna lekker gegeten, gedoucht en heerlijk de kooi in voor nu weer eens een normale nachtrust! De afgelegde afstand van 761 mijl (volgens de kaart), in praktijk 830 mijl gevaren, hebben we in recordtempo afgelegd van 127 uur, dus een gemiddelde van 6,5 kn/uur!
Wat lopen die C-Yachts toch lekker, niks ouwe lullen boot, oké ook geen racer, maar wel veel comfort!!
Allen de laatste dag hebben we de hengel uitgezet, want de eerste 2 dagen was onze stabiliteit/maag er niet aan toe, de 2 andere dagen waren de golven te hoog om veilig te vissen.
Jammer genoeg geen vangst, maar dat vis eten hebben we hier op het eiland wel weer ingehaald.
Sal is een droog/dor eiland, een aantal heuvels/bergen van steen zonder veel begroeiing, maar de mensen zijn erg vriendelijk. Groente, fruit en vlees is hier nauwelijks te koop.
Inklaren leek veel op Marokko, zeker qua snelheid en bureaucratie, maar het is ons gelukt!
De mensen zijn hier arm en Paulien heeft sommige blij gemaakt met diverse voor ons overtollige dingen, blousjes, potloden, schriftjes etc.
De onderdelen voor de startmotor zijn hier niet te krijgen en mogelijk valt er iets te bestellen in Mindelo, maar daar wil ik niet op wachten en laten de onderdelen maar invliegen vanuit Nederland, de economie moet ten slotte uit het slop geholpen worden...
Aangezien we onderweg vaak moeite hadden om met de Calamares te communiceren, heb ik de VHF (marifoon) en de SSB van hen gecontroleerd en getuned, zodat we straks hopelijk beter en over grotere afstanden met elkaar kunnen praten!
Ook heb ik weer voor kapper gespeeld en Emmy voorzien van een nieuw uiterlijk, zo zie je, niet alleen techniek maar ook Barbieren gaat me goed af!! (Zie foto's)
Morgen gaan we weer verder naar BoaVista en houden jullie op de hoogte van ons reilen en zeilen!!
Groet,
Paulien en René
SY Viskus
San Sebastian de La Gomera, 31-01-2011
Hallo allemaal,
In verband met harde wind sinds gisteren hebben we besloten om vandaag niet naar de Kaap Verden af te reizen en blijven we vandaag nog hier in La Gomera.
Mogelijk dat we morgen naar El Hierro gaan en aan het einde van de week naar de Kaap Verden, mits de wind en golven weer wat zijn genormaliseerd.
Ik heb van Sander te horen gekregen, dat er een stukje van het laatste verhaal niet goed te lezen was, omdat het gedeeltelijk is weggevallen, hierbij de originele tekst nogmaals:
Jullie kunnen ons volgen via de site (renepaulien.reismee.nl), waar ik een link heb gemaakt naar Yotreps, rechts op de pagina onder reacties.
Er is ook een mogelijkheid om ons via internet te volgen via de link:
Deze link zet ik helemaal onderaan, aangezien deze een verstoring geeft van alle tekst die eronder volgt!
We hebben ook onze Iridium telefoon geactiveerd en zijn dus ook (mits we deze horen of
aan hebben staan) op de hele wereld bereikbaar.
In verband met de hoge belkosten (voor jullie en ons) en extra handelingen hebben wij
besloten het nummer alleen aan de kinderen te geven, maar als jullie ons iets willen
doorgeven, kan dat altijd via hen.
Ze zijn als volgt bereikbaar:
Suzanne: 06 10782106
Fons: 06 42102605
Sander: 06 53735217
Sander thuis: 023 5652683
Vriendelijke groet, tot emails, skypes, of via de telefoon,
Paulien en René,
SY Viskus
http://www.marinetraffic.com/ais/default.aspx?zoom=10&mmsi=244070428¢erx
=-15.75948¢ery=28.16646#