Hallo allemaal,

We hebben de afgelopen week weer verschillende leuke ervaringen opgedaan, maar laten we even teruggaan naar de laatste mail.

We hebben een hele nieuwe verstaging besteld en deze zou afgelopen maandag geïnstalleerd worden, maar ja we zijn hier in Zuid - Amerika en dan lopen de afspraken niet zoals bij ons...

We hebben wel alles met Norseman-terminals besteld, waardoor we later evt. zelf eenvoudig een nieuwe verstaging of reparatie kunnen uitvoeren. Tevens hebben we de hoofdverstaging, het voor en achterstag verzwaard van 8 mm naar 10 mm. De huidige verstaging was voorzien van geperste terminals, waardoor bij breuk of beschadiging je niets meer zelf kunt doen, maar alles moet uitbesteden en hopen dat er een walsinstallatie in de buurt is.

Onder aan de email heb ik voor de wat minder ervaren 'zeelui' op speciaal verzoek een vertaallijstje gemaakt, zodat nu hopelijk iedereen snapt waar wij het over hebben!

Mocht er nog meer tekst en uitleg gewenst zijn, dan is Google en Wikipedia een uitkomst.

Maar goed, we zijn vorige week Zaterdag vertrokken en de baai ingevaren. Lekker gezeild op de spinaker en uiteindelijk voor anker gegaan bij een onbewoond eiland, te weten Ilha das Vacas. Jammer genoeg was het eiland zo dicht begroeid dat we er niet dwars overheen konden, maar lekker over het witte strand lopen bij laag water was ook geen straf.

Het water was ook hier weer kristal helder en hebben de baard van de boot en deels de onderkant weer schoon gemaakt. Verder hebben we hier lekker gelezen, geluierd, gezwommen en genoten van de mooie omgeving.

Na 3 dagen hebben we weer een dagje lekker gezeild en diverse baaien en eilandjes bekeken en uiteindelijk hebben we een mooi anker plekje gevonden tussen 2 eilanden in.

Na netjes een rondje te hebben gedraaid rond de ankerplek het anker uit en heerlijk gegeten. Tijdens het afwassen begon het schip plotseling iets scheef te liggen en waren we door de wind naar de kant toe gewaaid en raakten we de grond. Jammer genoeg konden we hier niet meer af komen en aangezien we 2 dagen na nieuwe maan waren betekende dit extra laag water!

Om 23.00 uur lagen we onder ongeveer 45° op de zandplaat, geen positie om lekker samen in bed te liggen, dus Paulien heeft op de salonbank en ik in de kuip geslapen tot het schip om ca. 03.00 uur weer recht lag en daarna nog heerlijk in ons eigen bedje geslapen.

Ook hier hebben we lekker gezwommen, het eilandje Bom Jesus verkend en getracht een mooie boswandeling op een ander eiland te maken. Dit was echter niet zo geslaagd, omdat we in het bos continue werden aangevallen door een soort horzel, dus na een half uurtje weer terug naar de boot. We waren hier wel speciaal vroeg voor opgestaan (6 uur) om lekker in de koele ochtend te genieten van een mooie boswandeling.

Dus overdag maar weer lekker langs het strand lopen en veel zwemmen. Tijdens het zwemmen kwam ik in contact met een eiland bewoner, die kokkels en andere schelpdieren aan het opduiken was, vlak naast en onder onze boot.

Hij nodigde ons uit om 's middags een biertje te komen drinken, ik dacht bij een bar, maar het bleek in de achtertuin van zijn moeder te zijn. Aan een grote tafel zat zijn moeder, enkele zusters en een broer, natuurlijk alleen maar Portugees sprekend, en daar werden wij door deze mensen 'ondervraagd' naar onze verre reis alleen met dat bootje op die grote zee!!

Intussen had Antonio (die ons uitgenodigd had) 2 grote flessen bier bij de plaatselijke kroeg gehaald en hebben we daar heerlijk wat gedronken en ons verstaanbaar gemaakt in het Frans en met handen en voeten.

Daarna werden we door Antonio gevraagd om ook zijn huis te bekijken en zijn vrouw gedag te zeggen. Wij op blote voeten door de straatjes (deels zand en grind, af en toe een paar tegels of een stukje gestort beton wat men over had bij het bouwen van het huis) van dit dorpje.

Bij zijn huisje aangekomen werden we door zijn vrouw ook zeer hartelijk welkom geheten, de bank waar zij op zat werd ontruimd en daar moesten wij plaats nemen, een groot flatscreen tv werd aangezet met goud van oud muziek en we werden verwend met drankjes en andere lekkernijtjes, als of we oude vrienden waren die ze een tijd niet gezien hadden.

Het huisje zelf stelde niet veel voor, 4 buitenmuren, 1 binnen muur met 2 deurposten erin, 1 van de slaapkamer en een van de rommelkamer (hing een gordijn voor met daar achter een grote stapel wasgoed).

De woonkamer waar wij zaten was ongeveer 5 meter lang en 2,5 meter breed, gevuld met een houten tafel en 2 stoelen, daar tegen over een oud gammel kastje met enkele glazen en wat andere snuisterijen, daarnaast de tv-kast met de flatscreen en enkele cd en dvd's. Hier tegenover de bank waar wij op zaten en daarnaast nog een bankje en een krukje.

De vloer was betegeld met 3 verschillende niet bij elkaar passende tegels, maar wat geeft dat, het is wel lekker schoon en glad. De binnenmuur was ongeveer 2 meter hoog en reikte niet tot aan het plafond (dit was er niet) en je keek zo tegen de panlatten en de onderkant van de pannen aan! Hoe zo hebben wij het in NL goed, bij ons zouden dit soort woningen gesloopt worden!!

Achter had men een buitenkeuken en een klein plaatsje, waar ook een papaya-boom stond. Dit was de leefplek voor de 2 honden en de wasmachine was daar geparkeerd.

Na het afslaan van de nodige drankjes hebben we ze uitgenodigd om eens een kijkje bij ons aan boord te nemen, wat ze geweldig vonden. Ze waren onder de indruk van de ruimte aan boord en de luxe die wij hadden en hebben genoten van de muziek en drankjes bij ons aan boord.

Aangezien ze erg van de muziek uit de 60 - 80 jaren hielden heb ik de volgende dag een DVD voor ze gemaakt met populaire en klassieke muziek. Tevens hebben wij ze verwend met diverse kleine geschenkjes die voor ons aan boord toch overbodig waren.

Wel hebben we moeten beloven dat we deze week bij ze komen eten als de boot klaar is, dus het verhaal wordt vervolgd.

Op vrijdag hebben we weer een dagje gezeild en zijn de Rio Paraguacu opgevaren, daar weer een klein eilandje gevonden en op anker gegaan, nu een extra rondje gevaren in verband met de dieptes, maar overal minimaal 8 meter diep.

Het is onvoorstelbaar, maar op een afstand van nog geen 20 km van een miljoenenstad lig je midden in het oerwoud, volledige stilte op de vogels en andere dieren na.

Af en toe een klein bootje met vissers die langs komen en uitbundig zwaaien met een brede glimlach naar die buitenlandse boot, prachtig!!

We hebben hier ook enkele oranje vogels gezien die we nog niet hebben kunnen thuisbrengen. Iedere avond bij zonsondergang was het een gekwetter van honderden witte Ibissen die een plekje zochten in de mangrove aan de oever, echter als het donker is zijn ze zo goed als stil.

Ook hier hebben we tijdens de nacht het alarm bij de kajuit ingang ingeschakeld gehad, voor alle dakluiken hebben we roosters zitten, maar er is niets gebeurd. Wel hebben we 's ochtends tot 2 maal toe alarm gehad, maar dit bleek een zonnestraaltje te zijn die op de infrarood-detector het alarm activeerde.

Zondag zijn we op de motor terug gevaren naar Salvador en hebben om 18.00 uur Sander van het vliegveld opgehaald!

Hij blijft 6 weken bij ons om even lekker bij te tanken en lekker vakantie te vieren.

‘s Avonds zijn we gezellig naar de oude stad gegaan en hebben lekker met hem gegeten, maandagmiddag kwam de man van de verstaging langs om een en ander qua lengte op te meten en toen kwam hij erachter dat er verschillende onderdelen niet goed besteld waren. Natuurlijk precies de onderdelen waar ik hem bij opdracht op gewezen had, maar hij zei we hebben de tekening en de bij Selden weten ze welke mast het is met alle specificaties erop en eraan.

Vandaag ben ik even gigantisch tegen hem uitgevallen, na een opeen stapeling van irritatie op irritatie en keer op keer incorrecte toezeggingen. Vanochtend kwam hij om 09.30 uur om de onderverstaging en het tussenwand te vervangen, een van zijn medewerkers heeft van beide 1 stag uitgenomen en vanmiddag om 15.00 uur was er nog niemand bezig met het prepareren van de nieuwe verstaging, waarna bij mij de stekker er even uitging.

Nu was hij zelfs binnen de toegezegde 10 minuten bij ons aan boord en heb ik hem exact verteld wat ik van hem verwacht en wat niet. Alleen als hij zich daaraan houdt mag hij doorgaan, anders zullen we hem niet of gedeeltelijk betalen.

Jullie horen wel van het verder vervolg, want als het goed is gaan we morgen met Sander de baai in en komen pas volgende week terug om de rest van de verstaging te laten vervangen (na een telefoontje dat alles aanwezig is)!

Groeten van Paulien, Sander en René,

SY Viskus

Salvador de Bahia

Brazilië

Verstaging: staaldraden welke de mast op z'n plek houden

Terminals: rvs-connectors aan het uiteinde van de verstaging waarmee deze staaldraden aan de mast en het schip gemonteerd zitten.

Norseman-terminals: speciaal type terminals die niet aan de staaldraad gewalst worden met een walsinstallatie maar die men zelf door de speciale constructie handmatig aan een staaldraad kan monteren.