Hallo allemaal,

Vanaf het eiland Sal (Palmeira) zijn we met uiteindelijk toch nog NE 6 -7 vertrokken, maar als dat voor het lapje gaat valt het wel mee. De zee was wel wat knokkelig en in recordtijd kwamen we aan bij Boavista in de baai van Sal Rei.

Het was moeilijk binnenkomen, omdat er veel brekers voor de haven stonden en een aantal wrakken de moeilijkheidsgraad benadrukten.

Gelukkig konden we zonder de hulp van de Calamares naar binnenlopen, want zowel in Palmeira als voor Sal Rei konden we met behulp van startkabels de motor aan de praat krijgen.

Het ankeren was erg moeilijk, aangezien we een rotsbodem hadden, waardoor het anker bleef krabben. Voor de nacht hebben we beide boten met een lijn nog extra 'gezekerd' aan een boot die aan een mooring lag.

De volgende ochtend werden we vroeg wakker gemaakt door de bewakers van deze mooring-boot, welke aangaf dat ze geen lijn op de boot wilde hebben in verband met evt. breken van hun mooringlijn.

Toch wilden we graag iets van het eiland zien en hebben we beide een tweede anker in V-vorm uitgebracht en daarna naar de kant gegaan.

In Sal Rei hebben we een taxi genomen (verschrikkelijk toeristisch en daardoor erg hoge prijzen voor taxi's, squads en auto's) na het nodige afdingen.

Deze taxi heeft ons naar het noorden van het eiland gereden, mooie landschappen, bergketens, zandduinen en in een klein plaatsje gestopt en daar wat rondgelopen.

Er is daar werkelijk niets te doen en de mannen zijn overdag op het land aan het werk of aan het vissen, de rest zit of werkt binnen in de piepkleine huisjes.

Ook hebben we een schooltje bezocht waar de kinderen (ca. 15) van 3 leerjaren bij elkaar les kregen. Het meubilair kwam nog uit 1950 of eerder.

Terug in Sal Rei hebben we eerst lekker gegeten bij een klein restaurantje en om 16.00 uur waren we terug op de boot. Deze zeilklaar gemaakt en om 17.00 uur richting San Nicolao gevaren, ook weer met redelijke wind NE 5, alleen op de Genua met een gemiddelde van 5,5 knots. Wel hadden we veel kruiszeeën, waardoor het net een wasmachine leek, dus slecht geslapen!

De windvaan heeft ons perfect gestuurd tot onze aankomst in Tarrafal om ca. 9.15 uur, waarna we nog even lekker rustig hebben geslapen.

De volgende morgen naar de kant en alweer met een taxi naar de hoofdstad van het eiland via een mooie bergweg door ruige bergen, maar wel veel groener dan Boavista.

Op dit eiland wordt veel meer groente en fruit verbouwd, wat ook te zien was qua aanbod in de Mercado.

Na het plaatsje rondgelopen te hebben en een lekker kopje koffie, kwamen we in de winkel van Sinkel met een jonge Kaap Verdiaan achter de toonbank, die graag wilde weten waar we vandaan kwamen.

Nadat we Holland lieten vallen was zijn eerste reactie, ' O there it is fucking cold!'

Terug in Tarrafal zijn we een internet café binnengelopen en daar kwam ik erachter dat ik mijn GSM kwijt was. De eigenaar van het internetcafé heeft de taxichauffeur gebeld en deze was in 10 minuten bij ons terug en gelukkig lag mijn telefoontje tussen de stoel en de deur!!!!

Alweer lekker gegeten in een plaatselijk restaurantje en terug op de boot de watermaker gedemonteerd, aangezien deze niet meer functioneerde. Na verschillende delen met siliconenvet gesmeerd te hebben, liep deze gelukkig weer als een zonnetje.

Zaterdag 19-02-2011 om 9.00 uur vertrokken richting Sao Vicente, eerst 1,5 uur op de motor omdat het eiland de wind afdekte en daarna heerlijk naar Mindelo gezeild, waar we om 17.00 uur op anker gingen.

Zondag lekker aan boord gekeuveld, 's avonds op de Calamares heerlijk runderrollade gegeten, je moet toch laten zien dat je kok bent (geweest).

Maandag Mindelo bezocht en verschillende materialen getracht te kopen, maar dit is geen Nederland dus het meeste gewoon niet te krijgen. De mensen zijn wel enorm behulpzaam en wijzen je de weg, vaak lopen ze met je mee naar de winkel die ze bedoelen en doen daar hun best om datgene te krijgen waar we om vragen.

's Avonds zijn we op het trommelgeluid afgegaan en dit bleek een repetitie van een van de vele verenigingen te zijn voor de komende carnaval. Alle verenigingen trainen om het beste programma te presenteren en daarmee de hoofdprijs (ca. Euro 3.000,=) in ontvangst te mogen nemen, welke op de laatste carnavalsdag wordt uitgereikt, dus op 8-03-2011.

In Club Nautico daarna nog even lekker een biertje gedronken onder het genot van live-muziek.

Dinsdag hebben we met z'n vieren een auto gehuurd en allereerst naar de hoogste berg op het eiland gereden, de Monte Verde, echter deze lag geheel in de wolken.

Daarna naar Bahia das Gatas, Calhau en enkele andere dorpjes gereden, maar overal erg arm en hier en daar wat opbouw van resorts.

Dit betekent het einde van de kneuterigheid en mogelijk voor een aantal een wat rijker bestaan.

Op de terugweg hebben we in de pick-up laadbak nog 4 mensen meegenomen en gevraagd waar we hout konden kopen, aangezien de Calamares ook zo'n mooi slingerschot in hun bed wilde hebben. Deze mensen konden ons dat niet vertellen, maar Paulien zag iemand met een stuk hout lopen en deze man bracht ons naar een plaatselijke houtbewerkingsfabriek.

Samen met een oudere man op zoek naar wat we wilden en plotseling zegt deze tegen me 'godverdomme' om te tonen dat hij in Nederland had gewerkt en nog iets NL-sprak.

Nadat het hout gezaagd, gefreesd en geschuurd was moesten we een hoge rekening van 500,= Escudos betalen, zijnde ongeveer Euro 4,50 !!!

Op de terugweg naar de boot nog maar even lekker wat gedronken bij Club Nautico.

De volgende dag werden we tijdens het winkelen aangesproken door een jongen die niet om geld vroeg maar om schriften, want hij studeerde medicijnen en had geen geld om dit te kopen.

Hij wilde absoluut geen geld, want erg veel lieden die om geld voor eten en drinken vragen kopen hier drank of drugs van. Na hem voorzien te hebben van enkele collegeblokken hadden wij ook het gevoel weer een goede daad te hebben verricht!

Op het postkantoor bleken de bestelde LED-lampjes gearriveerd te zijn die we op La Gomera hadden besteld.

De verlichting op onze boot is nu bijna geheel van Led's (warm-white) en verbruikt nog maar een fractie van weleer, ca. 1,5 Amp voor de salon, kombuis, badkamer, TD en slaapkamer!! Voorheen ca.30 Amp., kost een beetje maar dan heb je ook wel wat.

Nadat ik 's avonds wilde skypen met de kinderen, bleek de boordcomputer niet meer op te starten en uiteindelijk de hele schijf geformatteerd en alles er nieuw opzetten, maar ook veel dingen kwijt waar we geen of geen goede backup van hadden gemaakt.

En zo kom je makkelijk de dag door, zonder je te vervelen, want het moet wel allemaal werken als je aan het varen bent.

Vrijdagavond zijn we naar het Mindelo-hotel geweest, waar het pré-carnaval feest om 23.00 uur van start ging. Na kaartjes te hebben gekocht wilden we om 23.05 naar binnen, echter werden we niet doorgelaten, omdat nog niet alles klaar was.

Van enkele omstanders hoorden we in het Nederlands dat dit normaal was en dat we pas om ca. 24.00 uur naar binnen zouden kunnen, dit bleek ook zo te zijn.

Pas om ca. 1.00 uur hadden de bandleden voldoende gedronken om te gaan spelen, waarna het drukker werd en de konten over de dansvloer wiegden. Wat zijn die mensen flexibel, daar kunnen wij nog veel van leren, maar wij hebben ook lekker gedanst tot ca. 3.00 uur.

Met een tuut in de oren naar bed en lekker geslapen.

Zondag is de Calamares uitgevaren, maar keerden na ca. 30 minuten weer terug omdat het log vast zat. Na dit verholpen te hebben zijn ze uitgevaren richting St. Maarten op de Cariben.

Maandagochtend zijn we de haven ingegaan, aangezien een montagepen van de preekstoel afgebroken was en gelast moest worden, waar we Werner voor gevraagd hadden die ook in San Sebastian de la Gomera voor ons gelast had.

Hij heeft ook een geleideoog gemaakt voor in de giek waar de giekrem op gemonteerd zit, zodat deze niet meer hangt te schavielen tegen de neerhouder.

Door de harde wind was het moeilijk lassen en Werner voelde zich niet erg lekker omdat hij de avond ervoor ergens een kippetje had gegeten die waarschijnlijk niet 100% was.

Na Werner teruggebracht te hebben heb ik de gaten in het geleideoog geboord en getapt, de preekstoel gemonteerd, hier en daar wat gel-coat gerepareerd en de zeerailing weer gespannen.

De boot hebben we de volgende ochtend lekker kunnen afspoelen, nadat we eerst met zout water het meeste zand hadden weggespoeld. Op een van de foto's is de zien hoeveel rood-bruin Saharazand er in 1 week op de boot geblazen is.

In de haven lagen we door de swel niet erg rustig en zijn we weer snel op anker gegaan, waardoor we geen schok bewegingen meer hebben van de lijnen aan het wiebelende ponton.

Woensdag hebben we de Ferry genomen naar Santo Antao, waar we een wandeling gemaakt hebben. Het eerste gedeelte was hoog tussen de bomen, langs vaak steile rotswanden en later werd het droger, vlakker, warmer en eentoniger.

Aangezien we wel om 17.00 uur in de haven terug moesten zijn, hadden we een wandeling uitgekozen van maar 3 uur. Deze tijden zijn niet aan te houden, want we hebben echt doorgelopen, maar 15 minuten pauze gehad om een broodje te eten en hebben er ruim 4,5 uur over gelopen! Wel vanaf 1600 meter naar beneden gelopen om de volgende dag bij te komen van alle spierpijn en blaren.

Van de havenreceptie inmiddels vernomen dat ons pakket op het vliegveld ligt en daar heeft een medewerker de BTW al betaald en ook onze papieren meegenomen. Met deze papieren moet ik naar de douane en hopelijk krijg ik ze op tijd terug, zodat we het pakket voor de carnaval vrij krijgen, anders wordt het pas volgende week Donderdag!

Gelukkig hadden de dames bij de receptie mij aangegeven dat het inklaringskantoor vrijdag al om 8 uur open was, dus een paar minuten na achten stond ik op de stoep en na vele instanties, zoals gemeente-, douane- en inklaring- balie's, werd ik om ca. 12.00 uur bij de fiscale politie met alle documenten en ruim Euro 50,= lichter gedropt. Een van de agenten werd gesommeerd om met mij naar het vliegveld te gaan, anders zou het pakket niet voor Donderdag 10-03-2011 vrijgegeven worden, dus ik met die vent in een taxi naar het vliegveld, hij naar binnen en na 15 minuten kwam hij met een plastic zak naar buiten met daarin de startmotoren! Perfect, wij terug en aan boord gelijk een van de motoren ingebouwd en lopen als een zonnetje!!

Hierbij nogmaals hartelijk dank aan Rogier, die de motoren en het snelle transport georganiseerd heeft !!!!

Gistermiddag hebben we nog wel wat carnavalsactiviteiten waargenomen, maar we waren te druk bezig om alvast de laatste verse spullen in te kopen.

's Avonds nog heerlijk gegeten in een leuk restaurantje en voor de deur werd op een groot plein al volop gedanst op de knetterharde muziek van een band die op een grote vrachtwagen geïnstalleerd was.

Op de boot teruggekomen was de wind bijna weg en hebben daarom 's nachts het fok laten zakken en in de rail op de voorstag 2 fokken gehesen, zodat we dubbele voorzeilen hebben staan.

De Genua heb ik over stuurboord gezet, aangezien we later mogelijk halve of ruime wind over stuurboord gaan varen.

Als we voor de wind varen boom ik de fok uit met de giek, de Genua met de mastboom en wanneer de wind teveel wordt kunnen we vanuit de kuip reven door de schoten iets te lossen en de voorzeilen iets in te draaien! We zullen het ervaren en laten weten.

Vanavond schijnt de stad volledig op zijn kop te staan, dus we gaan er lekker opuit!

Niet te veel drinken en niet te laat maken, want we willen morgen gaan beginnen aan de oversteek!!

We varen richting Brazilië, naar Salvador de Bahia of naar Rio de Janeiro, afhankelijk hoe comfortabel het onderweg is. Het verschil tussen beide plaatsen is maar 4 dagen varen en ca. 600 mijl, maar als jullie willen is het mogelijk iedere dag onze voortgang bekijken via de site, aan de rechterkant onder: LINKS. Hier heb ik een koppeling gemaakt naar de (dagelijkse) positie op zee via Yotreps. Gewoon aanklikken en dan verschijnt er een kaartje met onze posities.

Het kan zijn dat wij af en toe geen verbinding krijgen met een walstation via de SSB (korte golf radio) en kunnen dan ook geen actuele positie doorgeven, dus niet gelijk denken dat we verdronken zijn!

Als het lukt zullen we via de email ook berichten naar de kinderen doorsturen, welke deze dan op de website zullen zetten!

Tot later vanaf zee of vanuit Brazilië,

groeten van

Paulien en René,

SY Viskus