Hallo allemaal,

Na de laatste boodschappen op Curaçao en afscheid genomen te hebben van Carola, Marcus, Iwan, Rowan en Diny hebben we de boot geprepareerd en dinsdagmorgen op weg naar Aruba/Panama.

Rustig vertrokken met 4 - 5 Bft. echter in de middag werd dit plotseling E 6-7 met uitschieters tot 8 en daarom besloten toch Aruba aan te lopen en voor de nacht een plekje gezocht.

Natuurlijk stond de kustwacht na 1,5 uur aan boord en werden we gesommeerd de volgende ochtend vanaf 6.00 uur direct naar de immigratie te gaan en douane faciliteiten af te wikkelen.

Alleen wanneer we de volgende ochtend direct door zouden varen met rustige wind, mochten we dit overslaan. We hebben 3 nachten op Aruba verwaaid gelegen en vrijdagochtend weer vertrokken samen met de Zeemuis (NL-boot) richting Panama.

Ook nu hebben we weer heftig weer gehad, waarbij we soms golven van 5 - 6 meter gehad hebben en op woensdagochtend om ca. 5.00 uur het anker laten vallen tegenover Colon in Panama. Onderweg is de kortegolfradio er mee gestopt, waardoor we geen contact meer via deze radio hadden met de Zeemuis en ook geen positie en windinformatie konden binnen halen.

Na enkele uren geslapen te hebben zijn we de haven (Shelter Bay) ingelopen en direct gezocht naar een Icom-dealer om de radio en de antenne tuner te laten repareren. Eerst heb ik van een medezeiler nog de antenne tuner die hij nog nieuw in de doos had getest op onze installatie, maar dit gaf geen soelaas, dus dacht ik dat de radio ter ziele was.

Op donderdag had ik uitgezocht waar we in Panama City de radio apparatuur ter reparatie kon aanleveren en zijn de dag erop om 8.00 uur met het busje van de haven naar Colon-busstation gereden en daar de Expresse bus naar Panama City genomen. Vanuit dit busstation met de taxi naar de Icom-dealer en ik had uitgeplozen dat daar ook de Yamaha dealer zou moeten zitten. De radio afgeleverd en inderdaad naar de Yamaha-dealer waar we het gewenste onderdeel direct voor de buitenboordmotor konden kopen!!

Terug naar het busstation en weer richting Colon, waar we de taxi moesten nemen naar Shelter Bay (Deze nieuwe haven ligt tegenover Colon in verband met de hoge criminaliteit in Colon. De haven is gesitueerd op een voormalig terrein van de Amerikanen (midden in de jungle met wachtposten bij de entree) die destijds de controle tot 1-1-2000 over het kanaal uit oefenden).

Na het weekend een agent in de arm genomen om alle formaliteiten voor de doorgang door het kanaal te regelen, evenals de lijnen en banden te organiseren.

Zowel bij de immigratie als de douane moest ik $ 20,= betalen, wat direct in de achterzak van de beambte verdween, echter bij de douane heb ik dat geweigerd.

De kanaal-procedure is als volgt:

Na inschrijving van de boot door de agent, moet je telefonisch een afspraak maken om de boot te laten meten.

De meting gaat hoofdzakelijk om te kijken of de boot onder de 15 meter valt, anders zit er een dubbel zo hoog tarief aan en krijg je een 'Pilot' in plaats van een 'Adviser' aan boord gedurende de doorvaart. Ook nu moeten er natuurlijk weer vele documenten ingevuld worden en uiteindelijk mag je dan de doorvaart kosten + borg CONTANT gaan betalen in een Bank in Colon. De agent stuurt dan een taxi, zodat je heelhuids over en weer komt want er is verder geen openbaar vervoer vanuit de haven naar de stad, op het 'boodschappenbusje' van de haven na.

Pas als betaald is mag je \'s avonds na 18.00 uur de planning bellen om te vragen wanneer je bent ingedeeld.

Verder is het de verplichting om 4 line-handlers, 4 lijnen van 40 meter lengte en voldoende banden langszij hebben hangen die als stootwillen fungeren.

Omdat wij onder de 15 meter vallen kregen we een 'Adviser' aan boord, die de stuurman adviezen gaf en contact hield met de sluismeester en de lijn fixeerders die op de wal stonden. Deze fixeerders gooien een dunne lijn voorzien van een Monkey-fist (gewicht om de lijn ver te kunnen gooien) naar de boot, waar de line-handlers op de boot dan weer de 40 meter lange lijn aanbinden die de fixeerders dan naar zich toe trekken en op de bolders leggen. De grote zeeschepen worden met een sleper de sluis in geduwd en met behulp van locomotieven netjes in het midden van de sluis gehouden en van sluis naar sluis getrokken (zie foto\'s).

Wij hadden het geluk dat we in de haven een leuk stel Amerikanen spraken, die ook een agent zochten en ook het kanaal wilden passeren. Aangezien ze nog op een extra bemanningslid wachten en daardoor ook wat later het kanaal zouden passeren, hebben we afgesproken dat zij ons zouden helpen als line-handlers en wij hun.

Zondag 17 Maart mochten wij om 13.00 uur ons melden met de boot op een plek in de zeehaven, waar om ca. 15.00 uur de 'Adviser' aan boord zou komen. We gingen met 3 zeilschepen, na enige vertraging, de eerste sluis in, alvorens we net voor de sluis aan elkaar werden gebonden. Het middelste schip had het dus erg makkelijk en de twee buitenste schepen hadden maar 2 line-handlers nodig.

We mochten na een groot zeeschip de sluis invaren. De 'Adviser' gaf aanwijzingen welk schip wat moest doen (sturen, gas geven en remmen) en na 3 gekoppelde sluizen waren ca. 30 meter hoger. Na de sluizen werden we weer van elkaar losgemaakt en zijn we naar een boei gedirigeerd om te overnachten.

Bij de boei ging de 'Adviser' van boord en kwam de volgende ochtend om 6.10 uur weer terug om over het meer naar de sluizen aan de andere kant te varen (ca. 40 mijl verder).

Hier werden de schepen weer aan elkaar gebonden en mochten wij als eerste de sluis in, waarna een groot auto-transport-zeeschip achter ons de sluis verder vulde (zie foto\'s).

Het omlaag gaan was nog eenvoudiger en om ca. 14.00 uur voeren wij de Pacific op naar de ankerplek aan een schier-eiland (La Playita). Ca. 2 mijl voor de ankerplek mochten we bij een jachthaven (Balbao) de lijnen en de banden bij een watertaxi inleveren, ook onze bemanning ging hier van boord.

Inmiddels had ik van de Icom-dealer gehoord dat onze installatie perfect functioneerde en de fout ergens bij ons aan boord moest zitten. Uiteindelijk bleek een connector van de antennekabel niet goed te zijn en door de lekkage van zeewater van de roerkoning was in het achterschip de koper-litze (zeer dunne koperplaat 15 mu dik en 10 cm breed) bijna volledig doorgerot, waardoor er geen goede aarde meer mogelijk was.

Deze problemen verholpen en dinsdag de apparatuur weer opgehaald en woensdag het spul weer gemonteerd en uitgetest, gelukkig alles weer perfect!! Ook hebben we samen met de Zeemuis de nodige voorraad proviand weer deels aangevuld, maar moeten nog enkele malen naar de Supermarkt om de waterlijn nog wat lager te krijgen, want alle luxe dingen zijn op de Pacific erg duur (blikje bier kost dan ca. $ 4 - 5,=).

Inmiddels hadden wij vernomen van de Amerikanen (Horst & Julia Wolf en Jay) dat zij donderdag het kanaal mochten passeren, dus om 8.00 uur in de taxi naar Shelter Bay.

Ook met hun boot is alles prima gelopen, was weer zeer gezellig en Horst was zeer content met ervaren zeilers aan boord want zelf zijn ze net de wereld rond en gaan u terug naar San Francisco.

We liggen nu gezellig met een aantal bekenden op anker en zijn vandaag (Zondag) naar het museum Mirafloris geweest wat de geschiedenis van het Panama-kanaal verteld, erg leuk en interessant. Men is ook bezig om nieuwe bredere en langere sluizen aan te leggen, zodat er nog grotere schepen kunnen passeren. Wel zullen ze een geduchte concurrentie krijgen van de Noord-passage, want het is daar wel koud maar geen huricanes, geen hoge doorvaart kosten (Panama ca. $ 350.000,= per doorvaart) en een begeleiding van ijsbrekers zal ongetwijfeld veel goedkoper zijn!!

Komende dagen zullen wij nog druk zijn met de laatste bevoorrading van ons proviand en willen proberen woensdag/donderdag te vertrekken naar Las Perlas en dan in 1 keer door naar de Markiezen (Frans Polynesië), 3.800 mijl verder ( ca. 7.500 km).

We laten de Galapogos eilanden links liggen, want zelfs een noodstop kost je daar nog $ 750,= voor max. 72 uur met een beperkte bewegingsvrijheid. Mogelijk dat we dit nog op een later tijdstip bekijken en ja je kunt niet alles zien van de wereld......

We houden jullie op de hoogte van het vervolg en proberen straks weer via Yotreps onze positie regelmatig door te geven, maar raak niet in paniek als we dit een paar dagen niet gedaan hebben, want apparatuur kan uitvallen of niet goed meer werken.

We zijn altijd voor noodgevallen via onze kinderen bereikbaar met de Iridiumtelefoon!

Lieve groet van Paulien en René,

SY Viskus