Hallo allemaal,

We hebben de afgelopen weken weer de nodige mijlen achter onze kiezen zitten en zijn momenteel op Curaçao en liggen in het Spaanse Water.

22 Augustus zijn we vanuit Domburg om 10.30 uur vertrokken en hadden de stroming op de rivier heerlijk mee, uiteindelijk waren we pas om ca. 14.00 uur op volle zee en werden we verwelkomt door hevige onweersbuien met natuurlijk dikke regen en voor de verandering de wind tegen, dus het eerste stuk met de Yanmar zeilen.

Later konden we gelukkig redelijk zeilen op de normale zeilen, maar de zee was door de harde wind van de dagen ervoor erg onrustig.

Daarom hebben we tijdens deze reis dan ook geen hengel gezet en hadden wij onze handen vol aan de onrustige bewegingen van de boot.

Bijna 500 mijl verder en ongeveer 4 dagen later kwamen wij op Zaterdagmiddag aan in Tobago en zijn we voor anker gegaan in Store Bay.

De andere baaien in de buurt waren leeg en zijn daarom toch maar in Store Bay gaan liggen, tussen de vele motorkruisers en grote zwaar brullende raceboten.

Er bleek dat weekend een race te zijn georganiseerd met deze raceboten, maar wij hadden het geluk dat de wedstrijd Zaterdag werd afgesloten, dus alleen het gebulder van de motoren bij het naar huis gaan van deze boten hebben we mogen mee maken.

Ook de DJ's aan de verschillende stranden hebben dat weekend een duit in het zakje gedaan tot 6 uur in de morgen, maar wij waren zo moe dat we daar bijna niets van gemerkt hebben.

Op maandagochtend gelijk naar de immigratie en de douane en natuurlijk de werkelijke aankomsttijd 'verschoven' naar Maandagochtend 09.00 uur, anders wordt je gelijk getrakteerd op een boete, alles verder vlot verlopen.

Op mijn rechter been had ik alweer een ontsteking van een insectenbeet uit Suriname en dat gaf mij toch wel de benodigde beperkingen met wandelen en boodschappen doen.

Daarom na enkele dagen toch maar besloten om met een penicilline kuur te beginnen, want de ontsteking werd alleen maar erger en pijnlijker.

Tijdens dit verplichte huisarrest hebben we via het internet een nieuwe dinghy besteld in Amerika en deze via een agent in Tobago per vliegtuig laten vervoeren naar onze boot.

Natuurlijk gaat er dan weer een en ander mis, maar gelukkig konden we 2 weken na de opdracht de nieuwe dinghy in ontvangst nemen, zonder import of andere belasting te betalen omdat we een boot in 'transit' zijn.

We hebben toch weer gekozen voor een volledig opvouwbare dinghy, incl. een opblaasbare kiel en bodem, zodat we bij langere oversteken de dinghy onderdeks kunnen opbergen. We hebben ook een aantal maal het bootje voorop gehad, maar bij harde wind en flinke zeegang is dit toch niet erg stabiel en tevens als we de genaker of spinaker willen zetten, moet ik met het zeil via de kajuit naar voren lopen alvorens het te kunnen zetten of strijken.

Als er geen bootje ligt, dan hijsen we bovengenoemde zeilen direkt via het dakluik uit de punt en is ook het bergen via dat luik veel eenvoudiger.

We hebben gekozen voor Hypalon-materiaal wat veel beter bestand is (onze oude dinghy was van PVC-materiaal) tegen de UV-straling van de zon, vooral hier rond de evenaar.

Het is een verademing om niet meer iedere ochtend, middag of soms avond het bootje te moeten oppompen, voordat we ermee weg konden!

Om niet weer een heel weekend in het gedreun te liggen van de DJ's, hebben we voor het 3^e weekend besloten om enkele ander baaien van Tobago te bezoeken, waar we ook weer gesnorkeld hebben en veel mooie vissen en koraal gezien hebben.

Jammer genoeg liepen er vrij grote golven de baai van Castara in, waardoor de nachtrust iets verstoord werd, maar minder erg dan het eentonige gedreun van bijna continue de zelfde muziek.

We zijn een dag met de bus naar de andere kant van het eiland gereden, ca. 40 km waar via de kleine kronkelige kust weggetjes ongeveer 2,5 uur over gedaan wordt. De kosten van het openbaar vervoer zijn extreem laag, de bus van Store Bay naar Scarborough (ca. 10 km) kost 2 TT$ per persoon en de andere rit maar 8 TT$ per persoon, wat neerkomt op resp. Euro 0,24 en 0,96 per rit per persoon en dat in een airco luxe reisbus....

Ja de brandstof is hier ook erg goedkoop, een liter diesel kost nog geen 0,18 Euro en normale benzine maar 0,32 Euro per liter, dus zoals een goed Hollander betaamt hebben wij onze tanks en reserve tanks helemaal gevuld !!!!!

Ook hebben een dag een auto gehuurd en samen met nog een stel andere zeilers het eiland verkent, waarbij we 's middags nog heerlijk genoten hebben van een heerlijke watermassage in een van de watervallen die het eiland rijk is.

Eigenlijk wordt het eiland alleen maar langs de kustlijn bewoond en het tropische woud in het centrum van het eiland is nauwelijks bebouwd.

Maar vooral het snorkelen (en eventueel later duiken) was adembenemend mooi, we hebben dan ook enkele foto's bijgevoegd.

Nadat we de nieuwe dinghy hadden ontvangen, konden we plannen maken om weer verder te zeilen naar Curacao en werden we door zowel medezeilers als via de Cruiser-site 'Noonsite' afgeraden om dicht onder de Venezolaanse kust te varen in verband met kapers.

Daarom zijn we met een grote boog om Isla Margarita gevaren (ca. 80 - 100 mijl uit de kust gebleven). Vanaf Tobego zijn we eerst richting Grenada gevaren en daar zelfs nog lekker een nachtje geslapen in Prickley Bay, mede omdat de avond daar voor we waren uitgenodigd om bij andere zeilers te komen eten en 's ochtends vroeg zijn vertrokken.

Wel hadden we gelijk een hengeltje uitgezet en binnen 1 uur hadden we alweer een overheerlijke gouddorade van ca. 80 cm aan de lijn, deze gelijk gefileerd en enkele dagen lekker van gegeten!

De tocht vanaf Grenada naar Curacao was vaak behoorlijk onstuimig en de zee was erg onrustig, waarbij we regelmatig verrast werden door buien en wind tot 43 - 44 knopen (ca. 9 Beaufort).

Ondanks dat we voor de wind voeren was het lastige dat de golf van 2 - 4 meter vaak schuin onder ons door rolde, waardoor het een hele toer was om je goed staande te houden, maar ook zitten en vooral slapen was erg oncomfortabel.

Tijdens een van de buien kreeg ik beet en aan het afrollen van de reel hoorde ik al dat dit een grote jongen moest zijn, dus voorzichtig de weerstand op de slip verminderen en binnendraaien.

Na nog geen 5 minuten trok de vis nogmaals met een grote ruk aan de lijn en verdween de vis compleet met lure (kunstaasvisje) en onderlijn .

Ergens waren we wel content met deze oplossing want om op een hevig stampend en slingerend schip in een zware bui een vis binnen te halen en dan op je knietjes deze te fileren is geen sinecure!

Na ca. 4 dagen arriveerden we op maandagmorgen 24-09-2012 in Curacao en liggen we tussen vele bekende zeilers die we eerder op onze reis in Marokko, Canarische eilanden en Kaap Verden hebben ontmoet op anker.

Ook zijn we al gezellig bij mijn tante op bezoek geweest en hebben we al een dagje rond gereden op het eiland in een huurauto.

We hebben een reservering gemaakt om de boot uit het water te halen op 16-10-2012 en vliegen 18-10-2012 richting Nederland, maar voor die tijd gaan we mogelijk nog een duik-cursus volgen en genieten van het eiland!

Tot in Nederland of anders tot het volgende verhaal op de site,

Paulien en René

SY Viskus

Curaçao.