Hallo allemaal,

Het is al weer eventjes geleden dat we wat op onze site hebben gezet, wij hebben het de afgelopen twee weken erg druk gehad na onze aankomst in Nieuw Zeeland met reparaties aan de boot en de afgelopen week met allerlei seminars, uitstapjes, BBQ's en als afsluiting een leuk feest waar wij als "Princess of the Pacific" werden verzocht te verschijnen. Maar nu eerst terug naar de Haapai groep, waar wij diverse ankerplekken hebben bezocht op de eilanden Uoleva, Haafeva, Nomuka en tot slot Kelefesia.

Op Uoleva hebben we van de eigenaar van het resort matafonua (zie www.matafonua.com) informatie gekregen over mooie snorkel en duikplekken. We hebben daar ook de Spaanse danseressen gezien, evenals een leopardshark en vele andere mooie vissen. In zijn vorige job was hij fotograaf en had buiten mooie apparatuur ook een Drone waarmee hij zijn kinderen controleerde als ze op het onbewoonde eiland tegenover het resort aan het spelen waren. Ook heeft hij van onze boten mooie foto's gemaakt.

Op Haafeva hebben wij bij een van de bewoners van het eiland groente en fruit kunnen kopen, wij kwamen ook in gesprek met de medische hulpverleenster, die vertelde dat zij gebrek hadden aan verbandmiddelen, anti-insectenmiddelen en antibiotica. De kleine kinderen worden gestoken door insecten, krabben de beten open en deze infecteren dan , zij hebben helaas geen klamboes. Wij hebben samen met de andere Nederlandse boten het e.e.a. aan haar kunnen geven, waar zij zeer blij mee was. Zij nodigde ons uit om op zondagochtend de mis bij te wonen in de Methodistenkerk. Om 10.00 uur gepikt en gesteven in de kerk, wat weer een mooie ervaring voor ons was. Er werd mooi a Capella gezongen, vooral door de mannen. De voorganger bedankte ons voor onze komst en nodigde ons uit voor de Kava ceremonie, hier hebben wij voor bedankt omdat wij al een uitnodiging hadden voor een lunch bij onze groenteman, Peter. Zijn moeder was erg blij met zoveel gasten en had erg haar best gedaan (zie foto´s). We hebben lekker gegeten en Jacomine van de Tara had voor het dessert gezorgd. De havermoutkoekjes waren binnen een mum van tijd op. De moeder van Peter was dolblij, dat zij een leesbril kreeg van Birgitte van de Flying Dog, het eerste wat zij zei toen zij hem opzette was: Nu kan ik de Bijbel weer lezen! Zij vroeg ons of wij nog parfum aan boord hadden, wat zij dan op zondag kon gebruiken als zij kan de kerk ging. Als de mensen naar de kerk gaan, hebben zij hun mooiste kleren aan en willen zij alles pico bello hebben. Gelukkig heb ik haar wat proefmonsters kunnen geven, met dank aan Ria. Ook de andere boten hadden wat voor haar meegenomen . De biertjes werden direct door de vader van Peter opgedronken. Peter wilde ook graag onze boten bekijken en na afloop ging hij blij naar huis met wat kleding en schoenen.

De volgende morgen vertrokken naar Nomuka, een zeiltochtje van 21 mijl. Op deze ankerplek kwam er een Australiër langs zij, die helemaal in de ban was van `the Bounty`` en vertelde enthousiast hierover. Hij was ook bezig een Yachtclub te bouwen op Nomuka Iti , (Iti betekent klein) en heeft deze plek voor 99 jaar geleasd, want er mag namelijk geen land verkocht worden aan buitenlanders. Waarschijnlijk is dit volgend jaar klaar en misschien komen wij hier nog terug, want uiteindelijk is hier de muiterij begonnen en niet op Pitcairn eilanden. Hij vertelde dat er vlak bij onze ankerplek een wrak lag, wat een goede snorkelplek zou zijn. Hij zijn hierheen gegaan, m aar van het wrak was niet veel meer te zien dan een paar stukken hout en om te snorkelen viel het voor ons tegen. Wanneer je in Frans Polynesie geweest bent, ben je veel te veel verwend. Na 2 nachten op Nomuka gelegen te hebben zijn wij doorgevaren naar Kelefesia, het laatste eilandje van de Haapai groep, dat onbewoond is, echt een Pareltje. Samen met de Unwind en de Tara op het strand een BBQ georganiseerd, echt een reuze gezellig en na afloop van de BBQ was het strand weer netjes. Wij hadden al het hout en kokosnoten gebruikt, die op het strand aangespoeld waren, voor een mooi vuurtje. Bij Rene kan zo´n vuur nooit groot genoeg zijn en hij liep verschillende blaren op doordat er spetters in het zand terecht waren gekomen die hij niet had gezien!!

Vanaf Kelefesia zijn wij op vrijdag naar Tongatapu gevaren en direct bij het eiland Pangamotu op anker gegaan. Hier lig je namelijk beter dan bij de hoofdstad Nukualofa, daar schijnen veel ratten te zijn en is het smerig in de haven. Op het eiland Pangamotu, heb je de Yachtclub van Big Mama, zij en haar dochter doen deze naam eer aan. Ook is dit een mooie rustige ankerplek en veel zeilers vertrekken vanaf hier naar Nieuw Zeeland , echt een verzamelplek met de nodige gezelligheid. Vanaf Pangamotu gaat er ´s ochtends op 9.00 uur een kleine ferry naar de hoofdstad van het eiland, Nukualofa. Op zaterdag deze ferry genomen om weer wat verse spullen te kopen en heerlijk koffie te drinken bij Friends, met natuurlijk wat lekkers erbij. Normaal gaat de ferry om 11.00 uur weer terug, maar vandaag konden wij pas om 13.00 uur terug omdat Mum Queen Tonga op ons eiland logeerde en haar kinderen en kleinkinderen op bezoek kreeg, waardoor de ferry van 11.00 uur om veiligheidsredenen hiervoor gereserveerd was. Voor ons was dit prima, nu konden wij alles relaxed inkopen-regelen. Op Tongatapu hebben wij met een taxi een rondrit gemaakt over het eiland samen Niels & Margret van de Unwind en Birgitte en Joachim van de Flying Dog, een duitse boot. Veel gezien die dag met als hoogtepunt het zwemmen in de Stalactite Cave, echt een belevenis. Op zaterdag 31 oktober was er bij de Yachtclub een feestje georganiseerd vanwege de verjaardag van Big Mama en Halloween. We moesten verkleed komen en hadden een leuke avond met een heerlijk Tonganees buffet, muziek van een bandje en ook lekker gedanst.

Tijdens de week op Tongatapu vele keren naar de wind en weervoorspellingen gekeken en na overleg met de andere boten besloten om op zondag 1 november richting Minerva reef te varen. Dit is 250 mijl van Tongatapu en hier kun je goed ankeren midden in de oceaan om op een gunstig weerraam af te wachten voor de reis naar Nieuw Zeeland. Wij hebben Minerva Reef niet aangedaan omdat wij onderweg weersinformatie opgehaald hadden en voor ons was het gunstiger om direct door te gaan. De eerste vier dagen hebben lekker kunnen zeilen en nog een mooie MahiMahi van 120 cm gevangen. Ook hebben wij nog een dag de halfwinder kunnen gebruiken. Op de vijfde dag hadden wij 10 knopen wind vanuit NW en binnen een minuut draaide de wind 180 graden naar ZO met een snelheid van 35 / 40 knopen. Wij hadden toen 2 onrustige dagen op de zee met hoge golven en veel, heel veel water over het dek. Ook kwam er wat water door de luiken, maar hier hebben we wat handdoeken onder neergelegd, zodat de bekleding zoutvrij bleef.

Op een van mijn nachtwachten hoorde ik een harde klap, ik kon echter niet ontdekken waar dit vandaan kwam, het was aardedonker buiten. Tijdens de wisseling van de wacht dit gemeld aan Rene en toen het licht werd, zag hij dat een van de steunen van de radarpaal op het dek lag. Eerst heeft hij met lijnen de boel vastgezet maar toch ging de radarpaal nog gevaarlijk heen en weer. Later op de dag toen het iets rustiger was heeft hij de paal weer kunnen vastzetten. Op de preekstoel was een van de twee navigatielichten losgeraakt, maar het was te gevaarlijk om naar voren te gaan vanwege de hoge golven en uiteindelijk hebben we dit licht verloren.

De tocht naar Nieuw Zeeland is ons achteraf gezien meegevallen, dit stuk oceaan staat bekend om zijn onverwachte weers- en wind-veranderingen. Wij zijn op maandag 9 november in de stromende regen om 17.00 uur aangekomen in Opua, dit is de eerste haven in het noorden waar je kunt inklaren. Toen wij bezig waren met aanleggen zag René dat er witte rook en bijna geen water uit de uitlaat kwam, snel de motor uitgezet. Bij controle van de impeller zag hij dat er 3 schoepen waren afgebroken! In de slangen vond hij 2 stukken terug , het laatste was onvindbaar en wij dachten dat dit net als de vorige keer via de uitlaat verdwenen zou zijn. Nadat alles weer in elkaar was gezet, de motor gestart, maar helaas kwam er maar even water uit de uitlaat en moest René weer van voor af aan beginnen, gelukkig vond hij het 3e stukje net voor de pompinlaat. Na montage kwam er na het starten gelukkig water uit de uitlaat, wij waren blij dat dit hier was gebeurd en niet op open zee.

Uiteindelijk konden wij om 21.30 uur aan tafel en daarna heerlijk naar bed. De volgende ochtend op tijd op vanwege de inklaring en de biosecurity. Om 8.30 uur kwam er 3 man sterk aan boord van de biosecurity, zij hebben alle kastjes, vriezer, koelkast, bakskisten, ankerkluis doorzocht. Gelukkig was alles o.k. en hebben zij alleen de verse overgebleven groente en fruit meegenomen, dit kwam omdat wij het Minerva Reef niet aangedaan hadden, waardoor wij iets teveel van aan boord. Daarna kwam de douane aan boord, een hoop papierwerk, maar verder geen controle.

Wij hadden de lijsten niet helemaal naar waarheid ingevuld en nog wat wijn verstopt en waren blij dat wij zonder kleerscheuren de haven in konden. Op een gegeven moment raakte René aan de praat met onze Duitse buurman Klaus, welke vertelde dat hij een paar dagen een auto had gehuurd bij Rent a Dent (huur een auto met een deukje) en dat deze firma een auto te koop had voor niet te veel geld en of wij daar misschien interesse in hadden. Zelf had Klaus een auto in Whangarei gekocht, hij wilde nl een auto, waar hij ook in kon slapen.

De volgende dag hebben we de auto in de garage waar deze voor onderhoud en keuring stond bekeken en hebben besloten deze te kopen. Een proefrit konden wij niet maken, maar Wayne (de eigenaar van het verhuurbedrijf) verzekerde ons dat hij goed was en zei dat we na een week probleemloos de auto konden terug geven als deze ons toch niet beviel. Aan het einde van de week werd de auto geleverd en hebben we de auto laten uitlijnen omdat deze iets naar een kant trok. Na het uitlijnen was dit probleem verholpen en rijden wij vrolijk rond in een Nissan Maxima, Kuip kan nu Maxima berijden!!

Deze week hebben wij nog een prachtige wandeling gemaakt langs de kust van Opua naar Pahia en daarna heerlijk geluncht en gewinkeld. Voor het feest van de Princess of the Pacific gaan snuffelen bij de 2 dollar shop , die gerund worden door een Chinees en hier wat ideetjes opgedaan. Zaterdag met de dames van de Unwind en Tara naar Kerikeri gereden, ongeveer 25 km, waar wij op zoek moesten voor een nieuwe camera voor Margret, deze was tussen de wal en het schip terecht gekomen en voor kostuums. Margret kwam met het idee om als zeemeerminnen verkleed te gaan. Bij een stoffenwinkel diverse stoffen en materialen gekocht voor deze outfit en bij de chinees pruiken, wimpers en netkousen en glitters . Op maandagochtend zijn ,wij,de dames aan de slag gegaan en ´s middags om 15.00 uur waren er al drie staarten klaar voor de mannen.

De week van 16 tot en met 22 november werd er door de organisatie van de All Points Rally veel georganiseerd, zoals seminars over cruising in NZ, zeilreparatie, antifouling, canvas onderhoud en reparatie, accu´s, dieselmaintenance,wind en weersvoorspellingen, vissen. Ook een bezoek aan een wineyard met wijnproeverij stond op het programma en hier hebben wij natuurlijk ook aan deelgenomen . Tussen de bedrijven door waren de dames de kostuums aan het naaien en hadden erg veel lol. Op zaterdag was er een markt op het parkeerterrein van de marina, waar je leuke spullen kon kopen voor de boot en voor het vissen. Als klap op de vuurpijl ´s avonds een knalfeest met een zeer goede band , waar wij met zijn zessen als zeemeermin waren verkleed, heerlijk kunnen dansen en de eerste prijs gewonnen(zie foto's).

Zondagmiddag werd er als afsluiting een BBQ georganiseerd, waarbij een boot de vis verzorgde, deze had een tonijn gevangen van 60 kg. De andere cruisers verzorgde de salades , brood en desserts. Ook hadden een aantal cruisers het plan gevat om Lynn en John van de organisatie iets cadeau te doen. Een grote mand met lekkernijen, wijn en levensmiddelen met recepten uit diverse landen werd hen aangeboden, wat hen erg ontroerden.

Wij hadden in Tonga de kinderen van de SY Hapa na Sasa beloofd dat zij bij ons aan boord een keer pannenkoeken mochten eten, dit was nog niet gebeurd en op de feestavond hebben wij ze hiervoor uitgenodigd en ook voor een logeerpartij. Na de pannenkoeken hebben wij met veel lol Uno gespeeld en uiteindelijk ging om 23.00 uur het licht uit.

Nu zijn we bezig om nog wat reparaties aan de boot te doen, nieuwe steun voor de radarpaal, nieuwe antenne voor de reserve marifoon. Ook hadden we problemen met de AIS en normale VHF, bij controle bleek de elektronica van de antenne verdeelkast doorgebrand te zijn en ook de bekabeling van de boord GSM was doorgebrand. We hebben geen idee wat de oorzaak is, maar morgen komt er een elektronicus aan boord om te kijken, we wachten af.

Volgende week komen Theo en Maria voor zeven weken op bezoek, wij zijn van plan om eerst het Zuidereiland te bezoeken, rond 21 december zijn we weer terug in Opua. Met Kerst en Oud en Nieuw zij wij met de boot in de Bay of Islands .Wij hebben afgelopen maandag van een Nederlandse kapitein van een van de rondvaartboten veel informatie gekregen over vis/snorkel/ankerplekken. Na nieuwjaar maken wij per auto nog een trip over het Noordereiland, maar hierover later meer.

Wij wensen iedereen een gezellige decembermaand, fijne Kerst en een goed en gezond 2016,

Groetjes Paulien en Rene

SY Bounty

HR 46-89