Hallo allemaal,

Hierbij het vervolg van het vorige verslag, waarbij we op Zaterdag 23-10-2010 om 14.30 uur vertrokken uit Agadir, waarbij de windvoorspelling voor de daarop volgende dagen volgens 3 weersites uitermate geschikt waren voor onze oversteek naar de Canarische Eilanden.

De voorspelling was NE 4 - 5 met mogelijk een uitschieter naar NE 6.

Eenmaal op zee, werden we na ongeveer een ½ uur door een Nederlandse Coaster opgeroepen met de vraag wat we gingen doen, aangezien zij 's ochtends weersinformatie hadden gekregen waarbij NE 7 tot 8 werd voorspeld.

Aan de hand van deze informatie zijn we natuurlijk weer omgedraaid en terug naar Agadir, want we willen toch wel iets langer van dit leven genieten.

Terug in de haven kwamen de autoriteiten direct weer als vliegen op dikke stront af, waarbij de politie onze paspoorten weer opeiste, ondanks dat we aangaven dat we mogelijk over 1 uur na ontvangst van de nieuwe weersinformatie weer zouden kunnen vertrekken.

Wij de nieuwe informatie binnengehaald, deze bleek nog steeds NE 4-5 met een piek naar NE 6 te zijn, de NL Coaster opgeroepen, welke ook nieuwe weersinfo zou binnenhalen.

Deze gaf aan dat zijn eerdere opgave niet correct was, want de wind zou inderdaad max. uitschieters hebben naar NE 6, dus wij naar de politie om de paspoorten op te halen.

Deze was op haar beurt volgens de collega's van de douane even naar het hoofdbureau om van andere toeristen de paspoorten te stempelen en binnen een half uur terug zijn.

Uiteindelijk na nogmaals een ½ uur wachten, was men bereid de politiecollega te bellen en deze gaf aan omgaand te komen, maar na nogmaals 3 x bellen pas om 18.30 uur terug kwam.

Nu bleek dat onze paspoorten in zijn bureaulade lagen en hij dus niet bereid was dit aan zijn collega door te geven, maar ons hierbij zijn 'macht' te tonen.

Hem hartelijk bedankt voor de 'flexibele' service, waarbij ik hem moest beloven niet meer in Agadir terug te komen!!! Fijn die vriendelijke jongens hier en wij weg met absoluut niet meer de bedoeling om bij deze bullebak terug te komen.

Eenmaal op zee bleek voor ons de wind iets geruimd te hebben, waardoor we direct zonder problemen met een gereefd tuig de gewenste koers van 251° konden varen, alleen de windsterkte was hoger dan de voorspelling.

Er bleek een depressie vanaf Madeira ons weer te verpesten en we hebben de hele nacht, zondag overdag en zondagnacht met een snelheid van gemiddeld 7 knopen de route overbrugd.

Voor Paulien was de zee toch iets te veel en haar maaginhoud is via het gangboord als vissenvoer overboord gegaan, ook iets klaar maken in de kombuis was voor haar niet mogelijk en heb ik dus enkele maaltijden smakelijk opgewarmd.

Op maandagochtend arriveerden we om ca. 3.30 uur in nevel Isla Graciosa en daar het anker laten vallen. Na nog wat gedronken te hebben op een rustige boot eerst heerlijk wat uurtjes geslapen, de windpilot heeft alweer een compliment verdiend, want deze heeft weer uitstekend gefunctioneerd.

Overdag de boot schoon gemaakt van het meeste zout, de zeilpakken gespoeld en Paulien een paar wasjes gedaan, echter om 20.30 uur na heerlijk nasi gegeten te hebben de kooi in om toch wat extra uurtjes slaap in te halen.

De volgende ochtend riepen Erik en Ella van SY Vrijheid ons via de marifoon op, omdat naast hen een plekje vrij was gekomen, waar we veel rustiger en beschutter in de baai lagen.

Tijdens de koffie bij ons aan boord de ervaringen uitgewisseld en lekker bijgepraat, waarna we 's middags lekker wat gelezen en geluierd hebben in het zonnetje. Gelukkig is de opkomende verkoudheid van René niet doorgezet door de liefdevolle verzorging van Paulien, veel fruit, vitamines en rustig aan doen!

Getracht om met de antenne internet binnen te halen, maar geen contact!

De volgende dag via een zandweggetje naar het 'hoofd'dorp van het eiland gelopen, daar wat boodschapjes gedaan en uiteindelijk in de haven heerlijk op het terras een paar biertjes gedronken met Ella en Erik. Het stadje stelt niet veel voor, 3 - 4 rijen met witte huisjes, die deels bewoond worden door de bevolking en de rest voor de verhuur gebruikt worden.

Ook hier valt de duisternis erg snel, want de terugweg (45 minuten lopen) hebben we grotendeels in het pikke donker gedaan, want de maan kwam pas om ca. 21.00 uur.

In de nacht van Woensdag op Donderdag is de wind gaan draaien (ZW 5-6), waardoor we een irritante golf in de baai kregen, die ons grotendeels uit onze slaap heeft gehouden. Overdag is de wind verder gaan aantrekken en lagen we de hele dag te hobbelen achter ons anker.

Aan het einde van de middag werd het iets rustiger en zijn we gezellig een borreltje gaan drinken bij Ella en Erik. Via de SSB de weersinformatie binnengehaald, want ja internet was er in het dorp ( nog) niet en we waren ook niet van plan daarop te blijven wachten.

Later aan boord lekker in de kuip gedoucht en schoon tussen de lakens.

Vrijdagochtend (na weer een heerlijke rustige nacht gehad te hebben) hebben we een fruitontbijtje gedaan, waarna Paulien weereen broodje heeft gebakken in de snelkookpan.

Jammer genoeg was het broodje onvoldoende gerezen, maar de smaak was heerlijk, weer lekker boter en suiker op z'n warm broodje is toch heerlijk.

's Middags hebben we de bergschoenen opgezocht en samen de berg beklommen waar we geankerd lagen. Onze klimtocht werd bekroond met een fantastisch uitzicht over het eiland, de baai en de oceaan, waarna we via een 'maanlandschap' naar het dorp zijn gelopen om daar nog wat boodschappen te doen en natuurlijk weer zo'n heerlijk biertje op het terras in de haven te kunnen drinken.

Op de boot lekker een duik genomen in het brandschone water om de zweetdruppels eraf te spoelen en gezellig gegeten.

Inmiddels heb ik afgelopen week de tafel in de kuip gedemonteerd, omdat deze toch wel wat nieuwe lak kon gebruiken.

Na deze geschuurd te hebben een touwtje in de TD gehangen en daar de 2 klapplankjes met een ijzerdraadje opgehangen. Het grote blad heb ik na het lakken in de punt aan het rek van het dakluik gehangen, maar ik moet zeggen, het valt niet mee om in zo'n kleine ruimte alles goed te lakken en vooral het latwerk op een wiebelboot nergens tegenaan te laten komen als het moet drogen.

Inmiddels heb ik de tafel 2 keer gelakt en zijn zeker nog 2 beurten nodig, voordat deze weer opgehangen wordt, still going strong......

Zondagochtend om 09.00 uur wintertijd het anker gelicht en na een heerlijke zeiltocht (deels aan en voor de wind) in de hoofdstad van Lanzarote in de baai aangekomen.

Onderweg natuurlijk weer een hengeltje uitgegooid en ongeveer 1,5 uur voor de ankerplaats beet, de molen ratelde woest op zijn slip.

Na de slip iets strakker gezet te hebben, zag ik aan het einde van de lijn iets blauws en groots uit het water springen en uiteindelijk na een ½ uur vechten hadden we een grote voor ons nog onbekende blauw/gele tonijnachtige vis gevangen.

Dit bleek achteraf een Maui Maui te zijn, lengte 90 cm en een geschat gewicht van ongeveer 5 - 6 kilo!! Via Google op internet gevonden.

Om deze jongen aan boord te krijgen en ook nog eens snel uit zijn lijden verlossen was toch nog een hele toer, maar alles is ons toch gelukt. (Zie bijgaande foto's) het vreemde was, dat het dier zijn kleuren verloor nadat hij bij ons aan boord was.

Via de marifoon Erik en Ella opgeroepen en hen uitgenodigd om deze vis vanavond gezamenlijk een koppie kleiner te maken.

Erik heeft ons op de ankerplaats geholpen met het schoonmaken van de vis en deze ligt nu deels in de koelkast en de rest hebben we gisterenavond heerlijk opgegeten, echt perfect!!

In het vervolg zal ik de (vis)voorkeuren via een briefje aan de haak kenbaar maken, maar of dit helpt weet ik niet.

In de baai waar we nu liggen hebben we eerst getracht te ankeren, echter door de stenenplaat waarop vele losse stenen liggen was het onmogelijk om de boot goed vast te leggen.

Gelukkig ontdekte Erik bij de controle van onze ankers een groot betonblok, waar een dikke lijn zonder drijver aan zat, wij het anker opgehaald en naar hem toe gevaren en de lijn op dek belegd, waarna SY Vrijheid bij ons langszij is komen te liggen.

Terwijl we hiermee bezig waren kwam er nog een andere Nederlander binnen, welke Erik geholpen heeft met een ander betonblok.

Een goede vaste plek was nodig, omdat we wisten dat er vandaag een harde NE storm over ons heen zou komen.

Vanochtend om ca. 7.00 uur begon de wind aan te trekken en inmiddels hebben we NE 7, maar gelukkig liggen we goed vast.

De andere Nederlanders hebben minder geluk, want het betonblok waar zij aan liggen (ca. 1 x 1 x 0,6 mtr) is aan het schuiven en inmiddels al 40 a 50 meter naar de uitgang gehobbeld, zonder daarbij andere boten te raken! Samen met Erik deze boot volgehangen met hun eigen stootwillen, aangezien de jonge eigenaren niet aan boord waren!

Van de week gaan we Lanzarote wat verder verkennen, maar wachten eerst tot de wind wat verder is gaan liggen!!

Tot de volgende email, of anders via de telefoon of skype,

Groet,

Paulien en René

SY Viskus