Hallo allemaal,

Dit keer een wat snellere up-date op ons blog. Wat de generator betreft, heeft Rene eerst contact gezocht met Fischer Panda in Auckland, deze adviseerde ons het bedieningspanel naar hen toe te sturen, zodat zij dat konden testen. Na controle bleek alleen het aan- en uit-knopje niet te functioneren, echter deze hadden zij niet op voorraad en kon pas eind augustus geleverd worden, dus tot die tijd zouden wij de generator niet kunnen gebruiken. Rene heeft hem gezegd het bedieningspanel retour te sturen, hij zou hier wel iets op verzinnen. Dit is ook gelukt d.m.v. 2 draadjes, die hij aangesloten heeft op het knopje. Door deze tegen elkaar te houden, maken wij contact en kan de generator gestart worden. Op vrijdag waren deze problemen opgelost en zijn wij na het kijken naar de weersvoorspelling de laatste inkopen gaan doen. Aanvankelijk wilden wij op zaterdag vertrekken maar Jaap en Renee van de Ware Jacob waren hun schip aan het schilderen en wilden Rene voor een dag inhuren omdat zij een handje extra nodig hadden. Inhuren was niet mogelijk, maar Rene is zaterdagochtend hun gaan helpen en om 14.00 uur was hij weer terug en zijn wij naar Marsden Cove (riviermonding bij Whangarei) gevaren. Op zondagochtend zijn wij uitgeklaard en om 11.00 uur voeren wij weg uit Marsden Cove. Bij het zetten van de zeilen, bleef het grootzeil in de mast vastzitten en was met geen mogelijkheid eruit te krijgen. Wij hebben toen besloten om terug te varen naar Peach Cove ,waar wij op anker zijn gegaan. Rene daarna de mast in en gelukkig duurde het niet lang voordat hij het zeil los had.

Terug op zee moesten wij hoog aan de wind zeilen, voor ons niet zo prettig, dus zijn wij meer naar het oosten gevaren om meer comfort te hebben ,de boot liep ongeveer 6-7 knopen.'s Nachts kregen wij helaas zeer veel wind max. 41 kn en veel swell. Dus reven. In de boot moest je jezelf goed vasthouden, anders werd je gelanceerd. Dit gebeurde bij mij met als gevolg een grote blauwe plek op mijn heup. Ook voor het inslingeren was dit niet zo prettig.

De volgende ochtend wilden wij meer zeil geven helaas bleek het grootzeil weer vast te zitten in de mast. s´ Nachts met het reven niet goed ingedraaid,balen.... Nu was het geen optie op naar boven te gaan, we hadden golven van 5- 6 meter. Met een stukje uitgedraaid grootzeil, wat niet te trimmen was, zijn wij verder gegaan. De voorspelde wind is niet uitgekomen. Wij hadden de eerste dagen tussen 5 tot 7 Beaufort en later 4 a 5 Beaufort.

Wel was het in het begin erg koud en hebben wij zelfs de kachel aangehad. Wij hebben de eerste dagen meestal beneden gezeten, gelezen, gepuzzeld en geslapen. Op vrijdag was de zee wat rustiger en is Rene weer de mast ingegaan, dit keer geen gemakkelijke klus en na veel getrek is het hem wel gelukt het zeil los te krijgen. Het leverde hem aardige spierpijn op in armen en benen, omdat hij zich krampachtig met zijn benen en een arm om de mast moest vasthouden en met de andere arm moest proberen het zeil los te trekken. Wij waren erg blij dat wij weer normaal konden zeilen. De boot lag nu een stuk rustiger op een oor en was de balans terug waardoor we veel sneller konden varen.

Zaterdagnacht hebben wij de motor moeten laten draaien omdat er helemaal geen wind meer was, maar gelukkig na 1,5 uur konden wij weer zeilen. Op maandagochtend zijn wij om half zes Suva binnen gevaren, ondanks de vreemde zeilvoering hebben we de 1200 Nm toch nog snel weten te overbruggen met een gemiddelde snelheid van 6,7 knp/hr.

Bij aankomst in Suva hadden wij eerst Port Control aangeroepen, deze zei tegen ons dat wij tot acht uur ´s ochtends buiten moesten blijven, omdat de autoriteiten pas vanaf acht uur aanwezig zijn en ons konden inklaren. Echter het was een heksenketel buiten en voor ons geen optie om hier nog langer te blijven en gevraagd of wij toch naar binnen konden varen. Gelukkig ging hij hiermee akkoord en waren wij om zes uur op de Quarantine ankerplek. Hier nog 2 uurtjes kunnen slapen en daarna gevraagd hoe laat de autoriteiten aan boord zouden komen. Om 10.30 kwam de Health aan boord, de controle is een wassen neus, maar wel een dikke fee. Daarna was het wachten voor ons, uiteindelijk om 15.30 uur kwamen de customs, en de biosecrurity , totaal 4 man sterk. Deze controle was gelukkig ook een wassen neus, waardoor we onze voorraad wijn een dezer dagen weer voor de dag kunnen halen. Wij zijn daarna de wal opgegaan om geld te pinnen, een nieuwe simkaart te kopen en wat te lopen.

Aan wal hadden wij nog het gevoel dat wij op de boot waren, zoveel deining in onze benen. Wij liggen nu bij de Royal Suva Yacht Club, het stelt niet zo veel voor, maar heeft wel een gezellige bar, waar wij ´s avonds een biertje hebben gedronken en met andere zeilers gezellig hebben zitten praten. ´s Avonds genoten van de Mahi Mahi shasimi, welke Rene zondagochtend gevangen had . Daarna heerlijk een hele nacht kunnen slapen. Er liggen nog 4 porties Mahi Mahi in de vriezer.

Dinsdag zijn wij met een taxi langs de autoriteiten gegaan om alle fee´s te betalen en om een cruising permit aan te vragen, zodat wij ook de Lau groep kunnen bezoeken. Deze eilanden zijn met de laatste cycloon hard getroffen en wij hebben het e.e.a. aan spullen ingeslagen voor deze mensen. Wij kregen te horen van andere cruisers, dat hier gebrek is aan rijst, meel, suiker, melkpoeder, zeep en zeeppoeder . Ook voor de kinderen hebben schoolspullen, voetballen, haarspeldjes, elastiekjes, stickers etc. ingeslagen.

Vanuit NL had ik kleding meegenomen en in NZ heb ik bij een second hand shop kinderkleding gekocht. Verder kunnen wij misschien noch wat hand en span diensten verrichten. Wij gaan het zien en laten jullie het weten!

Woensdag zijn wij , met de lokale bus, met 7 man naar het Colo I Suva Forest Park geweest en hebben hier een mooie wandeling gemaakt en heerlijk gezwommen in een van de pools. Rene is aan een touw als Tarzan het water ingegaan, zie foto. Na de wandeling hebben wij van een lekkere lunch genoten in een mooi Eco resort. Daarna weer met de bus terug, de mensen zijn hier bijzonder vriendelijk en wanneer je BULA zegt, wat hallo betekent, verschijnt er een mooie lach op hun gezicht.

Wij zijn nu een planning aan het maken , waar wij naar toe gaan en het vervolg horen jullie.

groetjes vanaf de Bounty,

ook van René, Paulien