Hallo allemaal,

Momenteel zeilen we rond in het Kingdom of Tonga, bestaande uit 4 groepen eilanden, in het noorden Niuas, iets zuidelijker de Vava'u, in het midden de Haapai en in het zuiden Tongatapu waar ook het koninklijk paleis zich bevindt.

Maar eerst nog even terug naar Niue, daar hebben we de Noren nog geholpen met het installeren van de verstaging en zijn daarna vertrokken richting Tonga, de Vava'u groep.

Op vrijdagochtend uitgeklaard en om ca. 12.00 uur de zeilen gezet en in 2 dagen met zeer goede wind naar Tonga gezeild. Deze afstand met een gemiddelde van 7 knopen gevaren en net voor de aankomst in de late namiddag nog een lekker visje gevangen.

Dit was een Wahoo van 175 cm en een gewicht van 20 kg, maar omdat het op zee erg hobbelig was hebben we deze vis pas op de ankerplaats gefileerd.

Ruim 22 porties filet hebben we ingevroren en van diverse incourante stukken heeft Paulien ruim 6 liter soep gemaakt, die we de volgende dag tijdens de Pot Luck op het strand van Port Maurelle hebben gedeeld met de andere zeilers.

Na inklaring op maandag in Neiafu, wilden de autoriteiten graag ook een stukje vis hebben, aangezien we de achterkant van de boot nog niet hadden schoon gemaakt en overduidelijk was dat wij iets binnen gehaald hadden!

Normaal gesproken confisqueert men die goederen die niet meer voorradig zijn op het eiland, zoals bijv. eieren, whisky of andere lekkernijen.

Aansluitend op de markt wat groente en fruit ingeslagen en weer vertrokken naar een van de vele mooie ankerplekken.

De generator bleek toch niet altijd te starten wanneer wij wilden en na vele uren zoeken ben ik er eindelijk achter gekomen dat een relais wat aarde maakt niet optimaal functioneert. Als de generator niet wil starten moet ik nu even met een startkabel extra aarde geven, waarna hij weer probleemloos loopt.

Ik moet nog uitzoeken of een directe aarding of extra min negatieve gevolgen heeft voor de generator of de boot (ivm elektrolytische werking), anders overbrug ik het relais en zijn we voorgoed van dit probleem verlost.

We hebben de meeste eilanden bezocht, althans de ankerplekken en ook hier is de bevolking extreem arm, maar wel altijd vrolijk en behulpzaam.

Naast hun normale "krot" hebben ze een buiten keuken, het erf is doorgaans met golfplaat afgezet zodat de varkens niet weglopen, voor het erf heeft men vaak een kuil waar al het afval wordt verbrand en elders op het eiland heeft men een groente tuintje.

We waren ook uitgenodigd om 's avonds Kava te komen drinken, wat we ook gedaan hebben, maar na een slokje uit beleefdheid gedronken te hebben zijn we weer snel terug gegaan naar de boot. De mannen zitten in een kring op de grond, soms wordt er ook muziek gemaakt en gezongen.

Kava wordt gemaakt van een speciale wortel, de legende gaat dat jonge vrouwen deze kauwen en daarna het vocht uitspugen in een bak. Dit brouwsel wordt dan gezeefd en verdund met water en 's avonds alleen door de mannen gedronken. Deze worden hier "high" van en moeten ook zeer frequent plassen, maar lekker, NEE echt niet!! Het lijkt meer op afwaswater!!

Aangezien we te veel eten en drinken aan boord hebben wat we niet mogen importeren in Nw. Zeeland, zijn we al begonnen om dit aan enkele arme mensen uit te delen.

Als je ziet wat deze mensen en de kinderen eten, wij zouden dat aan de varkens geven, maar ja als je onvoldoende geld hebt om wat te kopen moet je wel. De mensen zijn er ontzettend blij mee en voelen zich soms een beetje beschaamd, waardoor ze graag iets willen terug geven, wij kregen een stukje houtsnijwerk in de vorm van een masker van een van de mensen!

We hoorden van andere zeilers dat op zondag de zang in de kerk ook de moeite waard was om mee te maken, wij lagen vlak bij een dorpje waar om 8.00 uur de enige mis op zondag werd opgedragen. Wij om 6 uur eruit, ontbijten en om 7 uur naar de kant, want het was toch nog 45 minuten lopen en werden hartelijk ontvangen door de dorpelingen.

Om 8 uur begon de dienst, gelijk sprong de dirigent voor in de kerk op een bank, met een soort fluit instrumentje gaf hij 3 of 4 tonen aan (wij konden de toon en het ritme niet combineren met de daarop volgende zang) waarna het koortje begon te zingen.

Dit werd direct aangevuld door de meeste overige kerkgangers en gezamenlijk probeerde men zo hard te zingen dat het pijn deed aan onze oren en het dak begon ervan te bollen!!

Gelukkig was het feest na 1,5 uur voorbij en werden wij door de pastoor nog persoonlijk gegroet bij het verlaten van de kerk. Veelal worden buitenstaanders aansluitend uitgenodigd voor een lunch, maar daar was het voor ons nog veel te vroeg voor en de meeste mensen spraken in dit dorpje alleen maar Tonganees en bijna geen Engels.

In de buurt van een van de ankerplekken was ook een grot, Swallow Cave, waarin meestal 's middags de zon mooi in scheen. In deze grot zwemmen duizenden visjes die in grote scholen zwemmen, als of het een wolk is. We zullen proberen een video op de site te zetten en anders worden het gewoon foto's.

Inmiddels hadden wij contact met enkele andere Nederlandse boten en daar hebben we veel gezamenlijk mee gedaan, gezellig een borreltje drinken of lekker uit eten.

Een van de hoogte punten is het zwemmen met de walvissen geweest, hiervoor werden we 's ochtends om 8.00 uur door een motorboot opgehaald en naar die plek gebracht waar de walvissen zwemmen.

Deze plaatsen worden via de boordradio aan elkaar doorgegeven en wie daar het eerst is mag met zijn gasten het eerst in het water. Bij de meeste boten zijn er 8 gasten aan boord die onder begeleiding van een gids per 4 in het water mogen om bij de walvis en meestal de baby te zwemmen.

Als de moeder en/of ouders rustig zijn en snorkelaars dulden, dan blijven ze heel rustig op een bepaalde diepte in het water zweven (ca. 20 minuten tussen de 30 en 40 meter) en de baby komt dan gedurende die periode 3 - 4 keer boven om te ademen.

De ouders zijn ongeveer 16 - 18 meter lang, een gewicht van ca. 40.000 kg en wij hadden een kalf van ca. 1 maand oud en was al 3,5 - 4 meter met een gewicht van ca. 3000 kg.

Een kalf drinkt tussen de 400 en 500 liter melk per dag en komen per dag ongeveer 45 - 50 kg aan, hetgeen resulteert in ca. 1.500 kg per maand!

We zijn per groep 3 keer in het water geweest en moeders zweefde terwijl het kalf boven, naast of onder moeder blijft hangen tot ze weer naar boven komt.

Bij de 2e keer kwam het kalf op een gegeven moment heel rustig naar boven in de richting waar ik zwom en rustig een video maakte, maar door haar nieuwsgierigheid kwam ze wel erg dicht naar mij toe. De opname spreken hier boekdelen van, want ik zwom toch wel iets geschrokken weg, want ja als je per ongeluk een tik van de staart krijg staat niemand in voor de gevolgen!

Al met al is het een ontzettend mooie ervaring om zo dicht bij deze oeroude beesten te zwemmen, zeer frequent hebben we gezien hoe de kleintjes "les" krijgen van de ouders hoe ze moeten springen en spelen graag door een aantal keer zo hoog mogelijk uit het water te springen. Vooral als de ouders dit voordoen is het net of je in het golvenbad in het zwembad ligt, zulke enorme golven weten deze beesten te creëren.

De walvissen hebben bij deze eilanden hun kleintjes gebaard en als ze voldoende sterk zijn, dan vertrekt het hele gezin weer naar Antartica in de maand Oktober/November, een zwemtochtje van ca. 6.000 mijl!!

Als we goed internet hebben dan probeer ik wel een filmpje via You Tube op de website te plaatsen, lukt dit niet, dan worden het enkele foto's.

In de laatste week van September was er een feestweek in Neiafu, grotendeels financieel gesponsord door de Marina's van Opua en Whangarei in Nieuw Zeeland. Zij organiseren ook de All Points Rally naar deze steden, compleet met weersinformatie en bij aankomst in Nieuw Zeeland alweer een feestweek. Tevens was er een delegatie van de douane en bio-security om informatie te verstrekken wat je wel en niet mag importeren. Ook dient het onderwaterschip schoon te zijn van bepaalde schelpdiertjes, wormen en overige ongenode verstekelingen.

Zaden, vlees, honing, fruit en groenten zijn eveneens verboden, evenals ongeëtiketteerde verpakkingen (karton en blik), aangezien men dan niet meer kan achter halen waar het vandaan komt en wat de uiterste houdbaarheidsdatum is.

Het is en blijft een eiland en men is angstig voor bacteriën die hun gewassen kunnen beschadigen of vernietigen, begrijpelijk!

Tijdens deze feestweek werden we door de plaatselijke drumband opgehaald van een ontmoetingspunt en naar een kleuterschool gebracht, waar de leerlingen op de muziek van de drumband voor ons hebben gedanst. De ouders hebben ons daarna een lunch aangeboden en we hebben ook de school gezien, voor een impressie zie de foto's.

Een ander onderdeel van de feestweek was een regatta met aansluitend een Beach-Party, erg gezellig met eten en dansen. Het gehele terrein was wel afgezet en werd bewaakt door vele Security mensen, omdat bij voorgaande festiviteiten sommige locals dachten dat alles toegestaan was met de in hun ogen "onzedelijk" geklede vrouwen (blote schouders of soms rokjes die net niet over de knie komen)

Uitslag van de regatta, met 23 schepen aan de start:

1e. SY Feeling Good (Jacht met een lengte van 85 voet), er was geen klasse-handicap.

2e. SY Unwind van Niels en Margret, gevaren door 4 mannen

6e. SY Bounty, gevaren door Roel (Tara) en ondergetekende

19e. SY Tara, gevaren door 5 vrouwen, Jacomien (Tara) , Margret (Unwind), Paulien (Bounty), Saskia en Sharon (opstappers), maar wel de eerste vrouwenboot die binnen kwam!

De dag na de regatta was er 's avonds een kroegentocht georganiseerd waar men "verkleed" diende te verschijnen. Samen met de Tara en de Unwind hebben we ons aangekleed met (gelukkig hadden wij voldoende grote vlaggen) de Nederlandse driekleur en oranje franjes.

Hierdoor werden wij genomineerd voor een prijs, echter deze zijn we misgelopen omdat we bij de tapas-bar iets langer zijn blijven hangen om wat te eten....

Op vrijdagavond was er een buffet-diner met de prijsuitreiking van zowel de regatta als een "veiling" van een aantal vouchers die ingewisseld kunnen worden in Nw. Zeeland en de opbrengst gaat naar een stichting voor de kinderen in Neiafu.

Daarmee worden zwemlessen betaald, maar er worden ook kano's en zeilbootjes aangekocht, waarmee de kinderen kunnen leren varen.

Wij zijn de gelukkige eigenaar geworden van een voucher om de boot kosteloos eruit te laten halen, incl. een week stalling op de kant, een voucher voor een kosteloze controle bij de tandarts en een voucher voor een gratis sportles (Pilates).

Deze vouchers werden per opbod verkocht en soms was er een strijd tussen de zeilers voor deze vouchers, wat de prijs aardig deed stijgen. de organisatie was erg blij met ons, want wij hadden de pot aardig gespekt.

Van de locals hoorden we dat maar 10% van de bevolking na opgeleid te zijn ooit aan het werk komt, de rest krijgt nooit of soms tijdelijk werk.... Eerlijk gezegd nemen ze ook weinig initiatief om zelf iets te ontwikkelen en wordt dat doorgaans door buitenlanders gedaan.

We zijn o.a. bij de Taste of Tonga geweest, dit bedrijfje is 3 jaar geleden door een Canadees echtpaar opgezet en produceren kokos olie (virgin en niet verwarmd) en gebruiken alle afval producten als voer voor de varkens en kippen, de schalen van de kokosnoten worden gebroken en daar wordt dan weer houtskool van gemaakt.

Daarnaast heeft men een vanille plantage opgezet om zo veel mogelijk de daluren van beide bedrijven effectief te maken. Hierdoor hebben direct 15 - 20 mensen een betaalde baan gevonden en met de indirecte ca. 30 mensen.

Tijdens de feestweek hebben nog andere informatie gekregen over de weersystemen in deze regio (Tonga - Fiji - Nw. Caledonië). We zitten tussen twee weersystemen in (de oostpassaat van de Pacific en de zuidpassaat van Antarctica), maar na inschrijving bij een van de weergoeroes krijgen we nu per email adviezen wanneer we en van waar het beste kunnen vertrekken. Vanaf het zuidelijke deel van Tonga loopt de route meestal via het Minerva Rif, ongeveer 2 dagen varen vanaf Tonga. Het Minerva Rif geeft ons volledige beschutting tegen de hoge golven bij slecht weer (midden op de oceaan) en daar hebben we de mogelijkheid om een goed weerraam af te wachten, daarna is het nog ca. 800 Nm naar de North Cape of Nw Zeeland, ca. 6 - 7 dagen varen. Vaak is de wind in deze weerramen maar 6 - 7 dagen gunstig voor ons, want ja wie wil er nu enkele dagen 30 - 40 knopen wind op de kop hebben en moeten motoren richting Nw. Zeeland tegen de golven en stroming in!!

Uiteindelijk zullen we ondanks de adviezen zelf de beslissing moeten nemen wanneer we vertrekken etc.

Afgelopen weekend zijn we naar het midden van Tonga gevaren (Haapai groep) en liggen nu al 3 dagen verwaaid achter het eiland Fao met E tot SE wind, 20 - 25 knots.

We hebben ons inmiddels al weer in - en direct uit-geklaard bij de douane (echt een wassen neus en bezigheidstherapie), al 2 keer mooi gesnorkeld en op een ressort heerlijk geluncht.

De eigenaar (voorheen beroeps onderwater fotograaf) heeft ons de coördinaten van verschillende snorkel- en duik-spots bij deze eilanden door gegeven, dus we hebben nog wat te ondernemen.

Hij heeft ons ook enkele foto's en video's laten zien en gaan kijken of we hier iets van mogen kopiëren, want eerlijk gezegd hebben wij niet de tijd, de kennis en apparatuur om zulke extreem mooie opnames te maken.

Qua weersomstandigheden gaan we wel wat achteruit, de temperaturen worden steeds wat lager omdat we verder van de evenaar zijn, maar daardoor slapen we 's nachts weer beter en deels onder een dun dekbedje. We hebben hier ook meer bewolking en regelmatig regen, soms zelfs enkele dagen achter elkaar, maar niet zo koud als in Nederland (20 - 24° C).

Het verhaal is iets langer dan normaal, maar dat is de tijdsspanne ook, vandaar!

We wensen iedereen het beste, veel mooi weer en de groeten, ook van Paulien,

René

SY Bounty

HR 46-89