Hallo allemaal,

We liggen nu weer op Bora Bora en zijn ons aan het voorbereiden op de volgende tocht naar de Cook eilanden, afhankelijk van het weerraam en de windrichting zal dit Rarotonga of Suwarrow worden.

Maar eerst nog even terug naar begin juli, na het vertrek van Pascal en Sander zijn we terug gevaren naar Tahaa en uiteindelijk ook nog naar Huahine.

Sander en Pascal hebben wel veel geluk gehad in hun vakantie wat het weer betreft, wij hebben de afgelopen weken regelmatig dikke buien en een beetje grijs troosteloos weer gehad, een beetje als herfst in Nederland maar dan wat warmer!

Op Tahaa (eiland ten noorden van Raiatea) hebben we veel gefietst en toevallig op een zondagmiddag zagen we op een open terrein veel mensen. Daar bleek een dansuitvoering te zijn ter voorbereiding op de Heiva-festiviteiten (Dit is het jaarlijkse feest van deze eilanden, met zang, dans, sport en overige culturele activiteiten tussen de dorpen onderling).

Ik zal proberen een kort stukje video op de site te plaatsen, als dit niet lukt, zet ik er wat foto's op.

Daarna zijn we naar Huahine overgestoken, om ook dit eiland nog wat nader te verkennen. Met Sander en Pascal hadden we hier ook een bliksem bezoek gebracht en we zijn blij dat we hier nog even hebben rondgetoerd op de fiets en met de benenwagen. We hebben in de baai bij het dorpje Fitii gelegen waar we gelijk contact kregen met een bewoner, die zijn steiger en garage ter beschikking stelde voor resp. ons bijbootje en de fietsen, zodat we deze niet iedere dag naar de boot hoefde te brengen.

Omdat we een lekkage van de generator-koelwaterpomp hadden, heb ik bij de locale "garage" een paar seals besteld die de volgende dag geleverd zouden worden.

Omdat de levering per dag naar de dag erop werd verzet, zijn we een paar dagen naar een mooie ankerbaai (bij het plaatsje Avea) in het zuiden gegaan. Hier samen met Margaret en Niels van de Unwind gesnorkeld en bij Chez Tara van de plaatselijke keuken genoten.

Bij Fitii hebben we eindelijk de bestelde seals kunnen ophalen (nog niet geplaatst omdat ik de huidige seal met een extra o-ring heb afgedicht), waarna we door zijn gevaren naar Fare, de hoofdstad van Huahine.

Na enkele dagen daar geweest te zijn, geskyped te hebben met de kinderen en mijn moeder zijn we weer overgestoken naar Raiatea en daar in de van Faaroa baai voor anker. Dit leek ons een zeer rustige baai, echter de plaatselijke jeugd heeft ons vanaf middernacht tot 05.00 uur met muziek maar vooral veel geschreeuw uit onze slaap gehouden.

De volgende ochtend zijn we met de bemanning van nog 2 andere zeilboten ieder in hun eigen dinghy de rivier opgegaan, samen met een local die alleen maar probeerde zijn eigen waren te verkopen.

Na de rondleiding door zijn tuin, langs zijn tafel met eigengemaakte "kunst" en een toer door zijn "botanische tuin" zijn we verder de rivier opgevaren. Dit viel allemaal een beetje tegen en zijn daarom naar een ander plekje gevaren en daar op anker achter het rif. De dag erop zijn we verder naar het zuiden gevaren, daar met de fietsen naar de kant en heerlijk gefietst.

Onderweg zagen we mensen in een grote mangoboom de vruchten eruit halen en hebben daar een mooi partijtje gekocht. Na vele heuvels op en af in de volle zon, reden we terug en zagen we onderweg een omgevallen bananenplant op de weg liggen. De bananen natuurlijk meegenomen en bij terugkomst in het dorp wist men ons al te vertellen dat we mango's hadden gekocht en bananen hadden gevonden, en dat zonder telefoon maar via rooksignalen of zo.....!!

De dorpelingen nodigden ons uit om diezelfde avond de repetitie te komen bekijken ivm de finale plaats van de Heiva feesten op Raiatea.

Na even gegeten te hebben op de boot weer naar de kant, waar voor ons gelijk een houten bank werd geregeld, we kregen als gast een schelpenketting en we werden voorgesteld aan de diverse "ouderen" van het dorp.

Het is bijna te beschamend om te vertellen, maar als je ziet hoe sommige mensen leven en wonen, we hebben er geen foto's van gemaakt om ze niet te kwetsen. In een verwaarloosd gebouwtje liggen dan bijv. 5 matrassen op de betonnen vloer, daar tegenover ligt een berg wortels te drogen om meel van te maken. De ramen (sommige nog met glas) hebben geen gordijnen, twee gammele kasten bevatten alle persoonlijke spullen en kleding en van enige privacy is geen sprake. De keuken is buiten en bestaat uit een rvs -bakje in een gammel houten frame, waar een koudwaterkraan opzit en de uitloop is gewoon op de aarde, of te wel je staat in je eigen drek.

Ondanks deze armoedige omstandigheden zijn de mensen zeer gelukkig en tevreden, maar vooral heel open, vriendelijk en vrijmoedig.

De kinderen waren zeer geïnteresseerd in ons leven en boot, evenals vele ouders. We werden voor de volgende dag uitgenodigd om samen met de dorpelingen in de gemeente bus kosteloos naar de finale op het eiland te gaan (Avera).

We hebben een deel van de kinderen uitgenodigd om een kijkje te nemen op de boot (om 12.00 uur), echter om 9.30 uur stonden ze aan de kant voor ons te zingen en te roepen. Paulien had pannenkoeken gebakken, waarvan ze heerlijk gesmuld hebben. Het beleg van de pannenkoeken was eenstemmig Nutella, want dit is voor hun ouders te kostbaar! Zie foto's.

Om 15.00 uur moesten we verzamelen voor de bus, welke pas om 16.30 uur kwam en met het hele spul naar Avera. Wel had men voor Paulien een hoofdtooi gemaakt en voor Rene een hoed, omdat bijna iedereen zo uitgedost is. Waarschijnlijk wisten zij toen al dat het laat zou worden, want bijna iedereen lag in de bus te slapen en wij als fitte buitenlanders zaten maar om ons heen te kijken. Wij hadden de andere Nederlandse zeilers die in het noorden lagen hierover geïnformeerd en troffen elkaar op het feestterrein.

Van een van de ouderlingen kregen we een plaatst toegewezen naast de Jurytafel en hebben genoten van de voorstelling. "Ons" dorp had twee eerste prijzen gewonnen voor de dans onderdelen van de moeders en de pubers!! Voor alle andere onderdelen hebben ze een tweede prijs gewonnen!!

Dit was dus fantastisch mooi en na de prijsuitreiking eindelijk om 00.30 uur weer in de bus terug naar het dorp. Je zou verwachten dat dit een uitbundige reis zou worden, maar nog geen 10 minuten was bijna iedereen onder zeil en werden we door de bus vlak bij de waterkant afgezet.

's Ochtends afscheid genomen en daar werden we weer vol gehangen met schelpen kettingen en Paulien kreeg nog 2 handgemaakte tasjes cadeau.

Na het optrekken van het anker stonden er een paar huilende kinderen op de kade ons uit te zwaaien!

We wilden naar een mooie baai met watervallen aan de westkant van het eiland, maar doordat er zeer hoge golven stonden konden we de eerste pas niet uit. De pas bij de watervallenbaai was niet eens zichtbaar door de grote brekers die er stonden en daarom zijn we naar een all-weather pas gevaren waar gelukkig geen brekers stonden en probleemloos naar binnen konden.

Het is bijna onbegrijpelijk dat er buiten golven van 3 - 4 meter staan en achter het rif heerlijk mooi rustig vlak water is!

Vlak bij de hoofdstad Uturoa (dorp met 50 huizen) in een baai voor anker en daar ook weer op de fiets het een en ander bekeken. Omdat de windverwachting nog niet optimaal was zijn we binnen het rif weer overgestoken naar Tahaa en de baai van Haamene ingegaan.

Ook hier hebben we een mooie fietstocht gemaakt langs de kust en door de bergen dwars terug naar Haamene. De plaats zelf stelt niet veel voor maar heeft wel een goed restaurant wat gerund wordt door een Franse kok, heerlijk gegeten (het Vanille-menu, omdat Tahaa het Vanille eiland is).

Uiteindelijk zijn we afgelopen zaterdag daar weg gegaan en naar Bora Bora gevaren, deels op zeil maar toch veel op de motor.

Voor het hoofdstadje weer op anker om wat inkopen te doen en te skypen met de kinderen.

We wisten echter niet dat dit de laatste dag van de Heiva was en ook hier overspoelde de plaatselijke jeugd ons met hun muziek, waarbij er drie verschillende partijen waren die elkaar trachten te overstemmen.

Zondag zijn we naar het motu Toopua gevaren waar we ontzettend mooi liggen naast het Hilton Resort, kristal helder water en gesnorkeld tussen de pijlstaartroggen en de haaien.

Van de week nog duiken en snorkelen in de koraaltuin bij Motu Piti Uu Uta, inkopen doen voor de volgende reis naar de Cookeilanden en wachten op de juiste wind!

In de vorige mail ben ik vergeten om zowel Rob Wink (hij heeft voor ons een nieuw anker geregeld bij Rocna) als Kees van RVS te bedanken, die de nodige speciale bouten en moeren heeft besteld en geleverd aan Sander!

Wij wensen iedereen een fijne vakantie en tot het volgende verhaal,

Paulien en René

SY Bounty

HR 46-89

PS. Sander en Pascal, we genieten nog iedere dag van de heerlijke kaas en zoetwaren!