Hallo allemaal,

We zijn de laatste keer geëindigd met ons verhaal over Essouirra, waar we verplicht binnen lagen in verband met slecht weer op zee en hoge golven door de storm die langs de kust en de haven in zouden rollen.

We hebben de boten allereerst verlegd zodat de zwaarste aan het steiger lag (Zweedse boot van 16 ton), aangezien van ons al 2 lijnen waren gebroken.

Naast de Zweed kwam een Franse boot liggen en daarnaast zijn wij gaan liggen, waarbij we de boeg naar de wind hebben gelegd en zowel voor als achter een anker uitgelegd, waardoor de rij wat minder zou bewegen en de belasting op de lijnen wat minder zou zijn.

Zowel het anker voor als het achteranker hebben we met een dinghy uitgelegd, waarbij we de ankerspanning bij hoog water maximaal hebben gezet, waardoor we inderdaad redelijk rustig lagen. Jammer genoeg was dit niet het geval bij laag water, maar we hebben de storm en de golven goed kunnen trotseren. Ook de gehele vissersvloot bleef 3 dagen binnen, waardoor de haven ´overvol´ was. Wel zijn enkele grote vissersboten los gekomen, doordat de zware lijnen braken, maar gelukkig hebben zij geen schade bij ons aangericht.

Maandagavond zijn de eerste kleine bootjes weer de zee op gegaan, terwijl er nog altijd een golf stond van 3 à 4 meter en de volgende ochtend was de gehele haven bijna weer leeg!

Maandagmiddag hebben we de ankers weer opgehaald, echter het hekanker was moeilijk (zie foto) om weer bovenwater te krijgen, echter met behulp van onze boot hebben we dit toch voor elkaar gekregen. De lijnen waren door de modder en olie/vet van de bodem erg vies geworden en hebben deze in de waskuip in de biotex gezet, echter wit zijn ze niet meer geworden!

's Avonds vroeg de koffer in en de volgende ochtend om 6.30 uur weg gevaren, nadat we eerst de andere Zweedse boot hadden geholpen om weg te komen.

De Vrijheid van Erik en Ella is gelijk met ons uitgevaren en samen richting Agadir.

Op zee waren de golven nog ongeveer 2 à 3 meter, echter de wind was onvoldoende om onder zeil te gaan, dus weer een dag op de motor, wel met het grootzeil als steun.

Gelukkig kregen we in de middag wat meer wind en hebben we de Genua bijgezet met de motor als ondersteuning.

Aan het eind van de middag werd het eerste stukje aflossing van de investering in de hengeluitrusting gemaakt, want in nog geen 2 uur tijd ving ik 2 mooie Bonito's van 35 - 40 cm met een gewicht van 3 à 4 kg (zie foto).

Uiteindelijk kwamen we om 19.30 uur in Agadir aan, waarna de gebruikelijke ambtenaren met smart op stonden te wachten (wij niet, maar ja het is een verplichting....)

Ella en Erik kwamen ongeveer 2 uur later aan en hebben samen met hen een van de 2 Bonito's heerlijk opgepeuzeld!!

Daarna lekker de koffer in, want we waren het toch wel een beetje zat en kapot, maar dit keer in een luxe haven, zonder de hele nacht herrie van inkomende en vertrekkende vissersboten, niet de geur van een stinkend riool en lekker aan een rustig steiger met water en stroom!

Na heerlijk geslapen te hebben (tot 10.00 uur) een broodje gehaald bij de bakker en lekker in het zonnetje in de kuip ontbeten, waarna ik ben begonnen om de romp schoon te maken.

Deze was erg vervuild met allerlei vet en zware stookolie vlekken die er alleen maar af te halen waren met terpentine.

Gelukkig mocht ik de dinghy van de haven lenen en laat in de middag had ik pas een kant van de boot klaar!

Op het steiger, 3 plaatsen naast ons, lag een Nederlandse motorboot 'Houdoe' (Grand Banks) van Gerrit en Frieda, beide 78 jaar, die ons samen met nog enkele landgenoten hadden uitgenodigd voor een borrel!

Erg gezellig en leuke informatie met elkaar uitgewisseld.

De volgende dag de andere romphelft schoongemaakt en Paulien heeft bijna de gehele was op de hand gedaan, omdat er hier geen wasmachine is.

In de middag met een Petit Taxi naar een grote supermarkt om de

bootvoorraad weer wat op peil te brengen.Ook in deze supermarkt was een afdeling waar men drank verkocht en ondanks het Moslim-geloof was het net als in de andere supermarkt met drank zwart van de Marokkanen, dus hoe zo mogen ze niet drinken????

Zelfs in deze supermarkt was er (varkens)ham te koop en werd zelfs door een van de dames gepromoot!!

's Avonds hebben we de andere Bonito in de rookoven gerookt en ook dit was heerlijk!

Maar ja, we hadden eigenlijk nog niets van Agadir gezien, buiten dan de supermarkt, dus de volgende dag met z'n vieren de stad ingelopen en hier en daar wat boodschapjes gedaan.

Agadir zelf is een zeer westers georiënteerde stad welk na de grote aardbeving van 1960 geheel opnieuw is opgebouwd, dus eigenlijk een stad zonder 'oude kern' .

Ook de bevolking is zeer westers gekleed waardoor men niet direct zou denken dat men in een Marokkaanse stad loopt.

Omdat Erik van de Vrijheid mogelijk nieuwe accu's nodig had, ben ik samen met hem op zoek geweest en de nodige informatie ingewonnen. We hebben nog niets gekocht, omdat ik hem had geadviseerd eerst de elektra wat aan te passen en op een correcte manier aan te sluiten.

Wel hebben we in een van de autozaken Led-spotjes gekocht en heb daarvan verlichting in de kuip gemaakt! We kunnen dus nu 's avonds in de kuip dineren en zien wat we eten en drinken!

Omdat Bonito een kleine soort tonijn is, hebben we de rest als Sushi gegeten bij de borrel en daarna genoten van een heerlijke Spagetti à Paulien, natuurlijk weer met een heerlijk wijntje.

Paulien heeft afgelopen zaterdag een heerlijk witbrood gebakken in de snelkookpan, gewoon om eens uit te proberen hoe dat gaat.

We hebben daarvoor een kleinere pan gekocht, waar ik de handvaten van afgehaald heb, daar gaat dan het deeg in (nadat het natuurlijk eerst gekneed en gerezen is). Deze kleinere pan zetten we dan op een verhoging in de snelkookpan en halen de afdichtingsring uit de snelkookpan. Hierdoor hebben we als het ware een kleine oven gecreëerd die veel minder gas verbruikt dan de grote oven van het fornuis.

Dit geheel gaat dan op het fornuis en na ca. 30 - 40 minuten is het broodje klaar en smaakte perfect!

Ook ik heb niet stil gezeten want er waren nog voldoende kitnaden van het teak in de kuip die nog uitgesneden moesten worden en weer opnieuw gevuld dienden te worden (zie foto).

Verder heb ik Erik nog wat raad en daad gegeven over zijn elektrische installatie, zodat hij kon zien of er werkelijk nieuwe accu's gekocht moesten worden.

We hebben al een paar keer geskypt met Suus, Sander, Jan en Ria en Henny en zaterdagavond zijn we met Erik en Ella de stad in geweest voor het strandfestival 'Concert à la Plage de la Tolerance'. Het viel ons een beetje tegen en zijn via de ontzettend drukke boulevard naar de Mac Donalds gelopen om daar een ijsje te halen.

Zondag hebben we nog enkele kitnaden in de kuip gedaan, Erik kwam ons tussendoor vertellen dat nu alle accu's goed waren opgeladen en de accuconditiemeter reële waardes aangaf en Paulien heeft nog wat wasjes gedaan. 's Middags nog lekker een stuk gefietst door Agadir en daarna geborreld met Gerrit/Frieda en Erik/Ella!

's Avonds hier langs de havenkom voor de eerste keer in Marokko ontzettend lekker uit eten geweest (Europees eten tegen Europese prijzen).

Maandag en Dinsdag hebben we nog wat klusjes gedaan en lekker gelezen, vooral omdat het Dinsdag wat regenachtig was. De laatste kitnaadjes zijn gevuld en deels geschuurd, Paulien heeft nog een stuk van de boot in de was gezet en ik heb samen met Erik wat informatie ingewonnen voor een trip door de Sahara.

Woensdagochtend zijn we om 8.30 uur door onze gids Mohammed met zijn 4-wheel-drive opgehaald voor een trip door een van de Marokkaanse Sahara's.

We zijn vanuit Agadir na ruim 1 uur rijden naar de Anti-Atlas in een klein dorpje Tiout aangekomen, waar men nog werkelijk 25 jaar terug leeft in de tijd.

Deze Berbers en Nomaden leven in kleine dorpjes met huisjes en hutjes of in een tent op de vlaktes van de steenvalleien.

De bijgaande foto's zeggen waarschijnlijk iets meer dan woorden kunnen uitdrukken, al hoewel de grootte van de bergen en vlaktes op een foto niet altijd tot hun recht komen.

Tussen de middag hebben we in het plaatsje Igherm in een kroeg/bar/restaurant witte bonen met vlees (aan het bot met de nodige vetrandjes en vellen) gegeten, waarbij het stukje brood diende als lepel om de saus op te zuigen. Ondanks alles erg smaakvol en voedzaam.

Daarna zijn doorgereden naar Tata waar we in een hotel zouden overnachten. Allereerst een lekker biertje gedronken en daarna onze spullen in de Suite achtergelaten.

Voor Marokkaanse begrippen was dit een 3 sterren hotel, maar daar hebben wij toch wel een andere gedachte over. De bedden waren wel erg goed en hebben dan ook heerlijk geslapen totdat het verkeer ons aan de voorzijde van het hotel ons om 6 uur wekte!

We hebben 's avonds nog wat rondgelopen in het plaatsje en vooral de blote benen van Paulien waren echt een bezienswaardigheid. Aangezien we bijna de enige toeristen hier waren hebben we ons ook hier weer te goed gedaan aan de Marokkaanse Whisky* op een van de terrassen rond het dorpsplein (*dit is de zoete munt thee).

Na een echt Frans ontbijt (Croissant, stokbrood met jam, koffie en thee) zijn we weer op pad gegaan met onze gids.

Mohammed was zeer spraakzaam (in het Duits) en heeft ons veel leuke en zinvolle informatie verteld over hoe de mensen leven, omgaan met de natuur, over de Marokkaanse politiek en inzet van de nieuwe koning.

Op een gegeven moment waren we in een Berber dorp waar de vrouwen ons zelfs een hand gaven en in het Frans met ons spraken (wat zeer ongewoon is voor Moslims), waarbij een van de moeders ons vroeg of we soms medicijnen bij ons hadden voor haar zoontje die kiespijn had. Natuurlijk kennen jullie Paulien goed genoeg om te weten dat zij meestal een de nodige medicamenten uit haar tas kan toveren, dus kreeg de vrouw enkele Paracetamol pillen met mondelinge toelichting hoe dit te gebruiken voor de kleine jongen.

Nog geen 5 minuten later stonden we te praten met een aardig meisje en kwamen er gelijk enkele dames aanlopen die via de tam tam gehoord hadden dat Paulien medicijnen bij zich had, ook zij hadden klachten als kiespijn en ontstoken ogen.

Aangezien de voorraad toch niet zo groot was werden de laatste 2 pilletjes aan de dames verstrekt en vroeg het meisje of ze mee mocht naar Nederland om daar een stad te bekijken.

Na haar duidelijk gemaakt te hebben dat we met de boot waren en richting Zuid-Amerika gingen en niet terug naar Europa, was ze daar niet meer in geïnteresseerd.

Op straat (nou ja steegje) wilde ik een kleine jongen die aan zijn moeders hand liep een snoepje geven, echter hij schrok zo van me dat hij het op een brullen zetten, want wij zijn in zijn ogen toch echt vreemdelingen! Uiteindelijk het snoepje aan zijn moeder gegeven die de jongen weer snel tot bedaren kreeg.

De tocht door de bergen was erg indrukwekkend, ook hier voel je je piepklein tussen de enorme afmetingen van zowel de vlaktes als de enorme partijen steen die mooi glooiend oprijzen en in elkaar overlopen.

Vooral de oases die in de rivierbeddingen zijn ontstaan, zijn een prachtige onderbreking in de steenmassa's.

De mensen leveren hier het hele jaar door een strijd met de elementen, de vrouwen proberen in de vruchtbare grond van de rivierbedding een tuintje met groente aan te leggen, maar het gewas moet wel 'rijp' zijn voordat de regen tijd begint, want dan neemt de rivier alles weer af wat men daarvoor heeft opgebouwd.

Ook de wegen zijn in de regentijd niet berijdbaar, want vele rivieren kruisen de wegen en deze worden doorgaans ieder jaar ondergraven en weggespoeld door dit natuurgeweld!

Vandaag hebben we Erik en Ella uitgezwaaid, die zijn alvast vertrokken naar Isla Grasiosa op de Canarische eilanden.

Wij gaan morgen om ca. 12 - 14 uur hier weg naar het gelijke eiland , maar hopen wat meer wind te hebben. Voor morgenmiddag, nacht en de volgende 2 dagen heeft men NNW of NW 4 tot 5 opgegeven en we moeten een afstand overbruggen van240 mijl (ca. 450 km) welke we dan kunnen zeilen in ca. 2 dagen.

Dus vanaf komende Dinsdag zijn we weer bereikbaar op onze 'oude' GSM-nummer 06- 26356518, na 7 weken in Marokko te zijn geweest.

We laten dan ook wel weer weten hoe de reis is verlopen!!

Groeten uit Agadir, Marokko,

Paulien en René

SY Viskus

PS. Iedereen bedankt voor de leuke reacties op de site, de email en via skype!

Voor de minder digitale onder ons, skype is eenvoudig te downloaden, even installeren op een laptop, liefst met ingebouwde camera en we zijn te bereiken onder de naam PaulienEnRene.

Het leuke is dat we dan kosteloos met elkaar kunnen praten en als de verbinding goed is zelfs kunnen zien!