Allereerst wensen we iedereen een fantastisch goed en gezond nieuw jaar, vooral veel plezier en vergeet niet te genieten!!

Inmiddels hebben we al een groot deel van Nieuw Zeeland bezocht samen met Theo en Maria, deze zijn op 2 December aangekomen en we hebben ze op Auckland van het vliegveld afgehaald.

Allereerst hebben we ze even laten bij komen van de 27 uur durende vliegreis, zodat ze konden wennen aan de nieuwe omgeving en hun interne klok konden afstemmen naar N. Zeeland-tijd.

Op 4 December zijn we vertrokken richting het zuiden, nadat ik via internet op diverse plaatsen een huisje, lodge of penthouse had gereserveerd via www.bookabach.co.nz. We kregen deze tip van een Nederlandse kapitein die ca. 30 jaar geleden naar hier was geëmigreerd en nu rondvaart-trips maakt in de Bay of Islands. Van verschillende andere zeilers hadden we vernomen dat door de economische recessie de B&B faciliteiten erg waren terug gelopen en dat een motel of cabine op een camping zelfs een betere optie was. Wij hebben uiteindelijk gekozen voor bookabach en is ons uitzonderlijk goed bevallen.

Voor relatief weinig geld hadden wij iedere keer de beschikking over een mooi huis, compleet ingericht, doorgaans goede bedden en vaak op fantastisch mooie plekjes! Eten en drinken moesten we natuurlijk zelf regelen, dan wel lieten we ons verwennen in een restaurant. Het reizen met de auto is toch iets anders genormeerd als wat wij gewend zijn in Europa. In N. Zeeland zijn geen grote snelwegen, maar geasfalteerde hoofdwegen die doorgaans 2-baans zijn met af en toe een inhaalstrook, echter met vele bochten. Alleen ter hoogte van Auckland is de 1 voorzien van een stuk 4-baans snelweg, maar ook hier geldt een limiet van 80 of 100 km/hr. De gemiddelde snelheid is op deze wegen maar 50 - 60 km/hr.

De auto heeft het op de eerste dag na, nadat we bijna de hele dag met grootlicht hadden gereden, voortreffelijk gedaan. Precies in het centrum van Cambridge stonden we te wachten voor een stoplicht en sloeg de motor af. Starten ging niet meer en na assistentie van een hulpaccu van de garage tegenover ons, bleek de dynamo onvoldoende te laden. Op vrijdagmiddag om 16.00 uur was er weinig meer te regelen en omdat zowel de huisjes als de overtocht met de ferry vast lag moesten we verder, nu alleen zorgen om zo min mogelijk stroom te verbruiken, dus geen groot licht, bij regen af en toe de ruitenwissers, zo weinig mogelijk de elektrische ramen gebruiken, de airco deed het toch niet en op de radio was weinig goede muziek.

De volgende ochtend waren we blij dat de auto gelijk weer startte en voor de zekerheid een set startkabels gekocht, want stel je voor dat deze op de ferry niet meer wil starten..... uiteindelijk hebben we in Christchurch een gereviseerde dynamo laten monteren!

De eerste dagen was het weer een beetje wisselvallig en fris, vooral toen we de oversteek maakte met de ferry van Wellington naar Picton viel de regen los uit de hemel en waren de fjorden van het zuider eiland vol met mist. Eenmaal aan de kant hebben we gelijk een mooie route langs de fjorden gereden en hier en daar een wandelingetje tussen de buien door gemaakt . Daarna naar de lodge gegaan en daar gezellig wat gedronken, gegeten en gekaart.

De volgende dag hebben we het stadje Nelson bezocht, daar wat geluncht en de Queens Garden bezocht. Natuurlijk hebben we weer de nodige botanische opleiding gekregen van Theo en Maria!!

In de middag de eerst langere wandeling (2 uur) , de Goat Hill Track gelopen, maar de knieën van Theo wilden niet meer zo en daarom hebben wij (2,5 km via de weg terug gelopen) de auto opgehaald en daarna Theo en Maria opgepikt. 's Avonds hebben we ineen restaurant in Havelock genoten van heerlijke greenlip mosselen!

De dag erop een mooie rit gemaakt door de Marbourough Sounds, het wijngebied van het zuidereiland en in een huis te Kaikoura de overnachting gehad. Huis was mooi met een mooi uitzicht op de baai, maar bijna alle bedden waren slecht! Gelukkig hadden we hier maar een nacht geboekt en nu richting Christchurch, waar we een Nissan dealer bezocht hebben. Na eerst contact gehad te hebben met 2 narrige receptionistes werden we door een andere medewerker door verwezen naar een klein bedrijfje in de buurt die gespecialiseerd waren in auto-elektra. Daar hebben we de keuze gemaakt voor een gereviseerde dynamo welke men via internet zou bestellen en 2 dagen later op onze doorreis naar het binnenland zouden inbouwen.

We hadden een huisje gereserveerd in Akaroa, ongeveer 85 km vanaf Christchurch. Dit was wat moeilijk te vinden maar gelukkig herkende een inwoner van het stadje de omgeving van de foto van het huisje en dit bleek buiten het dorp te liggen op de helling van de berg. We konden alleen maar via een voetpaadje naar beneden (ca. 100 mtr) en daar troffen we omringd door bomen een mooi en gezellig huisje met een fantastisch uitzicht op de baai (zie foto's). Hier hebben we 2 dagen gelogeerd, wandelingen gemaakt, het dorpje bezocht en genoten van het mooie huisje. 's Avonds hebben we gezellig gekaart (UNO) en Theo en Maria zijn hier nu ook van begeistert!

Op weg naar Fairly waar we een motel hadden gereserveerd, zijn we in Christchurch naar de garage geweest, waar men de gereviseerde dynamo heeft ingebouwd. Tijdens deze inbouw heeft de monteur de compressor van de airco uitgebouwd om eenvoudiger de dynamo te kunnen wisselen. Bij aanschaf had de verkoper ons vertelt dat de compressor defect was, echter nu bleek dat niet de compressor (duur onderdeel) maar de verdamper lek was. Ik overweeg nu om een andere verdamper te kopen en de airco vullen met gas en dan functioneert deze ook weer!!

Het motel in Fairly was netjes en op advies van een politiebeambte bij een leuk gezellig restaurantje gegeten, waar we verrast werden met een ukelele uitvoering van de locale muziekschool. We hebben hier tot nu toe de lekkerste lamsrack gegeten.

Het reizen op het zuidereiland is heerlijk, zoveel mooie landschappen, glooiende heuvels, ruige bergen, mooie bossen, meren, rivieren en hun beddingen alle voorzien van hun eigen kleuren en veel erg veel bloemen. Zo hebben we enkele dagen gereden tussen de brem, lupines, agepanthus, wilde rozen en vele andere bloemen en planten, maar natuurlijk ook urenlang door de bossen en groene glooiende heuvels met schapen, schapen en nog eens schapen.

In Cromwell hadden we een erg luxe en modern huis, voorzien van relax fauteuils en een uitgebreide cinemaset en hebben dan ook 's avonds film gekeken vanaf mijn laptop! De dag erop hebben we Queenstown en Arrowtown bezocht, de steden die in de wintertijd het verblijf zijn van het skiparadijs van het zuidereiland. Jammer genoeg hadden we wat regenachtig weer en was het koud door de harde westelijke wind, maar tussen de buien door hebben we toch nog wat kunnen bekijken en kunnen wandelen. In het centrum troffen we een bandje aan die leuke muziek speelde, een CD-tje gekocht, maar de CD-speler in de auto weigerde dienst. Eenmaal thuis in Cromwell bleken de opnames dermate slecht te zijn dat we het CD-tje tot onderzetter hebben bestempeld, ach ja je kan niet altijd mazzel hebben!

Vanaf Cromwell zijn we weer terug gereden naar de Oostkust terug gereden (men had ons gewaarschuwd dat de Westkust vaak koud en regenachtig is) en hadden alweer een fantastisch mooi huisje in de buurt van Dunedin, boven op een berg met een adembenemend uitzicht over de baai en berghelling, luxe ingericht en erg gezellig! Op het Peninsula Otago het enige Nieuw Zeelandse kasteel Larnach bezocht en op de uiterste westpunt het Peninsula de broedplaats van de Albatrossen bezocht, zie de bijgaande foto's.

Vanaf Dunedin zijn we weer noordwaarts gereden naar Middle Rock bij Lake Coleridge, het 2e skigebied in de winterperiode van het zuidereiland. Hier hadden wij een groot luxe huis met wel vier slaapkamers, 3 badkamers en een grote living met open keuken en een gezellige houtkachel. Deze kachel hadden we ook wel nodig omdat we redelijk hoog in de bergen zaten en de buitentempera-tuur was rond de 14 graden. De vleugel waar de slaap/bad-kamers in gevestigd waren werd door een luchtventilatiesysteem met thermostaat met de warme lucht vanuit de woonkamer verwarmd, heerlijk. De eigenaar van deze woning hebben een schapenfarm met maar liefst 12.000 schapen..... Ook in deze omgeving hebben we een aantal wandelingen gemaakt en enkele dorpjes bezocht.

Vanaf Lake Coleridge zijn we naar Reefton dwars door de bergen noordwaarts gereden, onderweg natuurlijk genoten van de mooie natuur en in Reefton vielen we met onze neus in de boter (volgens een van de inwoners) want in de hoofdstraat werd de Kerstparade gehouden. Nou zijn wij wel wat gewend maar de parade bestond uit 2 auto's met wat verklede kinderen op de aanhanger, 1 paardje met de Kerstman en 2 ezels met verklede medewerkers, 2 oude oldtimers, 2 brandweerauto's en 4 mensen die een kruiwagen met verklede collega in de bak voortduwden. Daarna als klap op de vuurpeil een race van de 4 kruiwagens over een lengte van 500 mtr, spannend en zeer spectaculair............!!

Het huisje wat we daar in de buurt gehuurd hadden was erg gedateerd, even als de inrichting en bedden, maar ook nu weer gelukkig maar voor 1 nacht! De route naar ons laatste huisje te Picton was ook weer mooi en hebben in het Marlbourough gebied een wijn Estate bezocht. Natuurlijk wat wijntjes geproefd en unaniem vonden we een Sauvignon Blanc en een desert wijntje de lekkerste van de 8 geselecteerde monsters en daar natuurlijk wat van meegenomen voor de feestdagen. Ook in Picton hadden we weer een leuk huisje met vriendelijke eigenaren, welke we een dag later toevallig in een bar-restaurant tegen kwamen. Daar was de man al aardig in de olie en 's avonds bij thuiskomst kon hij amper op zijn benen staan, maar wel gezellig en hij bleef maar handjes geven!

De volgende ochtend weer op de ferry naar het noorder eiland en onderweg spraken we een Zwitsers stel die met een camper langs de Westkust hadden gereisd en daar bijna alleen maar regen en mist hadden gehad gedurende 2 weken, hebben we toch de goede beslissing genomen om niet deze kant te bezoeken. Voor de terug weg hadden we besloten om via een andere route richting Auckland te gaan en hadden een mooi huis gereserveerd aan de westkant van Mount Ruapehu in het national park Tongariro, de hoogst berg van Nieuw Zeeland en het grootste skigebied van het noorder eiland. In het bijna verlaten plaatsje Raetihi hadden wij onze laatste woning, ook deze weer voorzien van alle gemakken en jammer genoeg maar voor 1 nacht, want dit is ook een mooie omgeving om wat langer te verblijven. Het laatste stukje van de reis ging ook voorspoedig en rond 18.00 uur waren we weer in de haven van Opua en lekker gegeten in de jachtclub. Ondanks dat het een uitje was hebben we toch nog ruim 4.700 km gereden en waren we blij dat we toch weer thuis op de boot waren..............

Nadat we de 23e boodschappen gedaan hebben voor de Kerst, zijn we de Bay of Island ingevaren en in een van de vele mooie baaien voor anker gegaan in kristal helder water. Nu kon Theo zijn geluk beproeven met zijn hengel en al snel had hij verschillende vissen gevangen. Zelfs ondergetekende ving enkele vissen,vooral red snapper en makreel, totdat we voldoende red snapper hadden voor de BBQ.

Op eerste Kerstdag hadden we rond 12.00 uur een "Potluck" op het strand met ca. 20 andere zeilers, was erg lekker en gezellig. 's Avonds hebben we lamsrack gegeten en natuurlijk weer UNO gespeeld, erg gezellig! Voor de 2e Kerstdag waren we uitgenodigd voor een champagne borrel op de Feeling Good, een jacht van Amerikanen met een lengte van ca. 80 feet (ongeveer 27 meter lang). Deze hebben we leren kennen in Tonga (heeft in de Vauvau-feestweek de zeilregatta gewonnen) en onderweg nog enkele keren ontmoet, hun Italiaanse crew zijn ook zeer vriendelijke en gezellige mensen. Aansluitend hebben we samen met Margret & Niels van de Unwind en Emmy & Walter van de Calamaris een gezellig diner gehad, deels aan boord van de Unwind en de Bounty.

De dagen erna hebben we iedere dag in een andere baai geankerd, natuurlijk heeft Theo de nodige vis gevangen, gewandeld, kano gevaren, gezwommen, onderwaterschip weer schoon gemaakt, veel gelachen, gekaart, film gekeken en met z'n allen vooral genoten.

Oudjaars- avond hebben we bij ons aan boord samen met Margret en Niels gevierd, waarbij we verschillende red snappers hebben gerookt op onze BBQ en heerlijk van genoten hebben. Margret en Niels hebben hun zelf gebakken oliebollen en appelflappen meegenomen, heerlijk!! We lagen bij Russell voor anker, waardoor we een prachtig uitzicht hadden op het vuurwerk wat tegenover ons in de baai bij Paihia werd afgestoken, jammer genoeg is het om 0.30 uur gaan regenen voor de 2 daarop volgende dagen. Het kwam er werkelijk met bakken uit, maar we hebben ons geen seconde verveeld. Onder andere een deel van de door Theo en Maria meegebrachte materialen heb ik geïnstalleerd, zoals de centrifugaalpomp voor de koeling van de koel- en vriezer, het in Vauvau geïnstalleerde gegalvaniseerde T-stuk (was bijna doorgerot in ca. 6 weken) van het externe koelwater voor de warmtewisselaar van de vriezer en spoelwater voor ons toilet.

Jan en Clairette, de pomp voor de koeling werkt uitstekend, is totaal geruisloos en bespaart ons werkelijk veel stroom, nogmaals bedankt voor de tip!

Zoals in het vorige bericht aangegeven was de elektronica van een van de antennesplitters uitgebrand, dit is gekomen doordat het tape waarmee een verdeeldoosje met kabel van de niet gebruikte GSM-telefoon door de (tropische) warmte was losgelaten en met de mantel precies op een onafgeschermde voeding van sigarettenplug kwam. Hierdoor is de electronica verbrand en eveneens de eindversterker van de marifoon gaan hemelen. Gelukkig heeft de AIS die op dezelfde antenne aangesloten was geen schade opgelopen. De gerepareerde Icom marifoon heb ik ook weer ingebouwd en functioneert weer goed. Wel heb ik uit voorzorg de ongeïsoleerde stekkers nu wel goed geïsoleerd, zodat dit niet nogmaals kan gebeuren, de antennesplitter is door een Duitse zeiler meegenomen naar de leverancier in Kiel en komt binnenkort weer gerepareerd terug. Hopelijk dat alles straks weer goed functioneert.

Afgelopen dagen hebben we vanaf de boot enkele tripjes gemaakt in de buurt, zo zijn we naar een Kauri bos geweest, waar naar men beweerd bomen staan die ca. 2000 jaar oud zijn, werkelijk gigantische jongens met een omvang van ruim 16 meter....

Ook hebben we een bezoek gebracht bij Waitangi Treaty Grounds, waar we een show van Maori's gepresenteerd kregen en de nodige informatie over het ondertekenen van het verdrag tussen de Engelse heersers en de Maori stammen in 1840. Het door de Engelse opgezette verdrag werd slecht vertaald in de Maori taal, waardoor er later veel problemen zijn ontstaan die een goede samenwerking in de weg hebben gestaan. Ook de oorlogskano, gemaakt van 3 verschillende Kauri-bomen hebben we bewonderd, deze werd door min.76 en max. 150 krijgers gevaren. Normaal werd deze door 80 krijgers gevaren en wanneer men de peddels even goed aanzetten kon men een snelheid van 27 knoop bereiken, ca. 50 km/hr!!

We hebben ook een mooie toeristische maar wel zeer bochtige kustweg gereden van Russell naar Whangarei en in Whangarei de watervallen bekeken en aansluitend een heerlijke wandeling in de bossen gemaakt.

Verder hebben we gisteren nog een mooie trip gemaakt naar de Noord-Kaap, maar ook hier zien de duinen er identiek uit als bij ons, maar de landschappen die voor de kaap liggen zijn veel mooier.

Volgende week gaan we nog een toer maken op het noorder eiland ter hoogte van de Bay of Plenty, deze belevenissen zullen we in het volgende verslag vermelden. Jammer genoeg moeten we Dinsdag 19 Januari Theo en Maria weer in Auckland op het vliegtuig zetten, ja aan alle goeds komt weer een einde, maar Suzanne en Fons komen ons in Februari bezoeken!

Aan de hand van de bijgaande foto's geven we een indruk van de mooie glooiende landschappen die we onderweg gezien hebben, evenals de vaak adembenemende uitzichten die we in verschillende huisjes hadden.

Wij wensen iedereen weer alle goeds en tot de volgende keer,

Groet, ook van Paulien, Theo en Maria,

René

SY Bounty

HR 46-89