Hallo allemaal,

Hier eindelijk een berichtje van ons uit Fiji, waar we nu ongeveer 2,5 weken zijn.

Maar eerst even terug naar Nieuw Zeeland waar we eind april zijn aangekomen en opgehaald werden door Jan en Fely die ongeveer 30 km van Auckland Airport wonen en waar we de auto mochten stallen. We hebben 1,5 dag bij hen in het “ kippenhok” geslapen en een beetje over de jetlag heen gekomen. Eenmaal in Whangarei aangekomen zijn we gelijk begonnen met het nodige onderhoud aan de boot.

Eerst de nodige stof en vogelpoep moeten verwijderen en daarna is René begonnen om de mast weer in orde te maken door een nieuwe valwartel voor het grootzeil te plaatsen. Dit ging eigenlijk zonder veel problemen en daarna een nieuwe antenne gemonteerd voor AIS EN VHF.

Ook de verstaging weer aangebracht, zodat er een kraan kon komen om de mast weer te plaatsen.

Paulien is begonnen om de potdeksel weer kaal te schuren aangezien vorig jaar de 2 componenten lak in Fiji niet goed opgebracht was, waarschijnlijk te heet geweest en niet de goede thinner gehad.

Nadat deze weer helemaal kaal geschuurd was heeft René de eerste laag opgebracht, echter de lak wilde weer niet goed vloeien en bleef stroperig…???

Na het weekend contact opgenomen met Hempel, de leverancier van de lak, waar ik speciale thinner gekocht heb om het iets langzamer te laten drogen, gelukkig was dit de goede oplossing en aansluitend de potdekselrand uiteindelijk 5 maal in de lak kunnen zetten met een fantastisch eindresultaat en ziet het er nu mooi uit. Al het beslag, zoals de kikkers, RVS strips en overige beugels weer gemonteerd en hopen er nu weer voor een paar jaar vanaf te zijn, mogelijk om het jaar een extra onderhoudslaag aanbrengen, we zullen wel zien.

Paulien heeft zowel de bovenopbouw als de romp in de tussentijd weer netjes in de was gezet, al hoewel we door de steeds iets lagere (vooral in de nacht) temperatuur later konden beginnen ivm de condens vorming, hetgeen ons de ruimte gaf om rustig te ontbijten en lekker koffie te drinken. ’s Avonds hadden we meestal de kachel aan, want stil zitten bij soms 6 a 8 graden zonder verwarming is niet aantrekkelijk!

Inmiddels zou het zeetransport ook aangekomen moeten zijn, maar dat gaf toch nog een week extra vertraging. Totdat de secretaresse van de werf mee een email stuurde met documenten en een rekening van de zending en daarbij een andere rekening van DHL ivm de inklaringskosten. De DHL rekening diende als eerste re worden voldaan zodat ik een vrijgave document zou ontvangen van de douane om dan aansluitend de andere rekening te kunnen betalen en de goederen vrij kon krijgen in Auckland. Na twee dagen weer DHL gebeld waar ons document zou blijven, maar en vertelde mij dat de goederen die ochtend al waren afgeleverd bij de receptie…. Nu bleek dat er een miscommunicatie had plaats gevonden en wij de DHL rekening voor iemand anders hadden betaald die toevallig ook op deze werf was en een zending onderdeeltjes verwachtte!

Gelukkig dat een medezeiler op de werf wist hoe je eenvoudig zelf de goederen bij de douane vrij kon krijgen, zijn we met deze info in ons achterhoofd naar Auckland gereden, eerst de factuur ter plaatse van de vrachtafhandelaar voldaan, aansluitend naar de douane bij het vliegveld, onze spullen opgeklaard en konden daarna bij een loods de kisten ophalen. Ter plaatse de spullen uit de kisten gehaald, want deze konden niet zo in de auto. We werden ook verplicht om de kisten en pallet mee te nemen en deze in stukken in de auto gepropt en terug naar Whangarei, weer 3 uurtjes rijden, maar we hadden de spullen!!

Het weer was inmiddels toch wel wat slechter geworden, vooral kouder en natter, maar we hadden nog voldoende klusjes om binnen te doen, Paulien nam het interieur onder handen en ik hield me bezig om het rvs-rek van het nieuwe reddingsvlot pasklaar te maken. Ik had wel een nieuw rek gekocht en mee laten sturen, maar vond dat toch te fragiel, zeker als je ziet hoeveel gewicht het vlot heeft en hoe het tekeer kan gaan op zee. Een van de medewerkers van de werf heeft het in zijn eigen tijd voor me gelast en het andere rek heb ik samen met het oude vlot verkocht aan een medezeiler die helemaal geen vlot had. Het vlot heeft hij gekregen met de mededeling dat het niet meer veilig was, maar wilde het toch hebben, het rek heeft hij voor een leuk prijsje overgenomen.

Inmiddels was de kraan ook geweest om de mast te zetten, we hadden die dag veel wind en we kregen assistentie van enkele medezeilers. Voordat de mast werd geplaatst had ik elke helper geïnstrueerd wat hij moest doen en nadat de kraan de mast had losgelaten zag ik plots dat men het hoofdstag op de plaats van het onderste had vast gezet!! Natuurlijk op de windkracht, maar gelukkig met behulp van wat lijnen gespannen te hebben aan een betonblok konden we de aansluitpunten omzetten zonder verdere brokken te maken. De dag erop hebben we de boot in de antifouling gezet en waren we bijna klaar om weer het water in te gaan, ik was nog bezig om het laswerk van het rek te polijsten, Paulien moest nog de nodige inkopen en kook klussen verrichten voor we weg konden en omdat de scheepslift extra onderhoud nodig had zijn we pas 2 dagen daarna het water in gegaan.

In verband met mogelijke overbelasting van de motor heb ik de spoed van de Max-prop nog 2 graden minder dan voorgeschreven staat ingesteld. Na de tewaterlating rookte de motor nog steeds en gelijk de monteur gebeld die in November alles had gecontroleerd . Deze kon gelijk komen en deze heeft met veel kunst en vliegwerk het toerental extra omhoog gekregen door meer diesel te geven maar het roeten doet de motor nog steeds. De enige optie is om bij de volgende keer de spoed nog iets kleiner te maken en mogelijk weer wat minder diesel te geven, we zien wel.

Nadat de boot weer volledig was gevuld met allerlei heerlijkheden die we niet in Fiji kunnen kopen, kregen we na een paar dagen een mooi weerraam en zijn we op 6 juni uitgeklaard en gaan varen, richting Fiji. De eerste nachten hebben we de kachel nog aangehad en met de dag werd de temperatuur aangenamer. Alleen het lage drukgebied wat vanaf de Tasmaanse zee direct boven N. Zeeland naar het oosten zou verschuiven, vond het toch leuker om dit een stuk noordelijker te doen natuurlijk daar waar wij aan het dobberen waren. De daarbij behorende storm met 50 knopen wind hebben we gedurende 36 uur gehad, gelukkig was de richting SE, dus deels met ons mee.

Met 2 kleine zeiltjes (ieder misschien 2 a 3 m2) voeren we 8 a 10 knopen, af en toe de golf af surfend met 16,3 knopen, maar de boot en haar bemanning hebben deze teistering goed doorstaan en Ook de stuurautomaat bleef zeer rustig en hield de boot keurig op het juiste spoor. Leuk is dit niet, maar het overkomt je en dan moet je je maar aanpassen aan de omstandigheden. Intern hadden we tijdens deze woelige uren nog een ander probleem, onze volledig gevulde vriezer viel uit en gelukkig zag ik dat de temperatuur opeens maar -7 graden Celsius was. Op mijn knietjes onder het aanrechtkastje heen en weer schuivend de compressor weer aan de praat gekregen, maar hij koelde niets meer…… Gelukkig konden we de koelkast omschakelen van koelen naar vriezen, dus het hele spul over naar de grote koelkast en alle dingen die niet mochten bevriezen eruit.

Na 7 dagen en enkele uurtjes hadden we bijna 1100 Nm afgelegd en kwamen we aan in Suva aan, waarbij we zelfs een dag 180 Nm hadden afgelegd, dus een gemiddelde van 7,5 Nm/uur.

De volgende dag ingeklaard, wat op zich helemaal niets meer voorstelde, mede omdat men ons nog kende van afgelopen jaar.

In tussen was ik al wel bezig met de aanschaf van nieuwe accu’s of batterijen, omdat een van de 12 Volt AGM batterijen in N. Zeeland al was open gescheurd en volledig bol stond. Deze accu heb ik in N Zeeland achter gelaten en daarom gaan kijken wat nieuwe kosten . Ook heb ik deze batterij vervangen door een 24 – 12 Volt 70 Amp omvormer, zodat alle gebruikers vanuit de 24 V accubank worden gevoed. Ik heb het vermoeden dat deze batterij door onvoldoende geladen te worden defekt is gegaan, mede omdat de rest wel dagelijks opgeladen worden door de zonnepanelen en windgenerator.

Aanschaf van lithium-ion is toch wel aanzienlijk kostbaar en zelfs wanneer we deze direct in China bestellen is de aanschafprijs incl. zeetransport naar Fiji ongeveer Euro 4.500,=. Ik moet dan ook nog zowel de 12 V als de 24 V laders die ik 3 jaar terug heb aangeschaft vervangen, dus nogmaals een hoop geld. Daarom gaan kijken naar passende AGM batterijen en inmiddels heb ik er 11 st. besteld in China, met 3 jaar garantie voor net iets meer dan Euro 1.000,=????????, incl. zeetransport naar Suva, waar ze over 4 a 5 weken aankomen! Gezien het prijsverschil heb ik geen problemen om ze na bijv. 5 jaar te moeten uitwisselen, want de AGM batterijen die in Europa, N. Zeeland of USA kosten ook nog een veelvoud van dit bedrag. We hebben straks 1 at. 100 Ah 12 V batterij om de hoofdmotor en de generator te starten, daarnaast 10 st. 100 Ah welke ik naar een bank stel van 24 V en heb dan 500 Ah. , ruim het dubbele van onze huidige accubank op 24 Volt.

In Suva hebben gelijk een koeltechnicus erbij gehaald, deze is de volgende dag geweest en heeft beide systemen gevuld met extra gas, waarna het koel- vries-proces weer opgang kwam. Ware het niet dat beide systemen nu dag en nacht door liepen, mijn batterijen leeg slurpten en alle leidingen naar en van de compressor waren met 1,5 a 2 cm ijs bevroren. Zelfde monteur weer terug geweest en ondanks mooie drukmeet apparatuur gewoon weer gas uit het systeem liet lopen totdat de leidingen niet meer bevroren waren. Ook daarna bleef de vriezer 24 uur per dag lopen, werd maar -14 a -15 graden, dus na erg boos te zijn geworden bij deze firma nu een echte monteur geëist , welke op Zaterdagmiddag kwam controleren. Deze heeft beide systemen keurig met de juiste gasdruk afgesteld, echter in de loop van Zondag bleek dit nog niet afdoende te zijn. Hij maakte ook een opmerking dat mogelijk zijn collega voor het vullen zijn slangen niet heeft ontlucht en daardoor lucht en vocht in de verdamper is gekomen, waardoor dan niet meer gekoeld kan worden. Uiteindelijk is hij Dinsdag terug geweest, heeft het systeem van de vriezer 3x gevacumeerd, gespoeld met extra gedroogde Nitrox en daarna weer gevuld. Sinds dien lopen beide systemen weer redelijk, alleen de thermostaat reageert nog niet zoals voorheen , maar misschien is dit weer een fijn tuning voor de komende tijd. Mogelijk dat ook de vriezer te ver gevuld is want de volledige condensor is afgedekt met vlees/vis of andere lekkernij

Na ruim 1 week in Suva geweest te zijn, zijn we op 13 Juni vertrokken naar Gau eiland, waar we vorig jaar een maand zijn geweest met motor pech. We wilden graag ons Host-family weer zien en hadden wat foto’s uit laten printen voor deze mensen. Het weerzien was ontzettend en Hans en Ellis hadden ook de nodige kleding meegegeven, waar wij hun een deel van gegeven hebben. Vol trots liepen de kinderen de dag erop te pronken met hun nieuwe kleding

We hoorde van de oudste dochter van 12 dat na het afscheid van ons vorig jaar haar moeder een hele dag had lopen huilen, wij vonden dat vervelend om te horen. Zoveel emotie gaat er in deze mensen om dat zelfs afscheid nemen een grote stap is en over en weer veel liefde is gegeven.

Na 3 dagen op Gau geweest te zijn hebben we anker weer opgehaald en zijn we ook voor wat beter weer vertrokken naar Musket Cove, aan de zuidoost kant van Fiji.

Daar na 24 uur varen aangekomen en gelukkig weer heerlijk zonnig weer, alleen veel wind uit het ZO, waardoor er veel golfslag stond en zwemmen of snorkelen niet echt aangenaam was. Na enkele dagen is de wind nu wat minder en hebben we alweer heerlijk kunnen zwemmen.

De laatste dag dat het zo hard waaide heeft een groot zwaar schip dat probeerde te ankeren ons aangevaren terwijl wij op anker lagen. De preekstoel is deels ingedrukt, waardoor de zeerailing aan stuurboord er ingespannen bij staat. De kapitein van deze boot kon gewoon niet varen of ankeren en tot overmaat van ramp had hij onderhoud in Fiji laten plegen voor veel geld en had men vergeten zijn koppeling vast te zetten van zijn schroefas, waardoor bij achteruit slaan de as met schroef zover naar buiten schoof dat er geen contact meer was met de motor! Gelukkig hield zijn anker zijn boot net voor het rif, nadat hij ook nog 2 andere boten had weggedrukt. Gelukkig was de man een dag later weer tot rust gekomen en heeft op papier schuld bekend en staat in voor betaling van de reparatiekosten !!

Komende week gaan we weer verder andere leuke plekjes opzoeken, waar we in het volgende verslag over zullen berichten.

Groetjes vanaf een heerlijk warm Fiji,

Paulien en René

SY Bounty

HR 46 – 89