Hallo allemaal,

We hebben de afgelopen weken ,samen met Suzanne en Fons weer veel leuke en gezellige dingen gedaan en Brazilië verder 'ontdekt'.

Allereerst hebben we Suus en Fons van het vliegveld opgehaald en met de bus terug naar Angra dos Reis, waar we midden in de nacht aankwamen.

De volgende ochtend, na eerst boodschappen gedaan te hebben naar het eiland Ilha Grande gevaren en verschillende baaien bezocht, waar we lekker gewandeld hebben, gezellig bijgepraat, een biertje gedronken en af en toe een beetje gezwommen want jammer genoeg speelde het weer niet zo mee.

Daarna met goede wind naar Rio gezeild, echter door het onstuimige weer was de zee redelijk ruw, wat niet zo bevorderlijk was voor de maag van Fons, (golven van 4 - 6 meter) maar veilig en wel aangekomen.

Voor onze vertrouwde haven tegenover Rio weer voor anker gegaan (met een dubbel tandem anker) en na het pakken van de tassen de rest van de dag genoten aan het zwembad van de jachthaven. 's Avonds met de ferry naar Rio en vandaar met het vliegtuig naar Campo Grande.

De volgende ochtend 5 uur met een goede reisbus naar Bonito, waar we in een uitstekend Hostel ieder een aparte kamer hadden.

's Middags gelijk een paardrijdtocht gemaakt, tijdens deze trip nog enkele malen gezwommen in heerlijk verkoelend rivierwater en in het hostel lekker gegeten en reserveringen gemaakt voor trips in de omgeving voor de komende dagen.

Na een goed ontbijt en een korte rit met een taxibusje werden we naar een plek gereden waar zich veel papagaaien genesteld hebben in de nissen van de wand van grote gaten in de aardbodem, veroorzaakt door het oplossen van het kalksteen onder de rode zandsteenlaag.

Hierdoor zijn er gaten ontstaan met een omtrek van ca. 500 meter en een diepte van ca. 100 meter.

Via Google-Earth kan je er een zien op de coördinaten: 21°29'30' S en 56°24'10'W.

Enkele foto's van deze rood/blauwe vogels staan in de fotogalerij.

Aansluitend zijn doorgereden naar een privé landgoed waar we gesnorkeld hebben in de Rio do Prata. Deze rivier heeft zijn oorsprong op dit landgoed via bronnen, waardoor het water echt kristal helder is en we konden onze ogen niet geloven toen we de eerste keer onderwater keken door onze duikbril!

Het was geen probleem om 100 tot 150 meter om je heen te kijken, als of je in een aquarium stond, vol met vissen tussen mooie vegetatie, waarbij de zon voor perfect licht zorgde.

De foto's geven hier een indicatie van, maar Fons heeft enkele filmpjes gemaakt en zal deze in NL na deskundige montage iets moois van maken, misschien dat we deze later via de site of via You-tube kunnen laten zien.

Gelukkig hadden we tijdens deze snorkeltoer goede wetsuits aan, maar toch na ca. 2 uur met de stroom meegedreven te hebben, waren we verkleumd.

Een zeer uitgebreide lunch op het landgoed om ca. 15.00 uur deed ons dan ook goed, evenals de zon die ons weer opwarmde.

's Avonds in het hostel als in het plaatsje Bonito nog lekker wat gedronken en gegeten, waarna we als een blok in slaap vielen om de dag erop een wandeltocht te maken langs enkele watervallen. Onder deze stortvloed van water is het een uitdaging om te douchen en natuurlijk even heerlijk af te koelen, want de temperatuur is in het binnenland toch wel een stuk hoger dan aan de kust en ondanks dat het winter is, is deze toch nog altijd tussen de 25 en 35°C.

Ook hiervan hebben we enkele foto's bijgevoegd.

Op de laatste ochtend in Bonito hebben we een grot bezocht waar door de instraling en de hoek waaronder het licht invalt van de zon het water mooi blauw kleurt, natuurlijk bevat deze grot ook de nodige stalagmieten en stalactieten. Het vreemde hiervan is dat deze allemaal (net als een plant) groeien naar het licht, ondanks dat ze van kalksteen zijn.

's Middags zijn we weer met de bus teruggereden naar Campo Grande en om middernacht doorgevlogen naar Cuiaba, waar we ook weer werden opgehaald door iemand van het hostel.

's Ochtends had de manager van het hostel ons een aanbod gedaan voor een meerdaags bezoek in de Pantanal, maar we vonden dit nogal kostbaar en hij kwam niet echt overtuigend en eerlijk over. Nadat Fons en ik een rondje door de stad hadden gemaakt bij enkele andere reisagenten bleek dat we in dat uurtje ruim $R 1.000,= hadden bespaard en opeens kon de manager hier zelfs nog een scherpere prijs tegenover zetten, incl. kosteloos verblijf voor onze laatste nacht in het hostel en gratis vervoer naar het vliegveld, compleet met privé gids met eigen auto.

Hier zijn we op ingegaan en de gids was een zeer vriendelijke goed Engels sprekende man (Silvio), die erg veel kennis heeft van de vele vogels en dieren in de Pantanal.

Vooral zijn gevoel voor humor en (vaderlands)-liefde voor voetbal, het komende WK in Brazilië en vooral de angst om dan van Nederland te moeten verliezen!

Daarom gaf hij tijdens onze toer regelmatig plekken aan waar hij graag het NL-voetbalteam zou willen laten zwemmen, waarbij Cruijf een ereduik mocht maken op zijn favorieten plek, voor nadere tekst en uitleg zie de fotogalerij!!

Silvio bracht ons met een VW-busje naar onze Lodge, maar nam onderweg voldoende tijd om ons ieder stukje wild te laten zien. Nadat we in het natuurgebied waren aangekomen, zagen we plotseling 2 paar ogen van kaaimannen en zelfs een kaaiman op de kant.

Silvio gebaarde ons mee te komen naar een stuk verder op, maar wij moesten eerst een foto maken van dit stukje wild, waarop hij iets mompelde.

50 meter verder op bleek wat hij mompelde en werden we verrast met een waterkant, bedekt met ongeveer 100 kaaimannen die lekker lagen te genieten van het zonnetje!

Dit was nog maar het begin, want we hebben in de daarop volgende dagen nog honderden soortgenoten gezien!!

Naast de vele kaaimannen hebben we ook allerlei ander mooie vogels, vissen, zoogdieren en reptielen gezien, wat een overvloed aan voedsel is hier en daardoor zijn er ook zoveel dieren, want hier geldt eten en gegeten worden!!

De eerste avond zijn we met Silvio na het diner het bos ingereden met een grote schijnwerper om mogelijk iets van de nachtdieren te zien, maar op een enkele vogel na geen rovers gezien!

De volgende ochtend zijn we naar een grote rivier zuidwaarts gereden en hebben daar een boottocht op deze rivier gemaakt, waarbij een vriend van hem de gids was.

Deze ook prettig gestoorde gids had een aantal dieren 'aangeleerd' om voor de toeristen iets speciaals te doen, waarbij we eerst zelf Piranha's hebben gevangen die hij dan weer doodbeet en later gebruikte als lokaas voor zijn dieren.

De foto's zeggen hier wat meer over.

Fons heeft later tijdens het Piranha vissen de kaaimannen gevoerd met zijn vangst, waarbij hij zich een ongeluk schrok, toen de kaaiman ongeveer een meter omhoog sprong uit het water om zijn aangeboden visje te bemachtigen!

‘s Middags hebben we een boottocht gemaakt op de rivier bij de lodge, waarbij we weer overspoeld werden met dieren, zoals arenden, toekans, tapir, Amazone kingfishers, bever, kaaimannen, Tou-Yu-Yu (soort ooievaar), ooievaars en verschillende andere kleine vogeltjes.

Silvio vertelde ons direct na het horen of zien van de vogels wat de kenmerken zijn, evenals de vele specificaties van de overige dieren, deels aangevuld met zijn naslagwerken van de boeken die hij veelvuldig bij zich had of later ons toonde als hij ze in de auto had laten liggen.

Na het diner weer een nachttoer met de VW-bus gemaakt, nu samen met een gids van de lodge, maar ook nu bijna niets gezien. Ook onze ogen vielen tijdens deze trip regelmatig dicht, want iedere dag vroeg op, de hele dag druk in de weer in de buitenlucht en dan na het eten wakker blijven in een donkere auto is niet zo eenvoudig, en dat niet alleen voor de 'oudjes'!!

Ook Silvio was erg moe en gaf ons te kennen dat hij de volgende ochtend ons niet zou begeleiden bij de zonsopkomst, echter een half uur voordat wij wilden opstaan werden we door hem aan de kamerdeur gewekt!

Na eerst een tocht over het terrein van de lodge met het busje heeft hij getracht ons toch nog wat dieren in het nachtleven te laten zien, maar jammer genoeg niets!! Hij gaf aan dat er een weersverandering opkomst was, waardoor de dieren een beschutte plek tegen de regen hadden ingenomen en daardoor niet te zien waren.

De zonsopgang over de rivier was daarna wel prachtig mooi en na het ontbijt hebben we een toer op de paarden gemaakt vanuit de lodge, waarbij we onderweg een aantal wilde zwijnen hebben gezien, natuurlijk ook weer de nodige vogels!!

Na de lunch gebruikt te hebben in de lodge hebben we de tassen gepakt en zijn we weer rustig aan terug gereden naar het Hostel in Quiaba, maar wel onderweg nog toekans en blauwe Ara's gezien!! Natuurlijk ook weer de nodige kaaimannen en andere dieren!

Silvio is ook bereid om zonder inmenging van het hostel een reis te organiseren en te begeleiden, hij is te bereiken via de email onder: silviovs@terra.com.br of tel: +55 65 99687280.

De manager van het hostel heeft zich jammer genoeg wel van zijn aller slechtste kant laten zien, want wij moesten op een zaaltje met stapelbedden onze laatste nacht doorbrengen, waarbij hij ons via het personeel liet weten dat de overige kamers allemaal gereserveerd waren. (wij waren de enige gaten in het hostel en adviseren dan ook niet naar dit hostel te gaan en elders een (zelfs goedkopere) hotelkamer te reserveren die waarschijnlijk ook veel netter en schoner zal zijn!

Na wel een goede nachtrust om 3.30 uur opgestaan en door iemand van het hostel naar het vliegveld gebracht, richting Manaus, het laatste doel van onze reis in de Amazone.

Het vliegtuig vertrok netjes op tijd, echter op de taxibaan keerde het terug naar het stationsgebouw, omdat er een probleem was met een van de motoren. Gelukkig was dit probleem binnen een uur verholpen en zouden wij met een beetje geluk de connectie in Brasilia naar Manaus kunnen halen. Uiteindelijk kwamen we net iets voor de officiële vertrektijd van het andere vliegtuig aan, maar op een groter vliegveld zijn de taxi-banen veel langer en kost dat allemaal extra tijd.

Toen wij uiteindelijk uit de gate kwamen werden we opgewacht door een medewerker die ons via een verkorte route naar een uitgang leidde, zodat we toch nog mee konden naar Manaus!!

Hier kwamen we ruim 1 uur later aan dan gepland, waardoor de reisorganisatie de voor ons gekochte buskaartjes weer hals over kop moesten omzetten naar een latere bus, maar alles is gelukt en na nogmaals 3 uur in een bus en 1 uur met een snelle boot over een rivier te hebben gevaren kwamen we na een reis van bijna 4000 km aan in de Lodge voor onze laatste 3 dagen in de jungle van de Amazone.

Daar de Amazone bijna onder de evenaar ligt, is de temperatuur hier nog hoger maar vooral de luchtvochtigheid (85 -98 % is hier heel normaal).

Na een leuke en vriendelijke ontvangst door de eigenaar (Antonio) van de lodge werden we voorgesteld aan de gids voor de komende dagen, alweer een leuke vent Francesco genaamd, die daar in de buurt was geboren en opgegroeid, wat ons later zeer van pas zou komen.

Francesco (33 jaar) heeft door het contact met de vele gasten geheel zelfstandig zonder boeken en onderricht zichzelf de Engelse taal machtig gemaakt en wist ook al de nodige Nederlandse en Duitse uitdrukkingen te hanteren. Fons heeft hem op een avond nog wat onderricht gegeven over een stukje specifieke Nederlandse taal en gezegdes!!

De eerste avond na het diner hebben we onder zijn leiding verzocht Kaaimannen te spotten, maar we hadden het vooral moeilijk om niet uit het bootje te vallen, want we vielen letterlijk om van de slaap. Gelukkig geen kaaiman te zien (die hadden we de dagen ervoor al genoeg gezien) dus konden we eerder terug en lekker naar ons bedje toe.

Ook hier hebben we de volgende dag een mooie zonsopgang gezien (5.30 uur eruit!!) en na het ontbijt hebben we een eerste wandeltocht door de jungle gemaakt, waarbij Francesco ons de mogelijkheden vertelde hoe je in een oerwoud kon overleven, waarbij we tekst en uitleg kregen over de medicinale werking van vele bomen en struiken.

Paulien had een koudje opgepakt door de vaak veel te koud ingestelde airco's, waar zij een vervelend hoestje aan over hield. Francesco heeft van een van de bomen een stukje hout meegenomen, waar hij in de lodge een thee van getrokken heeft, die zij heeft gedronken en inderdaad was de volgende dag de hoest een stuk minder!

Er zijn ook bomen waarvan het sap gebruikt wordt tegen malaria en bevat de identieke stof als de malerone tabletten, van een andere boom/struik kapte hij een tak af, die zoveel vocht bevat dat je hier gewoon van kon drinken, het water liep er vanzelf uit!

's Middags zijn we begonnen aan onze jungle toer, waarbij we de nacht in ons hangmatje in de jungle zouden verblijven. Het eten en drinken werd meegenomen (verdeeld over de rugzakken met kleding en hangmat) en met volle bepakking ca. 1,5 uur de jungle in lopen. Nou hebben wij als Europeaan het nadeel dat we toch veel langer zijn dan die kleine bosmannetjes, dus hadden we veel meer moeite om met de zware rugzak onder de vele gekapte doorgangen (bomen en struiken) door te kruipen.

In de jungle hadden ze een plek gecreëerd waar al een zeiltje gespannen was tegen eventuele regenval, wat dat doet het daar regelmatig, waar we onze hangmatten onder konden ophangen.

Allereerst werd er hout gesprokkeld voor een kampvuurtje, waar eveneens op gekookt zou worden en in het beekje werd de kip gewassen. Fons en Mario (de Lodge-hulp om wat zware dingen mee te nemen) hadden stokken gekapt, over ca. 70 cm ontdaan van de bast en voorzien van een scherpe punt. Hier werden de delen van de kip en de meegenomen worst op gespiest, zodat ze boven het vuurtje konden garen.

De schoongemaakte aardappels, wortels en uien werden gekookt in water van de beek boven het vuurtje en ook de rijst werd hieraan toegevoegd.

Francesco had van een andere boom een stuk gekapt en maakte daar met zijn machete een lepel van, waarna Fons en ik later het zelfde mochten doen. Ook had Francesco van een reeds gevelde boom een stuk roodkleurig hardhout afgehakt, waar een grote lepel uit gekapt werd.

Ook daar heb ik er een van gemaakt, maar dat is toch wel een heel stuk moeilijker als van een zacht stukje hout!

Ook kregen Fons en Mario de opdracht om van takken en aantal pennen te maken, ca. 10 cm lang en 4 - 5 mm rond, natuurlijk weer ontdaan van de bast en mooie puntjes eraan, want ja Fons moest natuurlijk veel doen met zijn nieuwe Leatherman!!

Francesco kapte ook een aantal grote en kleinere palmbladeren en hiervan werd later een houder gevouwen, waar de houten pennen doorheen gingen, zodat je een 'bordje' had om uit te eten!

Onderwijl werd het vlees geroosterd boven het kampvuurtje en kookte de pot met rijst, aardappelen en groente, terwijl wij nog bezig waren met de verfijning van het zelfgemaakte bestek!

Niet om het een of ander, maar door al deze voorbereidingen, de pittige looptocht door het oerwoud, de hoge temperatuur, het primitieve bereiden van het eten smaakte dit overweldigend goed, vooral de worsten (lekker een beetje zout) waren uitstekend!

Gelukkig waren we zo slim geweest om een paar gekoelde biertjes mee te nemen, dus we hadden een echt feest maal. Tijdens het eten zag Fons opeens een paar ogen bij het beekje, dit bleek een wilde kat te zijn, die zich tegoed deed aan de nog niet opgeruimde kip-afvalresten.

Ook bleek er een giftige kikker bij de beek te zitten en dit gif gebruikte de indianen vroeger op hun gifpijlen! Dit gif is zo sterk dat één pijltje al dodelijk is!

Omdat we 's ochtends al vroeg waren opgestaan was iedereen erg moe en lagen we rond 10.00 uur in ons hangmatje en zouden we om 6.00 uur een wandeling gaan maken door het oerwoud. Gelukkig begon het om ca. 5.00 uur hard te regen en te onweren, zodat we nog lekker konden blijven slapen, want we waren toch best wel moe.

Om 8.00 uur werd het vuurtje weer opgestookt en hing de pot met beekwater boven het vuur om koffie van te maken, maar het water werd eerst gebruikt om de eitjes te koken!!

De ananas werd gebruikt als broodbeleg, waardoor de erg droge broodjes toch nog goed te eten waren.

Na het ontbijt kon je je wassen en tanden poetsen in de beek en werd het kamp opgebroken om de tocht terug naar de lodge te maken, wat een belevenis, vooral die handigheid en slimheid van Francesco hoe het bestek, borden en kookkunsten werden volbracht!

Een klein detail, de stok (onder 45° in de grond gestoken) waar de pan aanhing had hij voorzien van enkele inkepingen, waarmee hij de pan 'hoog' of 'lager' op het vuur kon zetten/hangen!

Tijdens de terugtocht werden er nog verschillende stukken hout gekapt, waar Francesco later nog wat leuke attributen van zou maken.

's Middags na de lunch hoorden Francesco iets in de rivier, dit bleek een roze dolfijn te zijn.

Voor het avondeten hebben we nog ca. 22 Piranha's gevangen en daarna heerlijk een biertje gedronken in de uitkijktoren en genoten van de zonsondergang.

De volgende dag hebben we nog een jungletoer gemaakt en op bezoek geweest bij een inheemse familie, 3 generaties hingen daar de hele dag rond een paar armzalige hutjes.

We hebben nog wat kleding en een paar slippers voor ze achter gelaten.

Na de lunch met de boot terug naar de vaste wal en met een taxi naar het vliegveld, waar we enkele uren moesten wachten. Om 24.00 uur vlogen we terug naar Rio waar we om 6.30 uur aankwamen en met de bus terug naar de haven.

We schrokken ons rot toen we uit de bus stapten, want we zagen de boot aan het steiger liggen in plaats van op anker, maar gelukkig bleek deze door de harden wind het anker gekrabd te hebben (200 mtr.) en hebben ze voor de zekerheid de boot teruggehaald en aan het steiger gelegd zonder beschadigingen.

De laatste dagen hebben Suus en /Fons (soms gingen wij ook mee) Rio verder verkend en afgelopen Zondagavond zijn ze weer terug gevlogen naar ons kikkerlandje.

Zo hebben we een leuke en drukke vakantie gehad in onze eigen zeiltrip.

Zoals het er nu uitziet gaan we morgen varen naar Ilha Grande om daar nog even te genieten en mogelijk met Roberto (braziliaan) zijn boot terug te varen van Salvador naar Ilha Grande, maar dat horen jullie later wel.

Groet en dikke kus van:

Paulien en René

SY Viskus