Hallo allemaal,

Donderdagmiddag 02-07-2015 hebben we Sander en Pascal op de ferry naar het vliegveld van Bora Bora gezet en vrijdagochtend zijn we om 7.00 uur naar Tahaa (bij Raiatea) terug gevaren, onderweg veel regen met harde wind en hoge golven, maar eerst nog even terug naar Fakarava.

We zijn daar na 7 dagen aangekomen en hebben vooral de laatste 2 dagen op zee goede wind gehad. Via de zuid-pas zijn we binnengelopen en op anker gegaan, naast enkele andere zeilboten. Gelijk stond er een jonge dame uitbundig naar ons te zwaaien, van een Belgische boot die wij niet herkenden. Na ca. 15 minuten kwamen ze met hun dinghy naar ons toe en toen herkenden wij ze wel, Tony en Jaklien van de Jakker uit Genk, laatste keer op Curacao gezien in 2011.

Zij hadden hun dochter Karen en schoonzoon Jean Marc op bezoek, beide duikinstructeurs, welke ons direct uitnodigden voor een duik in de zuid-pas, een van de mooiste duikplekken van Frans Polynesië.

We hebben 3 duiken gemaakt, veel geleerd, mooie vissen gezien, o.a. haaien en napoleon-vissen. Natuurlijk gezellig bijgepraat onder het genot van een alcoholische versnapering.

Na twee dagen in de middag naar het noorden gevaren om halverwege het eiland naar onze oude boot te gaan kijken die bij Mathieu en Agnes voor de deur ligt te wachten om opgeknapt te worden. Doordat we slecht weer hadden konden we daar niet voor het donker zijn en zijn we op anker gegaan naast de vaargeul. Terwijl wij rustig naar de kant voeren (ca. 2,5 Knp) met de laatste licht in de rug en een dikke regenbui op de neus, raakten wij een stuk koraal wat ongeveer 0,5 mtr onder water stond...... Shit!!

De volgende ochtend onder water gekeken en door de krassen in de romp was de dieptesensor gescheurd en (bleek later) losgekomen, waardoor deze lekte. Ook het log (snelheidsmeter) was iets beschadigd maar dit kon ik met wat onderdelen repareren, zodat het weer functioneerde. Met een speciale kit getracht de lekkage te stoppen, echter dit functioneerde onvoldoende, dus kijken waar we het snelste uit het water zouden kunnen.

Daarna doorgevaren naar de oude boot, deze bekeken, maar hier was nog weinig aan gewerkt, omdat zij druk bezig zijn geweest met de opbouw van hun lodges.

Na dit bezoek verder doorgevaren naar Rotoava, waar we Ad en Marianne (Betty Boop) hebben geholpen met het oplossen van de problemen van hun generator.

De volgende dag was de Jakker ook gearriveerd en hebben we 's middags gezellig met zijn achten geluncht bij een restaurant ter ere van de 60ste verjaardag van Paulien, lekker jong nog hé!!

's Avonds hebben we Gilles en Hina (de brandweercommandant en zijn vrouw, die ons destijds enorm geholpen hebben bij de schipbreuk) op bezoek gehad, erg gezellig en lekker bijgepraat.

De volgende ochtend naar Tahiti vertrokken, maar de voorspelde wind bleef uit en daarom vaak de motor bij gehad.

Na 2 dagen om 07.00 uur aangekomen bij de enige werf met een kraan, gelijk gevraagd of we er met de lekkage uitkonden en ondanks een wachtlijst van ca. 3 weken werden we gelijk op de kant gezet.

Het log en de dieptemeter eruit en met de directeur/eigenaar naar een speciale zaak waar ze zulke apparatuur verkopen. Ze konden me wel een log leveren, echter niet op korte termijn een dieptemeter. De dieptemeter was ook bij andere bedrijven niet leverbaar en Sander gevraagd er een mee te nemen vanuit NL. De gescheurde dieptemeter heb ik met epoxy gerepareerd en functioneert goed en lekt niet meer, de deuken in de loden- kiel eerst met een hamer terug geslagen en de rest met epoxy-vuller weer in originele staat gebracht. Daarna primer en anti-fouling over de plekken en na 5 dagen lagen we weer in het water, ook de radarpaal heb ik daar in de buurt laten lassen en verstevigen, Paulien heeft het dek met Scotts-Brite behandelt en weer in de Teak-Sealer gezet, gelukkig was alles op tijd klaar voordat Sander en Pascal zouden aankomen.

De nieuwe snelheidsmeter ook gemonteerd, de kabel doorgeknipt en aan de oude verbonden, echter eenmaal in het water bleek deze niet te werken....... Terug naar de leverancier en uiteindelijk bleek dat hij een verkeerd type had geleverd. Een nieuwe kon hij pas na 2 weken (lees 2 maanden) leveren en daarom afgesproken dat hij een nieuwe besteld en als we in Nw. Zeeland zijn deze gaan uitwisselen. Ik kon de oude ook niet meer terugzetten, aangezien de huiddoorvoer van de nieuwe unit een binnenbus heeft en daar past de oude gever niet in! Dus de komende maanden zonder log verder naar Nieuw Zeeland!

Omdat we op de werf geen koelkast en vriezer meer hadden in verband met onze zeewater gekoelde compressors, mochten we de vriezer van de werf gebruiken om onze goedgevulde vriezer inhoud op te slaan en hadden we ook geen koud biertje meer. Daarom gingen we iedere avond op de fiets naar het centrum van Papeete, waar we op een plein aan de baai bij Roulottes hebben gegeten. Roulottes zijn rijdende keukens (patatkraam-wagen) die iedere avond worden opgesteld, tafeltje en krukjes erom heen en je kan daar heerlijk eten bestellen, jammer genoeg kan je er geen bier of wijn bestellen, omdat er in het openbaar geen alcohol geschonken of genuttigd mag worden.

Vaak gingen we voor het eten even een speciaal biertje drinken bij Les Trois Brasseurs, welke het bier zelf in de zaak brouwde, (Leffe) en dat beviel ons wel na een dag zwoegen!!

Aangezien de jachthaven en ankerplek (Taina) aan de andere kant van Papeete lag, daar heen gevaren en bij de Carrefour om de hoek het nodige ingekocht.

Zondag 14 juni om 05.30 uur hebben we Sander en Pascal opgehaald van de luchthaven en zoals de traditie daar is, de schatten ontvangen met een bloemenketting!

We hebben de eerste dag een beetje rustig aangedaan, wat gesnorkeld en alle tassen met onderdelen, lekkernijen en cadeautjes uitgepakt en opgeborgen. Bij Ad en Marianne de door Sander meegenomen dieselopvoerpomp geïnstalleerd, zodat hun generator weer probleemloos liep.

We willen hierbij Sander en Pascal, Suzanne en Fons, Jan en Ria, Matthijs en Hans nogmaals hartelijk danken voor alle hulp en werkzaamheden ivm het organiseren van de materialen!

De volgende ochtend met de bus naar het stadcentrum, daar een oude markt bezocht, wat winkels bekeken, geluncht en 's middags een auto gehuurd om het eiland verder te verkennen.

Met de auto de dag erop naar het zuiden gereden en daar een prachtige wandeling in de bergen gemaakt, 's middags nog wat zware boodschappen met de auto gehaald en woensdagochtend naar Moorea gezeild op hoge onrustige golven.

De vuurdoop voor Pascal, maar zij heeft toch nog de vissen gevoerd en was blij dat we binnen het koraalrif kwamen, waar geen golven meer stonden.

We hebben zowel in de Cooks- als de Opunohu- baai gelegen, daar hebben Sander en Pascal gedoken en met zijn allen ook gesnorkeld tussen de haaien en de roggen.

In de Cooksbaai naar de Tropical Garden geweest om te lunchen en te genieten van de Polynesische keuken, de tuinen bekeken hoe o.a. vanillestokjes groeien (handmatig worden de bloemen bevrucht), zuurzak en passievrucht mee gekregen en wat gevallen limoentjes voor de caparinha meegekregen.

In verband met de windvoorspelling zijn we maandagavond om 20.00 uur vertrokken naar Huahine, Pascal gelijk in de wachtkooi met een primatour-pil en onder zeil. De zee was erg ruw omdat het de dagen voorafgaand hard had gewaaid, wel goede wind maar omdat we voor de wind voeren veel rollen.

Na een nachtje varen kwamen we omstreeks 12.00 uur aan en lagen we achter ons anker in een mooie rustige baai op Huahine. In de middag met de kajak gevaren en gesnorkeld.

De ochtend erop lonkte de parelfarm enorm en aldaar tekst en uitleg hoe men de parels "fabriceert "en natuurlijk het een en ander gekocht (zie foto). Daarna naar de westkant gezeild en op anker bij de stad Fare, waar Sander en Pascal in de pas hebben gedoken en wij hebben gesnorkeld.

Tijdens een van de wandelingen door het dorpje Fare, kwamen we langs een enorme mango boom vol met vruchten. Nadat ik aan de eigenaresse had gevraagd of we wat mango's konden kopen grijnsde ze haar laatste 2 tanden bloot en gaf ons toestemming. Ze wilde er niets voor hebben, alleen een zoen en met ons op de foto!! Een dag later heeft Paulien nog wat kleine presentjes als extra vergoeding bij haar langs gebracht.

In Fare de lokale markt vroeg bezocht (6.00 uur) omdat de dag ervoor om 09.00 uur de markt al zo goed als voorbij was. We hebben daar de nodige groente en fruit gekocht die we vanuit Zuid Amerika (ook Suriname) kenden, zoals o.a. zoete aardappels, zuurzak, pomme de citer, pompelmoezen en kousenband. Na de markt zijn we naar het eiland Raiatea gevaren, waar we in de middag rond een klein motu (eiland) in glashelder water met prachtig koraal en vissen èn helemaal alleen gesnorkeld hebben.

Omdat er erg weinig wind was heb ik samen met Sander de logo's en zeilnummers in het grootzeil geplakt en in de middag naar Tahaa gevaren waar we aan de oostkant op anker zijn gegaan. Hier hebben Sander en Pascal in de pas een duik gemaakt en heb ik met de dinghy meer grote vissen gezien dan zij onder water. Het eerste stuk van hun duik was erg troebel en alleen het laatste deel was helder en mooi. In de middag zijn we naar de westkant gevaren en naast het "Le Tahaa's Privat Island and Spa" geankerd, waar de gasten ca. Euro 850,= per nacht betalen, nou wij hadden een veel ruimere plek voor nog geen Euro 1.000,= per nacht!!

Tussen het hotel-eiland en het naast liggende motu ontzettend mooi kunnen snorkelen. Jammer genoeg moesten we eerst langs de passage door het met muggen bezaaide bos lopen, om daarna met de stroom mee tussen het koraal mee gevoerd te worden, wel goed opletten dat je niet in het ondiepe water over of tegen het scherpe koraal botst. De vissen waren hier bijzonder nieuwsgierig en kwamen soms zelfs tegen je duikbril op onderzoek uit.

Na het snorkelen zijn we naar Bora Bora gevaren, ook weer een onstuimige zee, maar Pascal heeft zich kranig gehouden, wel wat reisziekte pillen genomen, maar alles ging goed!

Aangezien het te laat was om nog te snorkelen of te duiken in de enigste pas van Bora Bora, zijn we gelijk doorgevaren naar de oostkant van het eiland, waar we de volgende ochtend manta-roggen en haaien wilden zien en in de middag met schildpadden konden zwemmen.

Bij navraag bleek dat de nog weinige roggen door het troebele water niet te zien waren en de schildpadden waren er niet meer, jammer maar waar en weer terug naar de westkant van het eiland. Daar hebben Sander en Pascal met de duikschool de voorlaatste vakantiedag aan boord nog 2 duiken gemaakt en nu wel roggen en haaien gezien.

's Avonds zijn we bij twee verschillende restaurants heerlijk uit eten geweest om daarmee hun vakantie af te sluiten, het was ontzettend gezellig en fijn om ze aan boord te hebben en beide partijen hebben volop genoten!

Op donderdagmiddag hebben we ze op de ferry naar het vliegveld van Bora Bora afgezet, ze vliegen dan naar Tahiti en zullen vrijdagochtend vroeg naar huis vliegen, waar ze zaterdagavond zullen aankomen!

Wij zijn inmiddels naar Tahaa terug gezeild en hebben zowel vrijdag als vandaag zaterdag veelwind en dikke buien, dus ze zijn precies op tijd vertrokken. Wij blijven nog even op deze eilanden en zullen onze belevenissen in het volgende verhaal weer verwoorden!!

Groet,

Paulien en René

SY Bounty

HR 46-89