Hallo allemaal,

Wij liggen op dit moment bij het eiland Niue, het kleinste zelfstandige eiland in de Pacific, met ca. 1.000 inwoners, die moeten leven van de toeristen industrie. Hier komen veel mensen uit Nieuw Zeeland voor een weekje vakantie .

Maar eerst even terug naar begin augustus.

Op zaterdag 1 augustus zijn wij van Bora Bora vertrokken naar Maupiti, onderweg hebben wij heerlijk kunnen zeilen en zijn zonder problemen door de pas naar binnen gevaren. Deze pas is niet gemakkelijk, wanneer er veel swell staat. 's Avonds zijn we samen met de bemanning van de Tara naar de kant gegaan om te eten in de feesttent, nog steeds vanwege de Heiva festiviteiten. Hier werden nog wedstrijden gehouden met stenen tillen. (zie foto)

´s Zondagochtend vroeg op om naar de mantaroggen te kijken, echter na 1 uur nog niets gezien en besloten om terug te gaan naar de boot. Onderweg in het bootje wenkte een eilandbewoner naar ons, wij naar hem toe en kregen ongevraagd fruit aangeboden.

Direct aan hem gevraagd waar de manta´s zouden moeten zwemmen en op deze plek hebben we enkele manta´s gezien, wat een prachtige beesten, maar vooral erg indrukwekkend.

´s Maandags met de fietsen naar de kant en hebben het eiland rondgefietst.

Onderweg de laatste `frankjes van de Tara` opgemaakt aan een sandwich-tonijnsalade en 2 kg verse tomaten. Op de jetty kwamen we in gesprek met een frans echtpaar, die vertelde dat je de berg op kon en dan een prachtig uitzicht had over het gehele eiland. Na de lunch wij naar boven. Rene had begrepen dat je de berg op kon via een trap, dit bleek alleen het eerste stukje te zijn en daarna werd het klimmen en klauteren op onze Birkenstokken, niet erg handig, maar wel de moeite waard. De terugweg was niet erg gemakkelijk, aangezien het de dag ervoor de hele middag had geregend waardoor het erg glibberig was. Wij waren blij weer beneden te zijn en terug op de boot lekker een duik genomen om het zweet en modder weg te spoelen.

Van de tomaten heb ik een heerlijke tomatensoep gemaakt, welke we samen met Margaret en Niels van de Unwind ´s avonds gegeten hebben.

De volgende ochtend anker op en door een woelige pas naar buiten richting Suwarrow (700 Nm = ca. 1260 km) verder, een van de noordelijke Cook eilanden. Het is een beschermd natuurgebied, waar geen mensen wonen. Wij hebben een goede zeiltocht gehad, onderweg gevist, maar niets gevangen tot net voor de ingang van de pas van Suwarrow. Hier hadden we op een ongelegen moment een geelvin tonijn van ca. 80 cm en 7 - 8 kg aan de haak, wij moesten de zeilen indraaien om naar binnen te varen, uiteindelijk heeft René dit alleen moeten doen, terwijl ik op het achterdek de tonijn in bedwang hield. De tonijn sputterde aardig tegen en de boot en ik zaten onder het bloed. Eenmaal op anker kwam de ranger aan boord voor de formaliteiten en terwijl ik het bloed van de boot en mijzelf wegspoelde waren er binnen de kortste keren tientallen blacktip haaien rond de boot. De ranger adviseerde ons om geen visafval op de ankerplek te dumpen i.v.m. de grijze haaien, maar dit te verzamelen en aan de oceaankant van het eiland in zee te gooien. De grijze haaien zijn agressiever dan de blacktip haaien en normaal komen die niet bij de ankerplek.

Via de marifoon hoorden wij dat er rond een uur of vijf een borrel op het strand was. Hier gezellig met de bemanning van diverse boten gesproken. De nederlanders waren goed vertegenwoordigd, maar liefst 7 van de 13 boten kwamen uit Nederland. ´s Avonds hebben we met de mensen van de Betty Boop, Tara en Unwind bij ons aan boord genoten van een heerlijke vissoep, welke ik ´s middags gemaakt had van de kop en incourante stukken van de tonijn. De volgende dagen hebben we veel gesnorkeld en een aantal avonden werd er een Pot Luck georganiseerd, dit is een gezamenlijk eten, waarbij iedereen iets meeneemt, zo heb ik de tonijn als filet en Shashimi meegenomen en een keer ouderwetse griesmeelpudding met mangosaus.

Er wordt gezellig gegeten, gepraat en na afloop van het eten wordt er muziek gemaakt en gezongen. De ranger zorgt voor een BBQ vuurtje, wat later het kampvuur wordt.

De ranger en zijn vrouw wonen 8 maanden op dit eiland in een klein huisje. Zij worden eind mei hierheen gebracht door een kleine vrachtboot, met direct al hun proviand, diesel, benzine etc. voor de duur van hun verblijf. Op het eiland groeit niets, dus verse groente en fruit eten zij maanden niet. Zij eten veel uit blik en vis. Zij zijn dan ook blij als er boten komen, hebben dan weer aanspraak en eten gezellig mee. Harry, de ranger, deed dit nu voor het vierde jaar maar wist nog niet of hij weer een contract voor 2 jaar zou afsluiten.

Omdat de vooruitzichten voor het weer goed waren, zijn we donderdag 13 augustus vertrokken richting Niue, (540 Nm = ca. 970 km) verder. De eerste paar uur hadden we geen wind en daarna begon het te blazen met veel golven, erg onaangenaam en niet zo als voorspeld. Met gereefde zeilen hadden we nog een snelheid van 6-7 knopen en gelukkig werd de wind ´s avonds om 23.00 uur minder en konden we ons weer normaal bewegen op de boot. De verdere zeiltocht naar Niue is goed verlopen, helaas geen vis meer binnengehaald, wel tweemaal een grote vis aan de haak, maar deze was zo groot dat de lijn brak....

Maandag 17 augustus kwamen wij in Niue aan en kregen een warm welkom van de bultruggen welke diverse sprongen maakten, een prachtig gezicht.

Bij de inklaring spraken we met mensen uit Nieuw Zeeland, die gelijktijdig met ons door het Panamakanaal waren gevaren. Zij vertelden dat de bultruggen ´s nachts op de ankerplek tussen de boten zwemmen en je hoort ze dan zingen.

De inklaring ging erg gemakkelijk, de diverse autoriteiten waren hierheen gekomen en we konden alles op de kade regelen. Daarna te voet het dorpje in e.e.a. bekeken en wat boodschapjes gedaan.

Niue is een eiland , wat bestaat uit Limestone. Je ligt hier op de open oceaan, niet achter een rif, af en toe wat schommelig. Er zijn hier mooie grotten en bergkloven, het water is hier wel kouder (22 graden) dan in Suwarrow (29 graden). De snorkelplekken zijn prachtig. Augustus is de goede tijd om bultruggen te zien. Zij bevallen van hun jongen en blijven hier nog enige maanden. Dagelijks kunnen wij op de ankerplek deze beesten zien en horen. Ook zwemmen hier regelmatig spinnerdolfijnen bij de boot.

Niue heeft nog maar 1000 inwoners en deze leven van het toerisme. Veel jonge gezinnen gaan naar Nieuw Zeeland vanwege werk en betere toekomstmogelijkheden.

Niue is een geliefd vakantieoord voor de NieuwZeelanders.

Dinsdag hebben we samen met de bemanning van een Duitse boot en een Noorse boot een fietstocht gemaakt over zuidelijke gedeelte van het eiland. Na 50 km en een gevoelig achterwerk konden we erg genieten van ons pilsje en een sandwich. Later in de week hebben wij het noordelijke deel van het eiland op de fiets verkend en mooie plekjes bezocht.

De Noren hebben een gebroken verstaging, deze is naar Nieuw Zeeland verstuurd om hem te vernieuwen. In eerste instantie konden zij de materialen vrijdag terug verwachten en wij konden hen dan helpen met de montage. Vrijdag bleek het pakket onvindbaar, de mensen waren aardig over hun toeren omdat deze verstaging speciaal voor hen op maat is gemaakt. Gelukkig kregen we zondag te horen dat het bij de douane in NZ ligt en dat de vervoersmaatschappij het persoonlijk gaat ophalen en naar de firma brengt welke de reparatie uitvoert. Als alles goed verloopt krijgen zij hem dinsdagavond terug en kunnen wij hen helpen alles weer te monteren.

De gouverneur van dit eiland bemoeit zich persoonlijk met deze problemen en staat garant voor de betaling in NZ. De mensen hier zijn allemaal even vriendelijk en behulpzaam.

De weersvooruitzichten voor de komende dagen zijn niet gunstig om richting Tonga te gaan, we krijgen veel wind, regen en hoge golven, misschien kunnen aan het einde van de week verder.

Sinds vanochtend hebben wij problemen met de generator, Rene is al naar een garage geweest, deze heeft de startmotor doorgemeten en deze is goed. Hij is nu verder aan het zoeken.

Na 1,5 dag klussen is hij erachter gekomen dat er een zekering aan de kopsekant was verbrand, waardoor deze bij meting wel stroom doorgaf echter bij het starten te veel stroom trok en daardoor dienst weigerde.

Na het zetten van de nieuwe zekering loopt de generator weer als een zonnetje.

Groet en tot de volgende keer, ook van René

Paulien

SY Bounty

HR 46-89