Hallo allemaal,

We hebben inmiddels enkele eilanden van de Marquisen bezocht en de laatste 1,5 week op het eiland Nuku Hiva geweest en gewacht op de nieuwe schroef!

Maar nog even terug naar Hiva Oa, daar hadden we een lijn in de schroef gekregen en dachten dat de as van de saildrive krom was. Op het eiland getracht een pijp te kopen, zodat we onderwater een en ander konden repareren, maar we konden alleen een lengte van 7 meter kopen.

Toevallig liepen we langs een huis waar we een werkplaats zagen en onder de werkbanken lagen een aantal pijpen die we goed konden gebruiken. Aan de eigenaar gevraagd en zonder probleem kregen we een pijp te leen, was wel wat roestig, maar dat gaf niets.

Op het eiland Tahuata in een mooie baai met glashelder water zijn we met de duikuitrusting onder de boot gegaan en heb samen met Jeroen van de Zeemuis de schroef gedemonteerd. Daarna de motor laten draaien en nu bleek dat de as van de saildrive nog keurig netjes draaide, zonder enige slinger, dus moest het probleem in de schroef zitten.

Nadat we de schroef onderzocht hadden, bleek deze uit 2 bussen te bestaan, waar tussen een rubbercompound is aangebracht als trillingsdemper. Doordat de motor draaide (waar de binnenbus door aangedreven wordt) en de buitenbus (waar de bladen op zijn gemonteerd) werd stilgehouden door de dikke lijn zijn deze ten opzichte van elkaar verdraaid en getordeerd, waardoor de slingering is ontstaan.

We hebben in een dorpje getracht de bussen uit elkaar te persen, maar met de maximale druk kwam de binnenbus er een stukje uit, echter nadat we de druk eraf haalden kwam de bus weer in zijn oude positie terug.

Uiteindelijk heb ik op de boot in de buitenbus aan het einde van beide buseinden om de 60° graden 2 x 3 St. M8 draad getapt, zodat we met deze bouten de bussen op het oog weer konden richten. Dit was een goede tijdelijke oplossing, echter na 2 dagen (we zijn ook naar enkele andere baaien gevaren op de motor) begon de schroef toch weer erg te trillen en ben ik onder de boot gedoken en heb ik alle bouten onderwater voorzien van hennep, zodat ze niet zo eenvoudig meer konden lostrillen.

Inmiddels hadden we wel al een nieuwe schroef besteld en deze zou via Parijs direct naar Tahiti gevlogen worden en dan met een binnenlandse vlucht door naar Nuku Hiva.

We hebben eveneens de verzekering ingeschakeld, want ondanks het eigen risico zijn de totale kosten en eventuele vervolgkosten ruim boven het eigen risico en na ca. 20 jaar is dit de eerste keer dat we iets claimen! Verzekering werkt uitstekend mee en heeft zelfs de onderdelen bij de werf besteld en ook het vervoer allemaal geregeld, dus vol lof over Kuiper Verzekeringen in Heereveen!!

Op Nuku Hiva hebben we een bedrijfje in de arm genomen die de materialen wilden ontvangen en dit is na wat kleine aansturing van onze zijde perfect verlopen. Inmiddels hebben we op 20 juni de schroef ontvangen en gelijk (met assistentie van Steven van de Pikuditu) onder de boot gemonteerd, resultaat een perfect draaiende schroef zonder trillingen in de boot!

Vorige week hebben we samen met de Zeemuis en de Pikuditu een grote auto gehuurd en een mooie toer over het eiland gemaakt, tussen de middag in de baai van Hatiheu bij Chez Yvonne lekker gegeten, onder andere geit in de cocosmelk, andere namen geit met curry of verschillende soorten vis met broodfruit en casave, de specialiteiten van het eiland!

We hebben diverse foto's bijgevoegd om jullie een impressie te geven.

Afgelopen week hebben we samen met de Pikuditu (Steven en Dineke) nog enkele andere baaien bezocht, de Zeemuis had nog andere klussen te doen en ging niet mee.

De eerste baai (Anaho - baai), ook deze was weer ontzettend mooi, lag goed beschut en erg rustig, mooi blauw water en ja zwemmen in kristalhelder water van ca. 30° is geen straf!

We hebben hier gesnorkeld, veel mooie vissen gezien en erg mooie riffen met mooi koraal. Paulien heeft een dag later nog gezwommen met een grote manta-rog van ca. 2,5 - 3 meter, deze zwom rustig rond terwijl hij het water zeefde om zijn maaltijd aan te vullen.

Door de flora en fauna te respecteren en bijv. ruime afstand van deze vissen te houden, schrik je ze niet af en laat je ze ook hun vrijheid behouden.

Ook enkele grote schildpadden hebben we in deze baai zien zwemmen.

In het weekend wilden we eigenlijk lekker uit eten, maar omdat het vaderdag was zaten en lagen bijna alle dorpsbewoners (ca. 30 mensen) van deze baai op het strand of in het water zich te laven aan bier of zelf gemaakte cava (zelf gebrouwde sterke drank van vruchten).

Ook wij werden uitgenodigd om mee te drinken, wel wat geproefd maar de meeste mensen keken om 12.00 uur al laveloos uit hun ogen en daar hadden wij geen zin in.

Wel hebben we toen voor de volgende avond een reservering gemaakt om te eten in het pension Chez Raymond en zijn vrouw Moa.

Als voorgerecht kregen we een salade van gemarineerde rauwe tonijn met cocosmelk, komkommer, tomaat en paprika. Daarna rijst met kip, varkensvlees en vis van de barbeque en als dessert een stukje watermeloen van de plaatselijke fruitboer uit de andere baai.

Jammer genoeg hadden de festiviteiten van vaderdag een dermate gat in de drankvoorraad geslagen, dat er voor ons bij de maaltijd geen wijn, geen bier of andere alcoholische versnapering meer was en mochten we het heerlijke eten allen met wat water wegspoelen...!

De fruitboer hebben we de dag erop bezocht, na een mooie wandeling langs het strand en door de bergen naar de andere baai. Daar aangekomen werden we direct verwend met een proeverij van verschillende fruitsoorten zoals pompelmoes, banaan, mango, stervruchten (die nu wel eens smaak hadden, wat zelfs lekker waren), papaja, citroen, zuurzak, watermeloen, netmeloen, komkommer, tomaat en paprika.

We kochten voor beide boten zoveel, dat dit niet meer zelf te dragen was en maakten de deal met deze man dat hij 's middags per paard de bestelling bij ons in de baai zou komen afleveren. Ook een andere boot hadden we hierover geïnformeerd en om 16.00 uur werd de bestelling (verdeeld over 3 paarden) voor alle 3 de boten geleverd, terwijl de dochtertjes van de 3e boot op de paarden mochten meerijden naar de baai!

De man bleek ook burgemeester te zijn van het dorp (ca.15 mensen door de week, ca. 30 mensen in het weekend) en had een leuke humor, zodat wij als prettig gestoorde buitenlanders daar goed mee overweg konden.

Sommige mensen hebben wel een auto, echter er zijn (bewust) geen wegen naar de baai of in het dorpje. Wel hebben ze voldoende nono's (dit zijn kleine steekvliegjes die een soort muggenbult na een beet achterlaten en volgens de locals duurt het ca. 2 weken voor je alles kwijt bent. Na een snelle telling op 1 arm kwam ik al op 75 - 80 beten, terwijl mijn rug en benen ook helemaal onder zitten, ik denk dat ik wel aan de 4 à 500 beten kom!

Slecht geslapen en zelfs rillerig, maar die verdomde jeuk is het ergste. Inmiddels hebben we een speciale cocos-olie (door de locals geadviseerd) en behandelen we de jeukende plekken met zowel deze olie als met citroen, om ontstekingen te voorkomen. De jeuk wordt daardoor wat minder en vaak voor de nacht nemen we een anti-histaminicum in.

We zijn nu bezig om ons voor te bereiden op de zeiltocht naar de Tuamotus (atollen), ca. 450 Nm en ongeveer 3 - 4 dagen varen. Waarschijnlijk zullen we daar Zondag naar vertrekken en zijn we weer te volgen via de Yotreps-link op onze website!

Groet,

Paulien en René,

SY Viskus

Huku Niva

Frans Polynesië